คนรับใช้หยุดพูดติดๆขัดๆ “คุณท่านกับคุณย่าไม่รู้ว่าคุณหญิงท้อง! คุณผู้ชายต้องบอกข่าวนี้ให้พวกท่านทราบ ไม่อย่างนั้นคุณท่านจะยุยงคุณกับคุณหลี่! เธอลืมไปแล้วว่าคุณผู้ชายเป็นคนที่มีภรรยาแล้ว แล้วอีกไม่นานจะเป็นพ่อคนแล้วอีกด้วย!”ลู่เจ๋ออารมณ์ดีขึ้น เขาพูดอย่างเย็นชา “ฉันรู้แล้ว!”เขาดับบุหรี่จากนั้นกำลังจะขึ้นไปชั้นบน ก็เห็นลูกบอลตุ๊กตาหิมะสีขาววิ่งลงบันไดไป นั่นมันเจ้าเซี่ยลี่ตัวน้อย... เซี่ยลี่ตัวน้อยไม่ได้เจอหน้าลู่เจ๋อนาน หมาเจ้าตัวเล็กคิดถึงเขามาก มันเห่าเขาอยู่หลายครั้งลู่เจ๋อก้มตัวไปอุ้มมันขึ้นมาแล้วขึ้นไปชั้นสองด้วยกันเขาอาบน้ำให้เจ้าเซี่ยลี่ตัวน้อย เป่าขนจนสะอาดหมดจดแล้วเอากลับไปที่ห้องนอนเฉียวซุนอาบน้ำแล้วเธอสวมชุดนอนผ้าไหมเอนตัวที่หัวเตียงเพื่ออ่าน 《คู่มือตั้งครรภ์》เธออ่านมันอย่างใจจดจ่อโดยไม่ได้สังเกตเห็นว่าลู่เจ๋อเดินเข้าไปในห้องนอนลู่เจ๋อยกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อแล้วมองดูภรรยาด้วยสีหน้านิ่งๆ เขารู้สึกว่าเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปใช่ เธอค่อนข้างเย็นชาแต่ดูเหมือนว่าเธอยังเย็นชาไม่พอ อย่างน้อยยังสนใจเขาบ้าง!ไม่รู้ว่าหนังสือเล่มไหนคนเขียนว่า ผู้หญิงที่เลิกพยายาม แสด

ลู่เจ๋อจับพวงมาลัยแน่น!แต่ใบหน้าของเขากลับนิ่งมาก “ลองคิดเรื่องการไปใช้ชีวิตที่นั่นดู! แต่เรื่องการทำงานก็เพลาๆลงก่อน ก่อนท้องและหลังจากคลอดจะค่อนข้างลำบาก... คุณนายลู่ ฉันไม่อยากให้คุณทำงานหนักเกินไป”เฉียวซุนก็ยิ้มเบา ๆในตอนกลางคืน ลู่เจ๋อเครียงานที่ห้องหนังสือเฉียวซุนอาบน้ำเสร็จ เธอก็นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งทาครีมบำรุงผิว หลังทาเสร็จเธอก็ค่อยๆ เปิดลิ้นชักที่มีเอกสารสำคัญของเธอ...คุณฟานช่วยเธอจึงได้ยื่นขอถิ่นที่อยู่ถาวรในเมืองเซียงรอได้รับพาสปอร์ตแล้วเธอกับลูกก็จะไปตั้งถิ่นฐานในเมืองเซียง ไม่กลับเมืองเมือง B อีกเลยเธอตัดสินใจแบบนี้โดยพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เธอรู้ว่าลู่เจ๋อคงยังจะไม่ปล่อยเธอไปในตอนนี้ เธอจึงวางแผนได้แค่วางแผน... ใช้นามของลูกในการแลกกันอยู่ เวลาผ่านไปนานลู่เจ๋อคงจะรู้สึกเหงา เขาคงจะเที่ยวคลับเหมือนแต่ก่อน คงใช้ความอ่อนโยนกับผู้หญิงหลายคนอีกไม่กี่ปีเขาอาจจะอยากเริ่มต้นมีครอบครัวอีกครั้งเวลานี้ มีเสียงฝีเท้าดังมาจากประตูเฉียวซุนเก็บเอกสารออกไปแล้วปิดลิ้นชัก จากนั้นเธอก็กำลังจะลุกขึ้นยืน ลู่เจ๋ออยู่ข้างๆ เธอแล้วเขาโน้มตัวไปข้างหน้ากอดเธอจากด้านหล

