We already set everything in our lives. Nasiguro ko na ang sitwasyon ni Millie at hindi na ako mangangamba na bigla na lang magpakita sa kanya ang magulang ni Enver.Kaya naman nagsimula na akong mag-focus sa trabaho ko.Unang bumungad sa akin pagbalik ko sa trabaho ay ang expansion project ng Raiden.“Seryoso ito?” tanong ko kay Enver matapos makita ang proposal ni Lucien. “Hindi ba parang masyado namang mabilis ang desisyon na ito? Kakaumpisa pa lang ng partnership natin with Anox.”Bumuntong hininga siya. “Wala pa talaga sa isip ko ang pagdadagdag ng mga bagong branch pero dahil sa resulta ng partnership na iyon ay dinudumog ang mga existing shop ng Raiden at hindi naa-accommodate ang lahat ng client.”“Nauubusan na din ng spot ang ibang car brand na partner ng Raiden,” sabi ni Lucien. “Kaya mas makakabuti na magbukas na ng bagong branch.”Sa ganda ng promotion ng Anox para sa mga partner nilang dealer, sa promotion ng isang tulad ni Ferry na sikat na Arch Fend racer at sa tulong n

“Mommy!” Agad yumakap sa akin ni Millie nang makita ako sa labas ng eskwelahan niya. “What are you doing here?”Dito na ako dumeretso pagkatapos ng meeting ko kay Engineer Lucas para sunduin si Millie at Reid, tulad ng plano.“I promise to cook for you and Reid today, right?” I said. “So, I got out of my work earlier than usual.”“Hello, Misis Andrius,” bati sa akin ni Reid.“You are so formal, Reid,” natatawa kong sambit. “Just call me Tita, okay?”Nakita ko ang pamumula ng pisngi niya kaya agad siyang nag-iwas ng tingin sa akin ngunit tumango din naman siya.“Anyway, I am here to pick you up and to meet Reid’s parents.”Pareho silang natigilan at tumitig sa akin. There was a hint of worry in their eyes, then they looked at each other.“What is it, guys?” I asked.“Mom…” Hinawakan ni Millie ang kamay ko. “Reid’s mom is very mean. Especially to people she doesn’t like.”“And you are saying that because?”Bumuntong hininga si Reid pagkuwa’y tumingin sa akin. “My mom doesn’t want me to

Everyone settled to their room at dahil mamayang hapon pa naman magaganap ang ilang event na hinanda namin para sa lahat ay hinayaan muna namin sila na magkanya-kanya sa pag-e-enjoy sa magandang beach.Habang kami ni Enver ay nasa restaurant ng hotel na hindi kalayuan sa dagat at tinatanaw sina Millie at Reid na masayang nakikihalubilo sa ibang bata na kasama ng ibang empleyado.“We finally had time together.” Hinila ni Enver ang baywang ko palapit sa kanya pagkuwa’y ipinatong ang kanyang baba sa balikat ko. “Sana pala ay noon pa natin ito naisipang gawin, noh?”“Masyadong maraming trabaho nitong nakaraan dahil sa magandang feedback ng partnership natin sa Anox at sa pagla-launch ng bagong payment,” sabi ko. “Mabuti nga at nagawan agad natin ng paraan para mai-organized ang pagdating ng mga bagong kliyente bago pa matapos ang fourth branch ng Raiden.”Maliban sa mga sales associates, nag-hired din kami ng mga sales agent at nag-set up ng mga display sa iba’t-ibang mall para mas lumawa

Iniwan muna namin si Millie kina Ferry at nagtungo kami sa restaurant na nasa side ng hotel. Hindi ito masyadong pinupuntahan ng tao kaya naman dito ko na niyaya si Amethyst kanina.At pagdating doon ay agad namin siyang nakita sa pinakasulok.Ngumiti siya nang makita kami kaya agad na kaming lumapit doon. “Sorry for making you go all the way here because of me.”“It’s okay,” sabi ko at naupo na kami ni Enver. “You don’t have any friends, right? Maliban sa mga magulang ng asawa mo, si Enver lang ang naniwala na wala kang kinalaman sa pagkawala ng asawa mo.”Natigilan siya. “P-paano mo nalaman?”Nag-iwas ako ng tingin at nangalumbaba. “I just know it,” I said. “Anyway, you can catch up. I won’t intervene and you don’t have to mind me. You can pretend that I am not here.”“Mi…”Bumaling ako sa kanila at ngumiti. “Seryoso. You don’t really have to worry about me. You can talk and I will just sit here.”“If that is the case, then ikaw na lang ang kakausapin ko,” sabi ni Amethyst at humara

Enver lifted me and laid me down in our bed. Sinabi niyang magpahinga na muna ako at huwag nang bumaba pa. Naibilin naman namin si Millie kina Ferry at siguradong hindi nila iyon pababayaan.At kailangan ko din talagang magpahinga lalo na’t pakiramdam ko kanina ay tuluyan na akong mawawalan ng malay dahil sa sakit ng ulo.“Okay ka na ba talaga?” tanong ni Enver. “We can go to the resort infirmary.”Umiling ako. “Hindi na naman ito tulad ng kanina,” sabi ko. “Pahinga lang ito.”Huminga siya ng malalim at naupo sa gilid ng kama. “I am sorry for bringing it up. I didn’t expect this.”“It is fine,” sabi ko. “Karapatan mo din na malaman iyon dahil parte iyon ng nakaraan ko. Sadyang hindi ko lang kayang sabihin sayo ang lahat dahil nagkakaganito ako tuwing aalalahanin ang detalye ng mga pangyayaring iyon.”“Don’t worry about that, Mi.” Hinaplos niya ang buhok ko. “Just rest.”“If you want, you can ask Ferry or Castiel about it,” suhestiyon ko. “They know every single detail about that incid