CHAPTER 61CALL ME, KUYA!Halos hindi ako nakatulog kagabi dahil sa maraming iniisip. Lumabas ako ng kwarto at bumaba para hintayin siya sa sala pero walang dumating na Izaak. Mabuti na lang at walang katulong or hindi nagising sina mommy habang umiiyak ako sa sala mag-isa.Bakit ba ako nasasaktan? Wala namang kami? Kapatid ang turingan namin sa isa't-isa pero bakit ganito? Bakit ang sakit-sakit pala kapag patalikod kayong niloloko, shit! Wala namang kaming label na dalawa, pero bakit ako nasasaktan? Kinabukasan.Pinunasan ko ang mga luha ko sa mga mata at tinapos ang pagsusuklay ng buhok ko na may naalala na naman. Agang-aga kumikirot ang puso ko. Tatlong oras lang yata ang tulog ko kaya kitang-kita ang itim sa ilalim ng mga mata ko.Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa kusina. Nakita ko si Yaya Mely na cook sa pamilya ng Legaspi.“Tulog pa po ba sila Yaya? Sina mommy po?" “Tulog pa po ma’am." Ngumiti ako at tumango.Nauna na akong kumain dahil aalis ako ngayong araw. Mag-eenroll

CHAPTER 63CALL ME, KUYA!Natatawa ako kunwari.“Saan? Sa-saan ka naman nagseselos? Wala nga akong karapatan para magselos na makita ko kayo ni Samantha kagabi sa party kaya…. wala ka ring karapatan na magselos, kuya… Izaak.” Nahihirapan kong sabihin sa kanya. Mahirap mang aminin pero bibig ko na ang nagsalita kaya wala na akong kawala pa. “At bakit wala tayong karapatan na magselos? Nagseselos ako kapag may nagkagusto o masaya ka sa iba. Sa tingin ko alam mo ang sagot Unique, pero ayaw mo lang sabihin sa akin o ayaw mong aminin sa sarili mo na … “"Wala naman talaga. Magkapatid tayo kung iyan ang gusto mong marinig sa akin. Lagi ko ‘yang ipaalala sa ‘yo at baka nakalimutan mo na.” "Tsk, hindi ako naniniwala," he smirked after he said that. Tinagilid niya ang kanyang katawan para maharap ako kaya agad akong umiwas pagkatapos kong ayusin ang pag-upo ko sa upuan at tumingin sa malayo sabay ngiti. Pero gamit nang kanyang daliri ay pinaharap niya ang mukha ko sa kanya. Tinititigan ng

CHAPTER 65CALL ME, KUYA!“Back off!" narinig ko ang boses ni kuya Izaak na papalapit. Agad namang tumabi ang mga tao. Hindi ko sila nakikita dahil tinakpan ko ang aking mukha dahil sa sobrang hiya. Pinagtitinginan ba naman ako, may gusto ng tumulong sa akin kaya tumawag na raw ng ambulance.Naramdaman ko na lang na may bumuhat sa akin at sa perfume na gamit niya ay alam ko na kung sino ito, si kuya.“Kuya!"“Shhh… I'm here now. " bulong niya sabay halik sa ibabaw ng aking ulo.“Tumatawid na kami na may biglang tumulak sa akin kuya, hindi ko sila makikita dahil hindi ko naman alam na gagawin nila ito sa akin, ang sakit tuloy ng pang-upo ko." parang bata na sumbong ko sa kanya habang kumakapit ako ng maigi sa kanyang braso habang karga niya ako. "Shhh, gagamutin natin yan mamaya, relax ka lang at ako na ang bahala sa gumawa niyan sa'yo. Pinaghahanap na iyon ng mga kapulisan." saad ni kuya kaya tumango ako.Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin kaya pagdilat ng mga mata ko ay naki

CHAPTER 67CALL ME, KUYA!Nasa Baltimoore mall bumaba ang dalawa. Naghintay muna ako ng ilang minuto bago ako kumuha ng pera sa wallet ko.“Bayad Manong oh! Keep the change po at maraming salamat na hindi mo agad ako pinababa,” ani ko sa taxi driver. Laking ang tulong ang ginawa niya sa akin ngayon dahil kung ibang driver pa ito ay baka kanina pa ako kinaladkad pababa.“Okay lang po iyan ma’am, mabuti at nasundan agad natin ang sasakyan nila kung saan pumunta ang asawa mo at ang kabit n'ya po. Mabuti at naisipan niyo na sundin." Asawa? Kabit? Pffft, parang gusto ko na lang matawa sa sinabi ni Manong. Akala niya pala na asawa ko si Izaak dahil sinusundan namin? Natatawa naman ako, hindi ko nga rin alam kung bakit ko pa ba sila sinusundan, pero nandito na ito at wala ng atrasan pa. Maya-maya kasi ang sabi ko sa kanya na sundan ang sasakyan sa unahan, sinabi ko lang naman na gusto ko makakuha ng ebidensya sa panloloko nila sa akin. Joke lang naman iyon pero ganito pala sineryoso ni kuya

CHAPTER 69CALL ME, KUYA!“Nasa bahay ka lang bago ako umalis tapos ngayon… malalaman ko na lang na nandito ka na, for what para makipagkita sa kanya?” Si kuya na ngayon ay nakatingin pa rin sa akin. Halos mangatog na itong mga paa ko dahil sa kaba at kahihiyan. Pinagtitinginan tuloy kami ng mga tao. Tumingala ako sa kanya. “Kuya! Hindi naman po sa ganoon.” nakayuko ulit na sabi ko sa kanya dahil pakiramdam ko, nahihiya ako sa mga tao na nakatingin sa amin, wala man akong naririnig pero baka hinusgahan na ako at higit sa lahat hindi ko kaya ang mga titig ni kuya na alam mo talaga na galit dahil sa ginawa ko. Alam niya kaya na sinusundan ko siya, kaya siya galit sa akin? "Chili pare, she's having fun while shopping and questioning about–”"Fuck off kung ayaw mong madamay dito." Ani ni kuya na talagang may galit na ang tono ng pananalita niya.“Okay, let's go!” Nagulat ako na biglang kinuha ni Mr. Engineer ang kamay ko at hinila palabas ng boutique." Wait, sir. Ayos lang po ako, ka