"MAMA, why are we transferring to Tito Dwight's house?" inosenteng tanong ni Kelly sa kaniya. Kasalukuyan silang naghihintay kay Dwight sa may sala ng kanilang apartment. Makalipas ang isang araw magmula nang mag-usap sila ng binata sa loob ng kotse nito ay napagpasyahan nitong ilipat na sila sa lalong madaling panahon. Ang gusto pa sana nito'y ora-mismo, kinontra lamang niya dahil hindi pa sila handa. Hindi pa sila nakakapag-empake. At isa pa, masyado namang nakakahiya sa landlord nila kung bigla-bigla na lamang silang aalis. Oo nga at bayad na sila, pero ayaw lamang niyang biglain ang may-ari.Nagpalipat-lipat ang titig ni Syrellie sa kambal. Nasa mga mata ng mga ito ang pagtataka. Alam niyang sa murang edad ng dalawa ay nagtatanong na rin ang mga ito kung bakit sasama sila kay Dwight. Hindi naman kasi nila ito kaanu-ano—that’s what the twins thought. Hindi pa kasi nila naipagtatapat ni Dwight na ito ang ama ng dalawa. Ang gusto sana ng binata ay

NAGISING si Syrellie sa mabining hagikhikan, kasabay niyon ay ang sunod-sunod na pagpupog ng halik sa magkabila niyang pisngi.Bahagya niyang idinilat ang isang mata. Lihim siyang napangiti nang tumambad sa paningin niya ang kaniyang mga anak. Nasa magkabilang gilid niya ang mga ito. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos mula nang magkaisip ang mga ito ay palaging gan'on ang eksena tuwing umaga kapag nauuna ang mga itong magising sa kaniya.Nagkunwari siyang tulog. She savoured the moment. Ang sarap sa pakiramdam na gigising siya sa umaga na ganito ang bubungad sa kaniya. Hindi siya sigurado kung hanggang sa paglaki ng mga anak niya'y ganito pa rin ba ang mga ito, kaya naman dadamhin lang muna niya ang sayang dulot ng paglalambing ng kambal."Mama doesn't wake up, Kenj," narinig niyang saad ni Kelly."Yeah, maybe because she's too exhausted," tugon naman ni Kenjie.Lihim siyang napangiti. Alam niyang walang kaalam-alam ang mga itong gising na s

“YOU manipulated the Semen Analysis! I lost four years of fatherhood with your goddamn manipulation, Maitha! You made me believe I was a barren man, when, in fact I am not!” Dwight blurted with gritted teeth. He could swear he was fuming mad. His face flushed crimson, and his fists clenched so tightly that his knuckles turned white.Akala niya’y hindi magagawa ni Maitha ang manipulahin ang resulta ng Semen Analysis niya. Matagal niya itong naging nobya. Halos lahat pinagsaluhan nila. They even envisioned themselves as family. Mabait naman ito noon. Pero habang tumatagal ay may napapansin siyang kakaiba sa ugali nito. Tila mapagpanggap ito.Naalala niya ang sinabi noon ni Sofia sa kaniya. Sofia wasn’t into Maitha. Hindi man nito direktang sabihin, pero nararamdaman niya. Maybe Sofia was right all along. Maitha was no good for him.“I-I didn’t do anything, Dwight! For goodness’ sake! I am your fiancé for so long, `t

“MAMA, do you know where Papa is? Kailan po siya uuwi?” tanong ni Kelly sa kaniya habang kumakain sila ng agahan. Nasa harapan niya ito habang sinusubuan ni Yaya Melly. Makalat pa kasi itong kumain. Habang si Kenjie nama'y nasa tabi niya at tahimik na sumusubo. Marunong na itong kumain mag-isa.Sa mahigit isang buwan nilang paninirahan sa Pilipinas ay unti-unti nang nakakasanayan ng mga anak niya ang magsalita ng wikang Filipino. Hindi na ang mga ito bulol magsalita ng Tagalog, pero naroon pa rin ang French accent na hindi matanggal-tanggal sa mga ito lalo na si Kenjie na bihira lang makipag-usap. Syrellie glared at her daughter. Saglit niyang itinigil ang akma sanang pagsubo sa narinig na tanong nito. Maski siya man ay hindi niya alam kung kailan uuwi si Dwight. Ni ang tumawag o kumustahin sila ay hindi nito magawa. Isang araw matapos na magkaroon sila ng intimate moment sa sala ng mansyon ay maaga itong umalis kinabukasan. Ni hindi na sila nakapag-usap nang maayos matapos n'yon. Bas

“I’M SORRY, Ellie. I-I am so sorry… P-Please forgive me…” Dwight muttered with a cracked voice, saka nito iniangat ang mukha para matitigan siya.Syrellie was shocked upon seeing Dwight’s face. He was shedding tears. Saglit siyang hindi nakapagsalita sa nakikitang reaksyon nito. Nakita na niyang umiyak si Dwight noong ipakilala niya ito bilang ama ng kambal. Pero iba ang nasisilayan niya ngayon. Waring pinaghalo-halo ang nababanaag niyang nakaukit na damdamin sa mga mata nito—naroon ang labis na pangungulila, pagsisisi at…galit? Pero bakit naman ito magagalit? At kanino ito nagagalit? Sa kaniya ba? Pero bakit? Kung tutuusin, ito nga ang may kasalanan sa kaniya. Ah, ewan! “T-Tumayo ka na d’yan. Baka makita ka pa nina Ate Jocy,” aniya. Pilit niya itong itinatayo, pero tila ayaw ng binata. Bagkus ay nakaluhod pa rin ito, at nagsusumamo ang mga matang nakatitig sa kaniya. “I don’t care if they’ll see me like this, Ellie. Just please let me allow to explain.” She drew a deep breath. Mara