Lahat ng Kabanata ng Asawa Ako ng CEO: Kabanata 21 - Kabanata 30
103 Kabanata
Chapter 20
“R-Rachelle?” gulat na sabi nilang dalawa nang makita ako. “Buntis ka ate?” tanong ko. “Oo/Hindi,” sabay na sabi nilang dalawa. Ahh okay. Bakit mukhang kinakabahan sila? Magkaiba pa ang sagot nila. “Bakit kayo magkasama?” nagtatanong lang naman ako pero para na silang nakakita ng multo at hindi na alam ang gagawin. “Rachelle, patawad,” umiyak na si ate sabay lumuhod. Lumapit ako sa kanila at itinayo si ate. Wala pa nga akong sinasabi pero parang alam ko na. “Rachelle, magpapaliwanag ako,” tarantang sabi ni PJ. “Sige, mamaya,” kalmadong sabi ko. Kinapa ko ang dibdib ko kung may galit ba, wala naman. Siguro kasi nakahinga ako ng maluwag kanina. “Rachelle, galit ka ba?” sabi ni ate nang umalalay ako. Umiling ako. “Hindi ate. Bakit?” Si PJ ay nasa likuran lang. Alam kong nakatingin siya sa amin ni ate Dehlia. “Bakit hindi ka galit?” takang tanong niya. “Bakit? Buntis ka ba at si PJ ang ama?” tumingin ako kay PJ na yumuko bigla. “Rachelle, sorry. Hindi namin sinasadya, Huwag
Magbasa pa
Chapter 21
“Anong problema, Rachelle?” takang tanong niya nang makarating kami sa gilid ng bahay namin. Seryoso ang mukha niya.Galit talaga siya. Tuloy ay hindi ko alam paano siya kakausapin.“Bakit? Anong problema sa hindi ko pagsumbat sa ‘yo? Anong gusto mo? Sabunutan ko si ate? Para sa ‘yo? Ay PJ, huwag nalang. Mas mahal ko ang ate ko.”Napanganga siya tinuran ko. Ito ang bagay na hindi siguro niya maintindihan.“Hindi mo ba ako mahal Rachelle? Bakit hindi ka man nabahala sa nangyari?” seryosong aniya.Napatingala ako sa kalangitan dahil napansin kong gumagabi na.“Umuwi ako dito para sa ‘yo, PJ,” sabi ko sa kaniya.Natigilan siya.“Ano?” nanlalaki ang mata na tanong niya.“Oo umuwi ako para sa ‘yo at nakita kong buntis na pala si ate.“Babe,” agad na nabago ang boses niya at nakita ko ang takot at pagsisisi sa mga mata niya.“Pero huwag kang mag-assume ng kung ano, PJ. Umuwi ako para makipag break sa ‘yo. Congratulations at magkaka anak ka na,” sabi ko at iniwan siya.Ang sama ko siguro per
Magbasa pa
Chapter 22
Ramdam ko ang kakaibang titig nila ate at PJ sa akin habang kumakain kami. Alam kong may gusto silang sabihin pero hindi nila magawa. Sobra silang nagulat na ang lalaking kumakama sa akin ay ang boss ko. Kahit baliktarin man ang mundo, si Rico ay isang Shein kaya boss ko siya. “Do you still want more?” bulong ni Rico. Umiling iling ako, naluluha pa rin kasi sobrang saya ko talaga na nandito siya. “Alright, sweetheart. Labas lang ako para puntahan si Sico,” sabi niya at tumango ako. Nang makalabas siya, doon na naibagsak ni PJ ang kamay niya sa mesa. “Manloloko ka Rachelle! Paano mo ‘ko nagawang lokohin?” Pinagkunutan ko siya ng noo. “Bakit ka nanunumbat e nagloko ka rin naman? Naging masaya nga ako sa ginawa mong panloloko bakit hindi mo gawin sa akin iyon?” Nagpupuyos na siya sa galit habang si ate ay nakatingin lang sa akin animo’y marami siyang gustong sabihihn ngunit hindi lang niya alam saan magsimula. “Nagpapakant0t ka pala doon sa pinagtatrabahuan mo. Anong klase kang
Magbasa pa
Chapter 23
