“แม้ว่าฉันจะให้เงินเธอไปมากกว่าห้าล้าน เธอก็คงเอาไปซื้อบ้าน และใช้เงินทั้งหมดไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีงานทำ เว้นแต่ป้าของเธอจะดูแลเธอ แต่เธอจะไม่มีความสุขเท่าพวกเราแน่นอน”เย่เจียนีมีอารมณ์ดีขึ้น"เงินมากกว่าห้าหนึ่งล้านนั้นไม่เพียงพอสำหรับเงินดาวน์บ้านใจกลางเมืองกวนเฉิง เพื่อนของฉันคนหนึ่งเพิ่งซื้อบ้านมือสองขนาดเจ็ดสิบตารางเมตรในพื้นที่ที่เขตการศึกษา บ้านราคาสิบล้านบาท นั่นทำให้ฉันขนลุกมาก”ถ้าเธอไม่แย่งชิงโจวหงหลิน ด้วยรายได้ของเธอเอง เธอจะไม่สามารถซื้อบ้านในเมืองได้โจวหงหลินรู้ด้วยว่าตอนนี้ราคาบ้านสูงอย่างไม่น่าเชื่อโชคดีที่เขาตัดสินใจเร็ว ถ้าเขาซื้อบ้านตอนนี้เขาคงไม่สามารถซื้อบ้านในทำเลที่ดีได้ ไม่ต้องพูดถึงบ้านในเขตการศึกษาด้วย“ฉันได้ยินว่าคุณนายซางเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมาก เธอไม่ชอบคนอ่อนแอและไร้ความสามารถมากที่สุด ถ้าไห่หลิงไม่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง คุณนายซางจะไม่ช่วยเธอมากนักหรือให้เงินมากมายกับเธอ ดังนั้นอย่าไปอิจฉาที่เธอมีป้ารวยเลย”“แม้ว่าพ่อแม่จะร่ำรวย แต่พวกเขาก็ไม่ได้ให้อะไรกับลูกมากนัก ไม่ต้องพูดถึงป้าที่เป็นญาติห่างๆ เลย”หลังจากได้รับกำลังใจจากโจวหงหลินแล้ว เย่

จ้านหยินฝืนยิ้มแล้วพูดว่า "ตอนนี้ภรรยากำลังพยายามดูแลฉันอยู่หรือเปล่า? ฉันไม่หิวและไม่อยากกินอะไร ฉันรีบทำงาน เพื่อให้งานเสร็จเร็วเพื่อจะได้กลับไปอยู่กับคุณนะ"“แม้ว่าคุณจะอยากกลับมา แต่ก็ต้องดูแลสุขภาพของตัวเองด้วย คุณพักอยู่ที่โรงแรมหรือที่ไหนกัน? หากคุณไม่อยากอาหาร ให้ทำโจ๊กและทานอะไรเบาๆ”“จ้านหยินรับโทรศัพท์แล้วให้ฉันดูว่าตอนนี้อาการคุณเป็นยังไงบ้าง”จ้านหยินไม่ขยับไห่ถงโกรธ “จ้านหยิน ฉันจะนับถึงสาม ถ้าคุณไม่ให้ฉันเห็นหน้า ฉันจะไม่คุยกับคุณตลอดทั้งปี จะไม่รับสายหรือตอบกลับข้อความของคุณ หนึ่ง .."เธอเพิ่งนับถึงหนึ่งเมื่อใบหน้าของจ้านหยินปรากฏบนวิดีโอเขาดูอึดอัดมาก ใบหน้าที่ปกติจะเคร่งครัดและเย็นชากลับแดงก่ำผิดปกติ ไห่ถงสะดุ้งและถามเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า "คุณไม่ได้ไปหาหมอเหรอ? คุณน่าจะมีไข้สูง จ้านหยิน คุณกำลังทำให้ฉันกังวลแทบตาย!"จ้านหยินประคองศีรษะด้วยมือและพูด: "ฉันกินยามาแล้ว ยาแก้หวัดที่ซื้อจากร้านขายยาไม่ได้ผลมากนัก ... บางทีมันอาจจะกินไม่ถูกอัน ใช่ไหม?"“คุณยังอยู่ที่บริษัทหรือเปล่า?”"ฉันอยู่ในบริษัท แต่ไม่ใช่ในออฟฟิศ ในอพาร์ตเมนต์ ที่นี่มีอพาร์ทเมนท์หลายห้องสำหรับก

