BROOKLYN Tahimik ang buong klase mula nang mag-walk out si Aria few minutes ago, ito na ata ang pinaka-tahimik na sandali ng section namin. Lahat kami ay speechless, minura ba naman ni Aria si Sir Grayson tapos nag-sorry pa siya agad– first time mangyari ng bagay na iyon. Kasalanan ko talaga ang mga nangyari, malamang ay sineryoso ni Aria ang pang-aasar ko sa kaniya na crush niya na si Sir Grayson na alam ko naman na imposibleng mangyari. Kung hindi ko sana siya inasar sa mga kinukwento niya, malamang hindi iyon aalis at mababangga sa teacher naming mukhang wala na sa mood ngayon. Isa sa dahilan ng katahimikan sa klase ang pagiging seryoso ni Sir Grayson sa harapan. Halatang iniisip pa rin niya ‘yung nangyari kanina. Matapos niyang papasukin ang lahat ng classmates namin na nasa labas ay sinabihan niya lang kaming maghanda for quiz, tapos ayun na siya at mukha nang problemado. Kahit ako rin siguro ay mawiwindang na minura ako ng estudyante ko sa harapan ng klase, no. Kaso nga lang ay

ARIA “B-boss, gising na po ba kayo?” naputol ang ginagawa kong pagpapahinga nang makarinig ako ng mahina lang na boses na sapat na para gisingin ako. “P-pasensya na, B-boss Aria, sa distorbo. Pinapatawag po kasi kayo…” Nang marinig ko ang idinagdag niyang salita ay kusang nabuhay ang sistema ko at agad siyang tinapunan ng tingin habang kunot ang aking noo. Si Benjie pala ‘to, ang isa sa mga nerd kong classmates. Hay naku! Nakasanayan niya na talaga tawagin akong Boss. Nailigtas ko kasi siya last year mula sa mga seniors ng Easton University na binubully siya sa garden, mula noon ay tinawag niya na akong boss at palaging binibigyan ng paggalang. Na-appreciate ko naman ang loyalty niya sa akin, pero ayoko talaga kapag tinatawag akong boss– Tunog fraternity masyado, e. “Sino na naman ba nagpapatawag sa akin, Benjie?” tanong ko na mabilis kinalaki ng mata niya. Nang tignan ko siya sa mata ay mabilis siyang napaiwas ng tingin kaya mas lalong kumunot ang noo ko. Anong problema ng isang

ARIA“Sh*t talaga!” mahina kong mura sa questionnaire na hawak ko ngayon. Alas tres na ang oras at wala pa ako sa kalahati ng pa-exam ni Sir Gray. Nakaiiyak! Pwede bang exempted na lamang ako? Ang hirap! Ngayon ko na-realize na hindi nga talaga ako nag-aaral ng matino sa subject niya— sa lahat.“Take it easy, Aria. Mahaba pa ang oras mo.” rinig kong salita ni Sir Gray at saglit tumigil sa ginagawa niya sa kaniyang laptop.Nandito pa rin ako sa office niya. Napasarap ang tulog ko at mag-aalas dose na ako nagising kanina, medyo okay na rin ang pakiramdam ko nang magising ako. Pero ngayon na may exam na akong sinasagutan ay parang magkakasakit na naman ako. Peste talaga!“Hindi naman ako napi-pressure sa oras, Sir Gray… Kahit gabihin pa ako rito ay keri lang. Ang pinoproblema ko lang naman ay hindi ko alam ang mga sagot dito.” honest kong sagot kay Sir Gray na nagpatawa sa kaniya ng mahina. Gusto ko sanang maasar dahil para bang sang-ayon siyang b*bo nga talaga ako, buti na lang at mabai

ARIA“P-please, don’t hurt me, Mister…” rinig kong sigaw ng isang batang babae. Malayo ito sa kinaroroonan ko ngunit tanaw ko mula rito ang pagpupumiglas ng bata sa isang naka-maskarang lalake na pilit siyang inilalayo sa lugra.Gusto ko siyang iligtas. Alam kong gusto ko siyang puntahan para tulungang makatakas, pero tila ba nakatali ako sa aking kinatatayuan ngayon habang ang katawan ay nilalamon ng takot. Nanghihina ako, ni ilang porsyento ng lakas ay para bang wala ang sistema ko.“Hanapin mo pa ang isang bata sa loob. Bilis!” malalim ang boses ng lalake nang may awtoridad niyang iutos iyon sa kasamahan niyang nakamaskara rin sa mga sandaling ito. Hindi ko alam kung bakit ako nakatayo lamang dito sa malayo habang hinahayaan lamang ang batang babae sa kamay ng mga nakamaskara’t armadong lalaking natatanaw ko.“Don’t h-hurt my sister—” pagsusumamo ng batang babae, ngunit imbes na pakinggan ay isang malakas na sampal lamang ang natanggap niya sa lalakeng may hawak sa kaniya. Sa isang

ARIAAlas sais na nang matapos ang huling klase namin sa araw na ito. Buong araw ata ay wala akong naging mukhang maihaharap sa lahat ng taong nakakita ng paghalik sa akin ni Cloud sa harap ng klase namin kaninang umaga. Nakaaasar dahil hindi man lang ako nakaganti ng suntok sa mukha niya— Hindi ko man lang napadugo ang ilong niya dahil natameme ako ng malala.Naiinis ako. Kahit wala naman akong pakialam sa mga kaklase ko ay hiyang-hiya pa rin ako buong araw sa kanila, hindi mawala sa isipan ko ang mga nangyari. Hinalikan talaga ako ni Cloud sa harap nila, sa harap ng mga kaibigan ko, at sa harap ni Sir Gray. Hindi ko na alam ang gagawin ko para makalimutan ang bagay na iyon sa kukute ko. Nakapanghihina.Idagdag pang buong araw akong hindi kinibo ng bestfriend kong si Yohan, marahil sa naramdaman niya sa ginawang paghalik sa akin ng new friend kuno niya. Hindi naman ako asummingera pero protective sa akin ang lalakeng iyon. Tapos sa isang iglap ay nakita niya akong hinalikan ng kutong