Hindi nagbibiro si sir Sico nang sabihin niyang piece of cake lang ang sa kaniya sina PJ. Bawat hampas nina PJ ng kahoy kay sir Sico ay galante niya itong naiiwasan. Bawat suntok na naiiwasan niya ay nasusuklian niya kaagad ng suntok rin na tumatama sa mukha at tiyan ni PJ pati na ng mga kasama niya. Pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil sa sigaw nina PJ. Si sir Sico ay humikab pa na tila inaantok. Iniinis niya talaga sina PJ. Suntok, sipa at tadyak, halos hindi na makatayo sina PJ at lahat sila nakahandusay na sa lupa. Si Sico ay agad na pinagpag ang damit niyang hindi naman nadumihan saka inupuan si PJ sa likuran. Sumigaw si PJ sa sakit. Maraming kapit bahay ang gustong lumapit para sana tumulong pero natatakot sila at nagdadalawang isip. “Hoy,” sabi ni Sico at mahinang tinapik ang balikat ni PJ. “Ayus-ayusin mo ang desisyon mo sa buhay boy,” sabi niya. Hindi ko alam pero natatawa ako. “Hindi pwedeng ikaw lang ang pwede magloko. Bakit? Gusto mo bang mangyari na umiyak si R
Magbasa pa
Chapter 24
"Rachelle, pwede ba tayong mag-usap?" sabi ni PJ habang nasa harapan si ate at nakikinig. "Wala tayong dapat pag-usapan PJ," sabi ko dahil wala naman talaga. Nagpa-pack na ako ng gamit para makauwi dahil babalik pa ng Spain si Rico. "Kahit sandali lang," sabi niya. Kumunot ang noo ko. "Sabihin mo ang gusto mong sabihin PJ dito at nagmamadali ako." "Mahal kita, Rachelle." Sabi niya agad sa akin ng walang paligoy ligoy. Napatigil ako pero agad ko ring pinagpatuloy ang pagliligpit ng gamit. "Iyon lang?" "Rachelle naman. Babe, patawarin mo na ako," pagmamakaawa niya. Sinilip ko si ate at nakita ko siyang nakayuko. "Pwede kitang patawarin pero hindi na tayo magkakabalikan." Malamig na sabi ko sa kaniya "Babe.. Babe.. Hindi ako papayag. Ano. Galit ka lang." Sabi niya. Hinawakan niya ako sa kamay. Binawi ko rin iyon kaagad. "Rachelle please.. Hindi ba sabi mo mahal mo 'ko? Hindi ba ako ang papakasalan mo?" pagmamakaawa niya. Bago pa man ako makasagot, may kamay ng pumulupot sa
Magbasa pa
Chapter 25
“Rico, nahihiya ako,” sabi ko kay Rico dahil sa bahay nila naroon ang mga magulang niya, ang nakangiting si Harmonia, at ang tatlo pang lalaki na hindi ko kilala. “Stop staring at her,” nakasimangot na sabi ni Rico sa mga tao sa harapan. “So siya pala ang inuwian ni Rico mula Spain hanggang Pinas,” namamanghang sabi no’ng lalaki na may puting buhok. “Did you dye your hair again, uncle Lee?” Lumabi iyong singkit ang mata. “I look young in this one, son. Hindi ba Sico?” Ngumiwi si sir Sico. “Uncle, mas pinatanda mo ang itsura mo.” Agad na natawa sina ma’am Lay sa sinabi ni Sico. “I told you not to dye it,” sabi naman no’ng katabi. “Kuya, uncle Richmoon teased me kanina.” Tumingin sina Sico sa itinuro ni Moni. “I told you earlier not to mess the princess. Spoiled sa dalawang kuya.” Sabi ni Mr. Shein sa sinabing uncle Richmoon ni Moni. Bakit ba ako nandito? Nahihiya ako. “Huwag niyo muna ako pagtuunan nang tingin. Let’s ask this lady here. Ang babaeng nagpatibok sa isa na naman
Magbasa pa
Chapter 26
Tuyo na ang katawan naming mula sa kakaligo pero ang nasa gitnang bahagi ng hita ko ay hindi matuyo-tuyo. “Rico, matulog na tayo,” nakapikit na sabi ko. Kanina pa niya ako hinahaIikan sa balikat at buong katawan ko. Hindi yata siya napapagod sa mga pinagagagawa niya. Samantalang ako ay pagod na pagod na. “Alright. Goodnight, sweetheart,” natawa ako at humarap sa kaniya dahil kanina ko pa narinig ang goodnight sa kaniya. Inabutan na nga kami ng umaga at flight pa niya mamayang gabi. “Matulog ka na,” sabi ko at pinagsiksikan ang sarili sa katawan niya. Naramdaman kong hinaIikan niya ako sa ulo ko at niyakap ng mahigpit. Aalis na naman siya dito. Hindi na naman kami magkikita. Nakatulog ako ng mahimbing habang nakayakap sa kaniya. Nang magising ay may saplot na ako sa katawan. Binihisan niya ba ako? Himala at marunong pala siyang magsuot ng damit. Akala ko ay paghuhubad lang ang alam niya. Nang makababa ako ay naabutan ko sina uncle Rich na nasa sala at mukhang nagkakasiyahan sil