ลุงของหลานจิงเป็นแพทย์แผนจีนที่มีประสบการณ์หากใครในครอบครัวรู้สึกไม่สบาย หลานจิงจะพาไปพบลุง เพื่อรับใบสั่งยาจีนเสมอซางหวู่เหิงกลัวการดื่มยาจีนมากดังนั้นเขาจึงดูแลสุขภาพของตัวเองเป็นอย่างดี พยายามไม่ให้เจ็บป่วย แม้ว่าเขาจะจามเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ซ่อนมันไว้ไม่ให้ภรรยาเห็นเมื่อเห็นไห่ถงกังวลเกี่ยวกับจ้านหยินมากในตอนนี้ เขารู้สึกเหมือนว่าเขาได้เห็นหลานจิง ภรรยาที่เป็นกังวลของเขาเอง และเขาก็ปลอบไห่ถง: "อย่ากังวลเกินไปเลย คุณอยากไปคฤหาสน์ตระกูลซูใช่ไหม? ฉันจะพาคุณไปที่นั่นเอง”"ขอบคุณค่ะพี่"ซางหวู่เหิงหันไปหาภรรยา แล้วพูดว่า "จิงจิง รอฉันที่บ้านก่อนนะ ฉันจะพาไห่ถงไปที่คฤหาสน์ตระกูลซู ฉันรู้สึกไม่สบายใจที่จะปล่อยให้คนอื่นพาเธอไป"หลานจิงเห็นด้วย "คุณพาไห่ถงไปเถอะ"“พี่ พี่สะใภ้ถ้ามีอย่างอื่นต้องทำก็ให้คนขับรถพาฉันไปที่นั่น”"ทำไม?"หลังจากอาบน้ำให้ลูกชาแล้ว ไห่หลิงก็ได้ยินเสียงน้องสาวเธอกำลังพูดอยู่ข้างนอก เธอออกมาจากห้องพร้อมอุ้มหยางหยางแล้วถามด้วยความกังวลเมื่อเห็นน้องสาวถือกระเป๋าจึงถาม: “ถงถงจะไปไหน?”“พี่ จ้านหยินไม่สบาย ฉันต้องไปหาเขา”ซางหวู่เหิงและภรรยาต่างมองไปที่

เรื่องที่ยังที่ไม่ถูกสังเกตคือจ้านหยินไม่สิ เธอถูกจ้านหยินและคนในครอบครัวรวมมือกันหลอกพวกเขาทั้งสองคนพูดคุยกันตลอดทาง ทำให้ไห่ถงรู้สึกว่าการเดินทางไปยังคฤหาสน์ตระกูลซูไม่ได้ไกลเท่าไหร่ และไม่ช้าก็มาถึงคฤหาสน์ตระกูลซูซูหนานยังไม่ได้กลับมาเขายังคงกินหม้อไฟกับเซินเสี่ยวจวินนและน้องชายเธออยู่ข้างนอก เซินเสี่ยวจวินเป็นห่วงเพื่อนของเธอมาก แต่หลังจากที่รู้ว่าซูหนานจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอจึงรู้สึกโล่งใจไห่ถงมาถึงคฤหาสน์ตระกูลซู เซินเสี่ยวจวินก็โทรมา เพื่อสอบถามว่าไห่ทงมาถึงวิลล่าของตระกูลซู่แล้ว เซินเสี่ยวจุนรู้สึกสบายใจขึ้น“เสี่ยวจวิน ขอบคุณที่ประธานซูเต็มใจช่วยเหลือในคืนนี้ ช่วยขอบคุณประธานซูแทนฉันด้วย รอฉันกลับมา ฉันจะพูดขอบคุณประธานซูเป็นการส่วนตัว”ซูหนานเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีของจ้านหยิน เขาสามารถโทรหาเพื่อนร่วมงานที่นั่น เพื่อขอให้พาจ้านหยินไปโรงพยาบาล โดยไม่ต้องรอให้เธอไปที่นั่นก่อนแต่เมื่อเธอบอกว่าจะไป ซูหนานก็ดำเนินการและใช้เครื่องบินส่วนตัวของตระกูลเขาด้วย ความมีน้ำใจแบบนี้ต้องขอขอบคุณเป็นการส่วนตัว เพื่อแสดงความจริงใจ“แน่นอน เธอไปดูแลจ้านหยินให้ดีนะ ซูหนานบอ

“ประธานจ้านอย่าปรับยาแบบมั่วซั่วนะครับ พยาบาลบอกให้ค่อยๆ หยดให้ยาหยดนี้ อย่าปรับให้ยาหยดเร็วเกินไป”ผู้จัดการทั่วไปห้ามไม่ให้เขาปรับความเร็วการหยดยาตามอำเภอใจจ้านหยินได้แต่ทำใจยอมทำตาม“ประธานจ้าน พวกเรารอให้ภรรยาท่านมาก่อน ถึงค่อยกลับครับ”เมื่อได้ยินแบบนี้ จ้านยินก็เงยหน้าขึ้นมองพวกเขาทั้งสองคน"ถงถงกำลังจะมา?"ทั้งสองคนพยักหน้าพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย“ประธานซูบอกว่าภรรยาท่านประธานเป็นห่วงคุณมากและยืนกรานที่จะมาดูแลคุณเอง ประธานซูจึงจัดแจงเครื่องบินส่วนตัวไปรับเธอมาครับ คาดว่าเธอจะมาถึงเร็วๆ นี้”จ้านหยินต้องการลงจากเตียง“ประธานจ้าน รอคุณนายลงจากเครื่องบินแล้ว เธอจะโทรหาฉันครับ ประธานซูจะส่งเบอร์โทรศัพท์ของฉันไปให้คุณนายแล้ว ประธานจ้านไม่ต้องกังวล ฉันจะไปรับคุณนายมาที่นี่อย่างปลอดภัย”จ้านหยินจึงนั่งลง จากนั้นโทรศัพท์หาไห่ถงเดิมทีเขาตั้งใจจะติดต่อกลับไปหาไห่ถงตอนเช้าไม่คิดว่าไห่ถงจะรีบร้อนมาหาในเพียงชั่วข้ามคืนเขารู้สึกว่าไห่ถงได้ให้ความสำคัญเขาเป็นอันดับแรกไห่ถงไม่รับโทรศัพท์ เพราะน่าจะยังอยู่บนเครื่องบิน"ตอนนี้ซื้อโจ๊กได้ไหม? โจ๊กเปล่าๆ ก็ได้""ฉันออกไปดูก่อ