เมื่อเธอพูดจบ หลิ่วเซิงเซิงก็เหลือบมองทุกคนรอบตัวเธอโดยไม่ตั้งใจ ผู้คนรอบ ๆ เคยเห็นการต่อสู้เช่นนี้ที่ไหนมาก่อน?ในขณะนี้พระชายาราวกับปีศาจที่คลานออกมาจากนรก ทุกรอยยิ้มของเธอช่างน่ากลัวเหลือเกิน...ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าพูดอยู่พักหนึ่งเหอเชียนชิวกัดฟัน "เรื่องวันนี้ ข้าสองพี่น้องจะต้องรายงานต่อฮ่องเต้...""งั้นก็รีบไปเถอะ ไปเดี๋ยวนี้"หลิ่วเซิงเซิงยิ้ม จงใจเข้าไปใกล้หูของเหอเชียนชิวและกระซิบ"ถึงตอนนั้นก็อย่าทําร้ายตัวเองอีก บอกว่าข้าเป็นคนตบเจ้า ถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ ข้าก็ต้องตบหน้าตัวเองสองสามครั้งแล้ว ถึงตอนนั้นเราจะรอดูว่า ฮ่องเต้จะเชื่อเจ้าหรือข้ากันแน่""..."ต้องบอกว่าหลิ่วเซิงเซิงสามารถสร้างปัญหาได้จริง ๆ พาคนมาด้วยความยิ่งใหญ่และพาคนออกไปด้วยความร้อนรน เหลือเพียงเหอเชียนชิวและคนกลุ่มใหญ่ที่ตัวสั่นเทาอยู่ที่เดิมมือของเหอเชียนชิวที่ถือดาบสั่นไหว เธอไม่เคยคิดเลยว่าหลิ่วเซิงเซิงจะเป็นผู้หญิงที่บ้าขนาดนี้ไม่มีหลักฐานแม้แต่น้อยก็กล้าทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้ามีหลักฐานจะไม่ยิ่งกว่าเหรอ?เสี่ยวหมิงก็ตกใจมากจนขาของเขาอ่อนแรง ก่อนที่คนรอบ ๆ ตัวเขาจะตอบสนอง ก็ถูกเหอเชียนชิวดึงออ

"เรื่องอื่นข้ารอได้ แต่เรื่องฝานฝานรอไม่ได้ เขาอายุเท่าไหร่? ตอนนี้กี่วันแล้ว? หลายวันมานี้ก็ไม่รู้ว่าเขาทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหน และเมื่อคืนท่านอ๋องก็ไม่ได้กลับมา ถ้าเขาพบคนจริง ๆ ตอนนี้คงกลับมาแล้ว"หลิ่วเซิงเซิงพูดด้วยน้ําเสียงหนักแน่นว่า "ในเมื่อท่านอ๋องยังไม่กลับมา ก็แสดงว่าเขาไม่พบฝานฝาน แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเขาไปหาที่ไหน แต่ในเมื่อเขาไปแล้ว ก็แสดงว่าสถานที่นั้นไม่ต้องการข้าอีกต่อไป แต่ข้าไม่สามารถนั่งรอได้ ข้าต้องให้ความเป็นไปได้กับตัวเองมากขึ้น ถ้าทางท่านอ๋องไม่พบฝานฝาน ทางข้าก็ควรมีการค้นพบใหม่ ๆ แบบนี้จึงจะสามารถหาฝานฝานได้เร็วขึ้น!"สิ่งที่หลิ่วเซิงเซิงพูดก็สมเหตุสมผลอาสิงสับสนเล็กน้อย "ถ้าท่านสงสัยจริง ๆ ว่าคุณชายน้อยเป็นคนทำ ข้าน้ยสามารถไปลองได้ ถ้าเจอเขาได้ ข้าน้อยค่อยถามเขา""เจ้าจะถามอะไรได้?"หลิ่วเซิงเซิงถอนหายใจ "ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อเจ้า ข้าแค่อยากจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เจ้าไม่ต้องห่วง เราจะถอนตัวทันทีหากมีอันตราย"สุดท้ายก็โดนหลิ่วเซิงเซิงพูดจาโน้มน้าว หลังจากอาสิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตามหลิ่วเซิงเซิงไปเพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจ พวกเขาทั้งสองจึงเปลี

ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีริมฝีปากของจิ่งฉุนก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำ เขาสะกดจุดตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นนั่งขัดสมาธิบนพื้นราวกับว่าเขาพยายามใช้พลังงานเพื่อขับไล่พิษออกไปหลิ่วเซิงเซิงมองเขาด้วยความสนใจ "ต้องการความช่วยเหลือไหม?""เจ้าจะช่วยไหม?"น้ำเสียงของจิ่งฉุนดูไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัดหลิ่วเซิงเซิงส่ายหัว และในที่สุดก็นั่งข้างเขา ขอให้เขายืดขา จากนั้นจึงฉีกขากางเกงออก และเมื่อมองดูรอยดำรอบ ๆ บาดแผล เธอก็พูดเพียงว่า "หลับตาลง""ล้างพิษยังต้องหลับตาด้วยเหรอ?"หลิ่วเซิงเซิงขี้เกียจเกินกว่าจะพูดอะไร ดังนั้นจึงฉีกผ้าออกแล้วปิดตาของเขา จากนั้นเธอก็หยิบเซรุ่มพิษงูออกมาจากอวกาศแล้วฉีดเข้าไปในตัวเขาจิ่งฉุนขมวดคิ้วเล็กน้อย "เจ้าทำอะไร?""แน่นอนว่าล้างพิษให้เจ้าอยู่ เจ้าเป็นหนี้บุญคุณข้าอีกแล้ว"จิ่งฉุน "..."เมื่อกี้ถ้าเธอเตือน ตัวเองคงไม่โดนพิษแล้วไหม?ผู้หญิงคนนี้ชั่วร้ายจริง ๆขณะที่เขากำลังคิดอยู่ เม็ดยาก็ถูกยัดเข้าไปในปากของเขา เขาขมวดคิ้ว หยุดครู่หนึ่งแล้วค่อยกลืนลงไปหลังจากกลืนยาไปแล้ว จิ่งฉุนก็รู้สึกสดชื่น พิษงูบรรเทาลงอย่างรวดเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?เขายิ้มและพูดว่า "สาวปากร้

เหอเชียนชิวพูดอย่างรวดเร็ว "ทําไมเจ้าไม่ให้ข้าฆ่าเขา เขาเห็นข้าแล้ว ถ้าเขาไม่ตาย คนที่ตายในภายหลังก็คือข้า!"หนานหว่านหนิงยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องห่วง แน่นอนว่าเขาจะตาย แต่ไม่ใช่ตอนนี้อย่างแน่นอน เขายังคงสามารถใช้ประโยชน์ได้มาก"ในขณะที่เขากำลังพูด ชายชุดดำที่อยู่ข้างหลังเขาก็เดินไปหาหนานลั่วเฉิน แล้วอุ้มเขาออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำชายชุดดำคนหนึ่งเดินไปหาหนานหว่านหนิงด้วยรอยยิ้ม"นายท่านยังคงฉลาด ตอนที่คุณหนูเหอลงมือก็คิดจะซื้อคนมา และยังเปิดเผยข่าวให้คนโง่คนนี้ฟังด้วย ครั้งนี้เราจะจับพวกเขาให้หมดแน่นอน"เหอเชียนชิวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้สึกหนาวสั่นที่หลัง หมายถึงอะไร?พวกเขาเดาไว้นานแล้วหรือว่าตัวเองจะลงมือกับเด็กคนนั้น?คนของตัวเองลักพาตัวหลิ่วเซียวฝาน พวกเขาก็ซื้อหลิ่วเซียวฝานไปแล้วเหรอ?ทั้งหมดนี้เป็นกับดักที่พวกเขาสร้างขึ้นใช่ไหม?เหอเชียนชิวก้าวถอยหลังด้วยความกลัว "องค์ องค์ชายห้า พวกเจ้าหมายความว่าอย่างไร?"เห็นได้ชัดว่าเธอมาหาพวกเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน ดูเหมือนว่าตัวเองจะตกเป็นเบี้ยในมือพวกเขามาโดยตลอด...แม้แต่เรื่องที่ตัวเองจะขอความช่ว

หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกว่าหัวเดียวต้องใหญ่เป็นสองหัวแล้ว แบกคนสองคนกลับไปด้วยกันคงเป็นไปไม่ได้ แค่กระดูกตัวเล็ก ๆ ของตัวเอง พยุงอาสิงขึ้นมาที่นี่ก็หมดแรงแล้วเธอจับชีพจรให้ทั้งสองคน อาสิงอวัยวะภายในให้เสียหายอย่างหนัก ถ้าไม่รีบนํากลับไปรักษาด้วยการฝังเข็ม กลัวว่าต่อไปจะรอดชีวิตไม่ได้ ศิลปะการต่อสู้ก็จะหมดไปสําหรับพวกเขา การเสียศิลปะการต่อสู้ก็หมายความว่ากลายเป็นขยะ...สำหรับจิ่งฉุนแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บภายใน แต่อาการบาดเจ็บก็ไม่ได้รุนแรงมากนัก สาเหตุที่เขาสลบก็เพราะพิษที่ตกค้างอยู่ในร่างกาย ตอนนี้ตัวเองได้แก้พิษตกค้างให้เขาแล้ว อีกไม่นานก็จะตื่นขึ้นมา...หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ในที่สุดหลิ่วเซิงเซิงก็ตัดสินใจทิ้งจิ่งฉุนไว้ก่อน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็จะตื่นขึ้นมา ถ้าเขาไม่ตื่นก็ไม่เป็นไร ตัวเองกลับไปแล้วจะเรียกคนมารับเขาทันทีเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงพยายามช่วยจิ่งฉุนไปที่มุมถนน ให้เขานั่งบนเสาข้างถนน จากนั้นจึงถอดเสื้อคลุมของเธอออกแล้วสวมให้เขา"เจ้าอย่าเกลียดข้าเลย ข้าพยายามอย่างเต็มที่แล้ว อาสิงบาดเจ็บหนักกว่านิดหน่อย ข้าต้องพาเขากลับไปก่อน ถ้าเจ้าตื่นแล้วอย่าลืมไปหาข้าท