Magbasa pa
Chapter 27
“Rachelle?” tawag ni ma’am Lay sa akin habang nasa banyo ako at sumusuka. Pang ilang araw ko na ito at hindi ako nagsasabi sa kanila. Hindi rin ako pumasok sa skwelahan buhat sa masama lagi ang pakiramdam ko. Pumasok si ma’am Lay sa kwarto. Alam ko kasi naririnig ko ang yapak niya papalapit sa akin pero hindi pa rin kumakalma ang tiyan ko. “Rachelle?” Naabutan niya ako iniduro na nagsusuka pa rin. Agad niya akong dinaluhan at hinahagod ang likuran ko. Hindi ko siya maharap dahil nahihiya ako. Naiiyak na nga ako kasi hindi talaga matigil ang tiyan ko kakasuka. Nang medyo maayos na ay inalalayan ako ni ma’am Lay pabalik sa kama ko. “Kamusta ang pakiramam mo?” kunot noong tanong niya. “Ayos na po t-tita,” nahihiya kong sabi. Nakita kong bahagya siyang ngumiti. Nasisiyahan sa hindi ko matukoy na dahilan. “Pasensya na po. Hindi ko po alam bakit ako nasusuka. Sa tingin ko ay dahil napapasobra yata ang kain ko,” sabi ko sa kaniya. Nahihiya kasi ako. “Ayos lang iyan. Ano ka ba,” n
Magbasa pa
Chapter 28
Dahil kaming dalawa lang ni ma’am Lay ang nakakaalam tungkol sa pregnancy ko kaya ngayon, takang taka ang mga tao sa mga ikinikilos ko. Kanina, tinatanong ako ni Moni kung papasok ba ako sa school, umiling ako kasi ayaw ko. Nakakahiya dahil pinapaaral nila ako pero ayaw ko talaga at baka abutin ako ng sama ng pakiramdam doon. Tapos ngayon, panay kain ko ng mga pagkain na kung saan-saan ko isinasawsaw. “Is that normal?” rinig ko pang tanong ni Mr. Shein kay ma’am Lay nang makita niyang isinawsaw ko ang fried chicken sa ketchup at suka ng sabay. “Oo naman, normal ‘yan,” nakangiting sabi ni ma’am Lay sa kaniya. Sa tabi ko naman na si Moni ay nakangiwi, tipong sobrang weird ng mga kinakain ko. Nang matapos akong kumain, pumasok na si Moni sa school at si Mr. Shein sa trabaho kaya ako nalang ang naiwan sa bahay kasama ni ma’am Lay. “Tita, ano pong gagawin natin?” tanong ko. Nasa upper town kami dito sa bayan kaya sobrang refreshing dahil wlang masiyadong ingay at puro pa puno ang nak
Magbasa pa
Chapter 29
Kada umaga, pag magigising ako, nasa kwarto ko na si ma’am Lay para bantayan ako sa morning sickness ko. Hindi niya ako pinabayaan at hindi rin siya nagkulang sa pag-aalaga sa akin. Nahihiya na nga ako minsan. Nasa banyo ulit ako para sumuka. “Rachelle, kailangan natin pumunta ng OB,” sabi niya. “Po?” “Don’t worry, may kaibigan akong OB doon tayo,” sabi niya. “Kailangan mong matingnan para ma monitor natin ang bata sa tiyan mo anak,” sabi pa niya sa akin. Tumango ako at sumuka ulit. Ang hirap pala nitong pagbubuntis. Akala ko ay madali lang. Nagkamali ako kasi hindi naman pala madali ang lahat. Kung hindi ako masusuka ay nahihilo naman ako. Nang matapos ako ay saka ako tumayo at inakay ni ma’am Lay sa kama. “Mukhang pinapahirapan ka ng apo ko ah,” nakangiting sabi niya. Alanganin akong ngumiti at tumango. Mukhang ganoon na nga ang nangyayari. “Lady Lay,” tawag ng katulong sa labas. “Bakit?” “Dumating na po ang bagong security para magbabantay kay Ms. Rachelle,” sabi nito
Magbasa pa
PREV
123456
...
11
DMCA.com Protection Status