เธอพูดว่า "ฉันเชื่อคุณ!"ลู่เจ๋อสัมผัสใบหน้าของเธอเบา ๆ อดไม่ได้ที่จะสัมผัสติ่งหูอันอ่อนนุ่มของเธอ เฉียวซุนไวต่อความรู้สึกมาก เขาชอบกัดตรงนั้นเบา ๆ ตอนทำร้ายเธอทุกครั้ง เธอก็โอบเขาอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวลลู่เจ๋อระงับความอยากเป็นเวลานานเมื่อนึกถึงเสน่ห์เหล่านั้นในเวลานี้ เสียงของเขาก็แหบแห้งเล็กน้อยตอนเปิดปากพูด "ผมจะเอารถไปให้คุณ และคุณให้คนรับใช้ขึ้นไปเอาเสื้อคลุมชั้นบน ข้างนอกอากาศค่อนข้างหนาว"เขายืนขึ้นและจากไป เฉียวซุนมองดูแผ่นหลังของเขาลู่เจ๋อมักแต่งตัวดีเสมอในเวลานี้ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีเทาเข้ม และชุดสูททำด้วยมือ แค่มองแผ่นหลังก็ทำให้เขาดูสูงส่งมาก... ไม่แปลกใจเลยที่เด็กสาวหลายคนหลงใหลเขาเฉียวซุนก้มศีรษะลง และลูบท้องส่วนล่างเบา ๆเธอคิดจริงๆ ว่าการเสแสร้งรักกับลู่เจ๋อนั้น จริงๆไม่ใช่เรื่องยากเลยคนรับใช้ลงมาจากชั้นบนในมือของเธอมีผ้าคลุมไหล่ที่เฉียวซุนสวมบ่อยๆ เธอสวมมันให้เฉียวซุน แล้วพูดเบาๆว่า "ข้างนอกพื้นลื่น คุณนายสวมรองเท้ากันลื่นอีกคู่ ต้องระวังเป็นพิเศษถ้าท้องอยู่"เฉียวซุนยิ้มเบา ๆ-ก่อนหน้า เฉียวซุนไม่เคยตั้งการ์ดที่โรงพยาบาลลู่ซื่อ แต่ลู่เจ๋อย้ายเธอมาท

ลู่เจ๋อยิ้มเล็กน้อย "คุณยายอย่ากังวล! ผมจะปล่อยเธอไปครับ"คุณยายรอประโยคนี้ของเขา เธอยิ้มเมื่อได้ยิน และเร่งเร้าให้เขากลับไปดูแลเฉียวซุน “อย่าวิ่งหนีมาหายายบ่อย! อย่าปล่อยให้ความเจ็บป่วยส่งต่อไปยังลูก”ลู่เจ๋อยิ้ม "เป็นไปได้ยังไง! เด็กที่ยังไม่เกิดเนี่ยนะ"น้ำเสียงของเขา คือความสุขที่ฉุดไม่อยู่คุณยายมีความสุขเมื่อได้ยินเธอมองดูภายในและภายนอกกำแพง รู้สึกว่า บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยพลังใหม่เพราะจะมีอีกชีวิตเกิดมา... เธอตั้งตารอคอยเด็กที่จะเกิดมาอย่างกระตือรือร้นเมื่อลู่เจ๋อลงไปชั้นล่าง ก็พบกับคุณหญิงลู่พอดี……คุณหญิงลู่กำลังสั่งให้คนรับใช้เตรียมจาน ดูเหมือนอยากจะเก็บมื้อเย็นไว้ให้ลู่เจ๋อลู่เจ๋อปฏิเสธ "ช่วงนี้เฉียวซุนไม่ค่อยอยากอาหาร ผมกลับไปก่อนนะ"คุณหญิงลู่วิจารณ์เฉียวซุนหนักมากช่วงนี้!เธอชอบลูกสะใภ้ที่เชื่อฟัง และคงจะดีที่สุดถ้าเธอมีความสามารถด้านศิลปะด้วย หากเธอฉลาดและมีความสามารถก็จะมองข้ามหัวแม่สามีอย่างเลี่ยงไม่ได้น้ำเสียงของคุณหญิงลู่กดดัน "แม่ไม่คัดค้านถ้าเธอจะทำธุรกิจ! แต่ตอนนี้เธอท้องแล้ว ก็ควรดูแลลูกของเธอให้ดี นอกจากนี้ ผู้หญิงไม่สมควรอยู่ในที่สาธารณะตลอดทั้งว

ลู่เจ๋อ รู้จักชายภูมิฐานคนนั้น เขาเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในเมืองเซียง——คุณฟาน!หากเขาจำไม่ผิดคุณนายหลี่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคุณฟาน และคุณนายหลี่ยังพาคนไปงานเลี้ยงส่วนตัวที่คฤหาสน์ครั้งที่แล้ว ดังนั้นเฉียวซุนรู้จักกับคุณฟานผ่านทางคุณนายหลี่ใช่ไหมนะ?ลู่เจ๋อยิ้มอย่างเย็นชาและเดินไปที่โต๊ะของทั้งสองคนเฉียวซุนเห็นเขาทันทีที่เงยหน้าขึ้นเธอตกใจอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากอิ่มแยกออกเล็กน้อย เธอพึมพำ : "ลู่เจ๋อ คุณมาที่นี่ได้ยังไง"ลู่เจ๋อยิ้มเล็กน้อยเขาจับไหล่เธอเบา ๆ มองดูเธอพลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน: "ผมอยากจะมาเซอร์ไพรส์คุณ ถามผู้ช่วยคุณ ถึงได้รู้ว่าคุณมากินข้าวที่นี่!"เขายื่นมือออกไปหาคุณฟาน และยิ้มอย่างสงบ: "คุณฟาน เจอกันอีกแล้วนะครับ!"คุณฟานลุกขึ้นและจับมือเขา และแนะนำลูกสาวของตนต่อทันที ลู่เจ๋อลูบหัวเด็กหญิงด้วยความเอ็นดู พลางยิ้มและพูดต่อ : เฉียวซุนชอบเด็กมาก คุณฟานดีจริงๆ!"หลังจากพูดแบบนี้ เขาก็นั่งข้างเฉียวซุนและทานอาหารด้วยกันเขาและคุณฟานเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นพวกเขาจึงคุยกันเรื่องธุรกิจได้อย่างเป็นธรรมชาติ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะใส่ใจเฉียวซุน คอย