หลังจากที่หลินตงเย่รู้ว่าเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของบริษัทสาขาถูกแฮ็ก เขาก็เรียกประชุมกับเจ้าหน้าที่จากแผนกรักษาความปลอดภัยทันที ตอนนี้เขาถูกรังแกซึ่งหน้าแบบนี้แล้ว ใครยอมก็ยอมไป แต่เขายอมไม่ได้อย่างเด็ดขาดหลินตงเย่กำลังนั่งอยู่ในออฟฟิศและเห็นลายมือบนเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ เขาโกรธมาก เขาไม่คาดคิดว่าหลังจากที่เขามาที่เมืองเป่ยเฉิงเพื่อเปิดบริษัทสาขาแล้วจะมีคนกล้ามากระตุกหนวดเสือแบบนี้ได้!เขาอยากจะเห็นเสียเหลือเกินว่า ไอ้สารเลวตัวไหนที่กล้าได้ขนาดนี้!หลินตงเย่พูดด้วยใบหน้าที่มืดมนว่า "ฉันจะให้เวลาคุณสิบนาทีเพื่อกำจัดคำเหล่านี้ทันที คุณต้องค้นหาที่อยู่ IP ของแฮ็กเกอร์รายนี้ภายในครึ่งชั่วโมง หากคุณหาไม่พบ ให้ขุดคนคนนี้มาทำงานที่บริษัทของเรา ไม่งั้นก็ออกไปจากที่นี่ซะ!"เจ้าหน้าที่จากแผนกรักษาความปลอดภัยเปิดคอมพิวเตอร์ทันทีและเริ่มติดตามร่องรอยของแฮ็กเกอร์หลินตงเย่ดึงเนกไท มองดูเลขาที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า "ให้ผู้จัดการแผนกเวนคืนโทรหาฉันทันที เกิดอะไรขึ้น? ทำไมแฮ็กเกอร์ถึงมาที่ประตูบ้านแบบนี้ได้?"ในไม่ช้า ผู้จัดการแผนกก็รู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรง จึงรีบโทรหาหลินซีทันที "คุณหล

จ้าวซีซีต้องการเพียงแค่ใช้สิ่งที่พี่รองให้แก่เธอมาเมื่อวานนี้ ระบายความโกรธของตัวเองออกมา และให้หลินซีรวมถึงผู้จัดการแผนกเวนคืนนั้นได้รู้พิษสงของเธอเสียบ้างแต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่า ตัวเองจะมาพบมือฉกาจที่นี่ได้และในตอนนี้ พี่รองได้โทรมาถามเธอแบบนี้แล้ว เขาจะต้องรู้ถึงปัญหาอะไรมาแน่นอน"ไม่ค่ะๆ ฉันแค่เฝ้าติดตามว่ามีคนใช้ซอฟต์แวร์โปรแกรมอยู่ และฉันก็ลองดู ฉันกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของพี่ พี่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันหรือเปล่าคะ?""ตอนนี้ยังไม่ต้อง พี่จัดการด้วยตัวเองได้"จ้าวซีซีรู้สึกว่าโปรแกรมที่พี่รองของเธอมอบให้นั้นเพียงพอแล้ว แม้ว่าแฮ็กเกอร์มือฉกาจจะปรากฏตัวขึ้นแล้ว แต่เป้าหมายของเธอก็บรรลุเป้าหมายแล้วหลินหนานหายใจไม่ออก "เอาล่ะ มีปัญหาอะไรก็อย่าลืมโทรหาพี่นะ"ทางด้านของหลินหนาน เขาไม่สามารถสอบถามต่อไปได้ เพราะเกรงว่าความลับจะถูกเปิดเผยหลังจากที่จ้าวซีซีวางสายโทรศัพท์ เธอก็มองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และพบว่าแฮ็กเกอร์ผู้ทรงพลังที่อยู่อีกด้านหนึ่งไม่ได้ตามมา แต่กลับหยุดลงช่างมันเถอะ ยังไงเป้าหมายของเธอก็บรรลุแล้ว ไม่จำเป็นต้องต่อสู้กับคนที่มีอำนาจมาก มิฉะนั้นเธอจะสร้าง

