Nang huminto ang sasakyan ni Enver sa tapat ng gate kung nasaan ang apartment ko ay agad kong inilibot ang tingin sa paligid.At nakahinga ako ng maluwag nang makitang wala si Millie sa labas.Ipapakilala ko din naman sila sa isa’t­-isa pero gusto ko munang pagplanuhan nang sa gayon ay hindi sila mabigla.Well, hindi ko naman sinisiraan si Enver sa anak niya. But I always make sure to tell her that even if we let her father be involved in our lives, we will never be a whole family again.Iyon kasi ang inaasahan ko noon dahil nga itinatak ko sa isip kong niloko niya lang ako at hindi itong na-frame up lang siya ng tatay niya at ng babaeng baliw sa kanya.Gusto ko munang ayusin ang mga bagay na iyon bago sila tuluyang magkita.“So, this is where you hide from me,” sambit ni Enver nang makababa kami ng sasakyan. Iginala niya ang tingin at napailing na lang tsaka tumingin sa akin. “Even though you were just in the city where I build Raiden, you still manage to make sure that I won’t reach

Kinakabahan ako para sa araw na ito.Nandito pa kami ni Enver sa opisina niya. Mayroon pang mga tinatapos na papeles para sa mga sasakyan na darating sa shop. At ilang oras mula ngayon ay pupunta na kami sa birthday party kung saan sila magkikita ng anak namin.At kanina pa nanlalamig ang mga kamay ko dahil natatakot ako na nae-excite sa magiging reakyon niya.Though, inaasahan ko naman na magagalit siya sa akin.Limang taon ang ipinagkait ko sa kanilang magkasama kaya hindi ko siya masisisi. Ang gusto ko lang ngayon ay mabuo ang pamilya namin kaya nakahanda akong harapin ang magiging galit niya sa akin.Pero lihim ko ding ipinapanalangin na sana ay maintindihan niya kung bakit ko iyon ginawa at hindi na masira ang buong party ni Millie.Gusto ko lang na maging masaya sila para sa araw na ito.Huminga ako nang malalim nang bumukas ang pinto ng elevator at bumungad sa akin ang palapag kung nasaan ang opisina ni Enver.Galing kasi ako sa ibaba at bumili ako ng maiinom naming dalawa.Aga

Magkakatabi kaming tatlo na nakahiga sa kama. At syempre, pinagigitnaan namin si Millie na bakas na ang pagkaantok pero patuloy pa din sa pagku-kwento.Halos naikwento na nga niya kay Enver ang lahat ng nangyari sa buhay namin mula nang magkaisip siya.Labis-labis ang saya nila kanina sa party. At halos ayaw pakawalan ni Millie ang ama. Hangga’t maaari nga ay dapat lagi niya itong nakikita. Dahil kapag nawala ito sa paningin ay agad siyang tumatakbo sa akin para hanapin ito.Kahit na nagpunta lang naman ito sa restroom.And Enver did everything he can to be with Millie. At nakikita ko naman sa kanya na masayang-masaya din siya na makilala ang anak niya.“Baby, it is already late,” sabi ko. “You should be sleeping.”“But—! Mommy!”“Daddy will be here until monday,” I said. “Pwede pa kayong magkwentuhan bukas.”Ngumuso siya at bakas ang kanyang pagtutol ngunit sa huli ay siya na din ang sumuko dahil muli siyang napahikab. “Okay.” Hinalikan niya kami sa pisngi. “Goodnight, Mommy. Goodnig

“Good morning!” Iyan ang masayang bungad sa amin ni Ferry nang pumasok siya sa bahay. “Gosh! I can’t believe na magiging magkapitbahay na tayo.” Iginala niya ang tingin pagkuwa’y inilapag ang dalang pagkain sa lamesa. “Are you sure you don’t want me to help here?”Umiling ako at ipinagpatuloy ang pag-aayos ng mga cover sa sofa.Isang linggo na ang nakakaraan nang tuluyan kong ipakilala si Enver kay Millie. At sa loob ng mga araw na iyon ay walang ginawa ang dalawa kundi ang mamasyal kaya naman nag-file muna kami ni Enver ng leave sa trabaho at hinayaan si Mikea na asikasuhin ang mga trabaho sa opisina.At habang may libreng oras ako ay sinimulan ko na ding asikasuhin ang mga gamit na kakailanganin namin para sa bahay na nabili ko.Ngayong araw ang tuluyan naming paglipat dito. Nauna lang ako dahil pinapalitan ko ang mga cover ng mga gamit sa bahay habang si Enver naman ang sumundo kay Millie sa park kung saan ito naglalaro dala na din ang mga damit namin.Ang bahay na ito ay katapat l

Tumigil sa pangungulit ang pamilya ni Enver na makilala si Millie at nabigyan ako ng pagkakataon para mabantayan ang mga kilos nila kaya kahit paano ay nakahinga ako ng maluwag. Pero dahil kilala ko naman ang mga iyon ay hindi ko pa din hinahayaan na tuluyang makampante sa galaw nila.They are too desperate to have a granddaughter and I am sure, they are going to do everything they can do to get what they want.Lalo na ngayong nagsimula na sa pagpasok si Millie sa kanyang eskwelahan at abala kami ni Enver sa trabaho. Hindi imposible na pumunta sila sa pinapasukan nito.Kaya napagkasunduan namin ni Enver na mag-hire na ng bodyguard para sa kanya. Syempre, sa agency na ako ni Lainz kumuha para sigurado na hindi ito maiimpluwensiyahan ng pamilya ni Enver.Si Castiel naman ang tumulong sa akin para sa mga nakuha naming kasama sa bahay.“Hindi ba parang masyado kang paranoid?” ani Ferry nang makita niya ang tatlong kasama namin sa bahay. “Lahat ng iyan ay kinuha mo para lang kay Millie?”B