ARIA Isang mapayapang paghinga ang nagawa ko nang marinig ang pangalawa sa huling bell ng school para sa araw na ito. Isang oras na lang at mag-uuwian na kami. Pigang-piga na kasi ako at ang utak ko, gusto ko na lang matulog sa bahay namin ng mapayapa. Kasalukuyan kasing narito ako sa classroom at tinatapos ang activity na iniwan sa amin ni Mr. Melvis kanina bago siya umalis para umattend ng faculty meeting nila. Art Appreciation ang subject namin ngayon, puro arts, kaya siguro napipiga ako kasi hindi naman ako artistic na tao. Though madali lang naman ang iniwang activity ni Mr. Melvis sa amin, kailangan lang namin gumawa ng essay about interpretation namin sa art ni Leonardo Da Vinci noong 1490 na pinamagatang Vitruvian Man. Wala man akong hilig sa arts— lalo na sa history ng arts— ay wala akong magawa kundi unawain ang mga artworks na ibinibigay niya sa amin. Mabusisi naman ang interpretation ko rito dahil bumabawi ako ng grade, tres lang kasi prelims ko sa kaniya kaya kahit wala

GRAY“Oh, kuwarto ko!” halata ang inis sa mukha ni Aria nang magsalita matapos niyang buksan ang pinto ng kuwarto niya. Sa nakikitang ekspresyon ng mukha nito ay hindi ko maiwasang hindi matawa sa kaniya. She’s cute when she’s upset, halatang napilitan lang siyang ipakita sa akin ang kuwarto niya, e.Nang matapos kasi kami sa pagkain ng inihanda ng mama niya na hapunan kanina ay inutusan ni Tita Melanie si Aria na ilibot ako sa buo nilang bahay. Hindi ito ganoon kalaki pero masasabi kong maganda ang kabuuan ng bahay nila. Malinis at maaliwalas ang lahat dito, halatang pinag-isipan ang bawat detalye ng tirahan nila. I also noticed that they have security buttons here, siguro dahil silang dalawa lamang ng mama niya ang naninirahan dito sa kanila. Parehas pa silang babae, so it is very wise to have their home secured. “Umuwi ka na kaya, S— Gray. Tama na ang kadaldalan ni Mama sa baba.” muli niyang salita nang makapasok kami sa kuwarto niyang nagpapakita ng buo niyang pagkatao.Kung anon

ARIA Matamlay na may inis kong inilapag ang aking malaking traveling bag sa likuran ng classroom namin. Doon ipinapalagay ng magaling kong teacher na si Sir Gray ang mga gamit naming dadalhin sa camping mamaya. Ayon kasi sa kaniya, magiging sagabal daw ang mga ito sa amin habang nasa klase kami kaya mas lalong sumama ang pakiramdam ko sa kaniya sa mga oras na ito. Klarong-klaro pa rin sa memorya ko ang detalyadong eksena na aking nasaksihan sa opisina niya kahapon. Muli ay hindi ako nakatulog ng maayos dahil tila ba binabangungot ako ng pangyayaring ‘yon. Bihira ko na nga mapanaginipan si Ariella sa tulog ko ay pumalit naman ang lalakeng sinasamaan ko ng tingin ngayon. Hindi niya ata alam na mas sagabal sa utak ko ngayon ang laplapan—este halikan nila ng kasamang babae kahapon, kaysa sa mga traveling bag na dala naming lahat para sa camping. Kaurat! Masama pa rin nga ang loob ko sa kaniya ay dinagdagan pa talaga niya ngayong umaga, hindi porket may half-day classes pa kami bago an

ARIA“Inulit pa nga!” mahina kong banggit nang muli na namang napunta kay Henry ang buff na para sana sa hero ko. Pangatlong beses niya na akong naagawan ng blue buff gayong tank ang role niya sa laro namin. Nakakainis! Kapag kami natalo rito ay siya talaga sisisihin ko.“Hindi sadya ‘yon, ah!” rinig kong komento niya sa voice chat namin. Naka-earphones ako ngayon at maging ang mga tropa ko dahil kailangan namin ng communication sa larong ‘to. Hindi naman pwedeng magsigawan kami rito sa bus, edi nagalit mga taong kasama namin dahil sa ingay.“Boss Aria, samahan kita roon sa ibabang line. Kuhanin na lang natin ‘yung pula.” sabat ni Benjie na tinutukoy ang red buff sa may bot line. Nakita kong papunta na siya roon kaya itinago ko muna sa damuhan ‘yung hero ko bago umuwi sa base. Buti pa ‘tong baguhang si Benjie, marunong mag-isip. Kahit marksman ang role ay mapagbigay.Custom game nilalaro namin sa ML, 5v5. Kampi ko sina Henry, Benjie, Joseph, at ang bagong sali na si Cloud. Nang malaman

ARIA Gumaan ang pakiramdam ko nang sa wakas ay magawa ko nang mailatag ang katawan ko sa malinis na damuhan dito sa open field ng Zineec Forest. Katatapos lang ng orientation namin para sa mga magaganap sa camp naming ‘to. Grabe rin sa kadaldalan ng host ng camp namin at inabot na kaming alas dies ng gabi sa kasasalita niya. Halo na ang gutom ko at pagod para sa araw na ‘to at gusto ko na lamang magpahinga. Ang masaklap niyan ay hindi pa ayos ang tents at mga gamit na dala naming lahat, kaya malamang ay mamaya pa kaming hatinggabi matatapos. Idagdag pa na wala pa kaming hapunan, ngayon pa lang sila nag-didistribute ng dinner sa amin. Hanep ‘yan! May ilan pang nagsasalita sa harap ngayon, sobrang gulo ng paligid dahil nga unang gabi. Gayunpaman, ang mga mata ko ay pinili ko na lang ituon sa magandang kalangitan. Malalim na ang gabi, pero maliwanag ang buwan ngayon. Parang tutok na tutok dito sa kinahihigaan ko ang mga celestial bodies— charot. Nang lumakas ang ingay sa paligid ay k