หลินซีรับรู้ได้ว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติไป เธอจึงรีบพูดขึ้นมาว่า "พี่ใหญ่คะ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ คงไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการเวนคืนชุมชนเก่านั้นหรอกนะคะ"หลินตงเย่หรี่ตาลงเล็กน้อย "เธอรู้ได้อย่างไร?"การแสดงออกของหลินซีดูไม่เป็นธรรมชาติสักเท่าไหร่ "เพราะผู้คนที่อาศัยในชุมชนนั้นล้วนแล้วแต่เป็นคนระดับรากหญ้า แล้วจะมีความสามารถแบบนี้ได้อย่างไรกันล่ะคะ? ดังนั้นฉันคิดว่าพี่ใหญ่น่าจะคิดมากไปเองนะคะ"เมื่อหลินตงเย่ได้ยินคำว่า "คนระดับรากหญ้า" เขาก็ขยับริมฝีปากบาง แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า "เธอคำก็ระดับรากหญ้าสองคำก็ระดับรากหญ้า หรือว่าเธอลืมกำพืดของตัวเองไปเสียแล้ว?"ทันใดนั้นการแสดงออกของหลินซีก็เปลี่ยนไปทันที และเธอก็ขัดจังหวะคำพูดของหลินตงเย่อย่างรวดเร็ว "พี่ใหญ่คะ นี่มันคนละเรื่องกันนะคะ เรื่องการเวนคืนนั้นให้ฉันเป็นคนจัดการเถอะค่ะ ฉันจะไม่ทำให้พี่ใหญ่ผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ"หลินตงเย่ไม่ใช่คนโง่ เขาเริ่มสงสัยแล้วว่าเหตุการณ์นี้เกิดจากการเวนคืนอย่างแน่ๆเพราะท้ายที่สุดแล้ว ซีซีจะไม่แฮ็กเครือข่ายของบริษัทโดยไม่มีเหตุผล เขาเชื่อในอุปนิสัยของน้องสาวของตัวเองดีในเวลานี้ มีคนจากแผนกรักษาค

ตบฉาดนี้ของหลินตงเย่ ทำให้หลินซีตกตะลึงหลินซีมองไปยังผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่เชื่อ แล้วพูดด้วยดวงตาที่แดงก่ำว่า "พี่ใหญ่ นี่พี่ตบฉันงั้นเหรอ? พี่ตบฉันเพราะจ้าวซีซีอย่างนั้นเหรอ!"หลินซีคิดไม่ถึงเลยว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ไปได้!หลินตงเย่ดูจริงจัง เขาจ้องไปที่หลินซีอย่างเย็นชา "หลินซี ในฐานะคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลิน เธอกลับปากร้ายได้ถึงขนาดนี้ การร่ำเรียนมารยาทในช่วงหลายปีที่ผ่านมามันไปไหนหมดแล้วล่ะ?"เมื่อครู่นี้เขาคิดว่าหลินซีได้ค้นพบตัวตนของซีซีแล้วเสียอีกแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า หลินซีอาจเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างซีซีกับพี่สามและพี่หกผิดไป แต่ถึงอย่างนั้น หลินซีก็ไม่ได้รับอนุญาตให้พูดแบบนั้นเกี่ยวกับซีซีอยู่ดีหลินซีพูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจว่า "พี่ใหญ่ เพราะฉันโกรธถึงพูดแบบนี้ออกไป อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ผิดอะไรด้วย""หุบปาก! เธอเป็นคนที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการแข่งขันระดับนานาชาติไป๋ฮวาครั้งล่าสุดใช่ไหม? หลินซี ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับงานทั้งหมดของตระกูลหลิน! ถ้าฉันพบว่าเธอยังจะเข้าไปยุ่งอีกละก็ ฉันจะระงับบัตรเครดิตทุกใบของเธอซะ""พี่ใหญ่ พ

พี่สะใภ้ฉินอันจิ้งเป็นคนเดียวที่อยู่ในภาวะแห่งความสับสน บริษัทของตัวเองจะถูกซีซีแฮ็กเข้าไปได้อย่างไร?ที่สำคัญก็คือ พี่ชายที่สุดแสนจะประคบประหงมน้องสาวทั้งสองคนต่างก็ดีอกดีใจ ราวกับว่ากำลังจะเฉลิมฉลองวันปีใหม่อย่างไงอย่างงั้นหลินเป่ยออกมาอธิบายว่า ซีซีกำลังเรียนรู้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์จากพี่รองหลินหนาน และสุดท้ายก็สรุปว่า [ดูเหมือนว่าน้องสาวจะก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วเลยนะ!]ฉินอันจิ้งยังคงงุนงงอยู่เล็กน้อย [แล้วทำไมซีซีจะต้องแฮ็กเข้าไปในระบบของบริษัทอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนั้นด้วยล่ะ หรือว่าเธอได้พบกับอะไรบางอย่าง?]หลินตงเย่อธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างละเอียดและพี่หกหลินวู่เซิงก็โพล่งในกลุ่มออกมาว่า [นังบ้าหลินซีนั่น ถึงกับกล้ากลั่นแกล้งซีซี พี่ใหญ่เรื่องนี้พี่จะจัดการอย่างไร? หากต่อไปซีซีรู้แล้วละก็ พี่จะรับหน้าได้อย่างไร?]หลินตงเย่ตอบกลับไปว่า [ฉันรู้ ให้เวลาฉันหนึ่งสัปดาห์เพื่อจัดการกับเรื่องของหลินซี]และหลินเป่ยก็ถือโอกาสพูดออกมาว่า [ซีซี วางแผนที่จะกลับมาที่เมืองหนานเฉิง เพื่ออยู่กับเราหลังจากเรียนจบในอีกไม่กี่เดือน พี่ใหญ่ พี่ต้องรีบไปจัดการกับเรื่องของหลินซีนะ]ถึงตอน