"Kuya, can you make tali my hair, please?"Natigil ako sa pag-aayos at saglit na inangat ang tingin pagkarinig sa maliit na boses ni Soleil. Kakapasok lang ni Sol galing sa paglalaro ng bisekleta sa labas ng bahay kasama ang mga kakambal niya. Si Caius naman ay kanina pa nasa sala nagbabasa ng mga aklat tungkol sa mga hayop. "It's so mainit outside Kuya. I feel like I'm dying." Maarteng sabi ni Soleil. Ang pagiging mainit sa Pilipinas ang unang naging reklamo ni Soleil mula nang dumating kami. "Please tie my hair na po."Pagtingin ko kay Caius iniwan nito saglit ang librong binabasa nya para lapitan ang nakababatang kapatid. Maingat niyang pinunasan pawis sa noo nito gamit ang palad niya bago nito tiningnan ang likod ng bata. "You're sweaty again, Z." Masungit pero may lambing nitong tanong sa batang babae. "Where's your towel?"Humaba ang nguso ng huli at nagpapawang tumingin sa batang lalaki. "I don't know po. Maybe nahulog while I am driving my bicycle outside? Sowee po, Kuya R

"Si Kuya Mackoy nasaan? Kuya! Kuya! Please iuwi mo na ako Kuya!"Nakarating na ako sa parking pero hindi ko mahanap si Kuya Mackoy. Ang sasakyan lang ang nandun pero hindi ako makapasok. Ang mga Kuya naman ay nakasunod sa akin, nakapalibot na ngayon. Mukhang namo-mroblema na. "You know what to do Knoxx. Don't let him out of your sight." "Ano daw sabi? Saan sila ngayon?"Kanina pa ako umiiyak habang tinatawag si Kuya Mackoy pero wala pa rin ito. Si Kuya Gaden ang nagpapakalma sa akin. Dinala niya ako kung saan nakaparada ang sasakyan niya. "Margarette, calm down. Please calm down." Hinawakan na ako ni Kuya Gaden sa magkabilang balikat at pinaharap sa kanya. "Nakikiusap ako sayo, please kumalma ka muna. Hindi ka pwedeng makita ni Mackoy sa ganitong kalagayan, magkakagulo."Ayaw pa rin paawat ang mga luha ko. Parang bigla akong nawala sa sarili ko. Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. Ang gusto ko lang ay makauwi na at makita ang mga anak ko."Si K-Kuya Mackoy, nasaan si Kuya

Everything happened so fast. In just a single snap nasa Hacienda Valderama na kami. Sa dinami dami ng lugar na pwede kong puntahan dito pa talaga sa Davao naisipan ng mga kuya na dalhin kami ng mga bata.Mabuti na lang at di nagtanong ang triplets. Nagustuhan agad nila ang lugar dahil mas malawak ang playground na takbuhan nilang tatlo. Katunayan nasa labas sila ngayon naglalaro kasama ng mga anak ng mga trabahante ng hacienda. Si Caius lang ang tahimik, walang sinasabi ang panganay ko mula nang dumating kami kaya hindi ko alam kung ano ang nasa isip niya. Nandun ito sa labas nagbabantay sa mga kapatid niya. Tahimik ito pero hind niya rin iniiwan ang tatlo. Si Yaya Selma at Kuya Banoy bumisita pero kahapon lang sila pinayagan. Sila lang ang hinayaang makapasok dahil mahigpit sa pagtanggap ngayon ng bisita sa hacienda. Nagpaiwan si Yaya Selma dito at sya ngayon ang katuwang ko sa mga bata. It's been a week that we are here. Ngayong araw sumunod ang mga bago kong Kuya dito at nasa mee

Sa nanginginig kong mga paa walang pagdadalawang isip akong lumapit sa kanya. Una kong tiningnan ang vitals nya. He is unconscious but I can still feel his pulse. I am shaking but I have to stay calm and attend to him. Hindi ako pwedeng mataranta."We need air, please move everyone." Mahina kong sabi na narinig naman ng kapatid niya kaya ito ang sumigaw sa mga taong gustong makiusyoso."Move away people!" Malakas nitong sabi na kulang na lang ay itulak ang mga taong nakapalibot sa amin. May mga lalaking nakaitim ang syang humawi sa mga tao. Tiningnan ko kung saang parte ng katawan nya nanggaling ang dugo. Maingat ko syang ginalaw. May tama sya ng baril sa tagiliran at sa bandang hita. I need handkerchief to stop the bleeding. "Kuya, panyo." Sabi ko kay Kuya Gustavo. May kinuha itong panyo sa bulsa niya at yun ang binigay sa akin. Tinanggap ko pero maliit ang panyo. Naalala ko ang panyo ni Caius na nasa bulsa ko. Kinuha ko ito at yung ang pinandugtong ko para pantali sa hita niya.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal nawalan ng malay. Nagising ako sa marahang haplos sa noo ko at sa nag-aalalang boses ni Caius. "Mommy, please wake up." My son said softly. "She's going to be okay, Ody." Narinig kong sabi ni te Chichay. "The doctor said she just passed out.""This is why I don't want my mommy to cry. I don't want to see her like this again."Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata at ang nag-aalalang mukha ng anak ko at ni Ate Chichay ang bumungad sa akin. "Mommy!" Agad na yumakap ang anak ko sa akin. Si Ate Chichay ay tinulungan din akong maupo. Niyakap ko lang si Caius at Ate Chichay. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Ang mga kapatid niya at nakatingin lang sa akin.Muli na naman akong naiyak, naalala ko naman ang kalagayan niya. Ang sabi ng doktor maayos naman sya nung umalis kami ah, bakit bigla na lang naging ganito. "Ate Chay, A-ate, si Ford Ate."Para akong batang yakap si Ate. Natatakot bumitaw at kumukuha sa kanya ng lakas. Umiiyak din si Ate pero