Third person point of view"Connor, I can't believe na makikita kita rito. I am so delighted!" Excited na sambit nito habang mas hinihigpitan ang pagkakayapos sa kaniya.Dahil sa mahigpit nitong pagkakayakap ay naramdaman niya ang malambot nitong katawan.Dahan-dahan na inalis niya ang nakayakap nitong mga kamay sa batok niya."Is there something wrong?" Tanong nito na nasasaktan dahil sa naging kilos niya."You two knew each other?" Singit ng isang kasama ni Anikka sa matigas na ingles, halata na hindi ito lumaki ng pinas base sa accent nito."Yeah, I am his first love, right Connor?" Sagot nito at mabilis na bumaling sa kaniya para kompirmahin."Yes, but I am getting married now," sagot niya.Nagulat si Anikka at natulala sa mukha niya.Para na itong maiiyak base na rin sa pangingilid ng luha nito."Okay ka lang ba?" Tanong niya dito.Pabalik-balik ang tingin niya dito at sa mga kasama niya na nakatayo nalang at nakatingin sa kaniya.Muli niyang ibinalik ang tingin niya dito at nak

Third person point of view"Nahuli na pala ako, hindi mo na ako nahintay?" Natigilan siya at hindi makapaniwala na hinarap niya ito."God knows how much I loved and cared for you back then. I still do, but everything is different now. Florence is my life and my air, in fact she is my everything and I can't imagine my life without her. Sana ay matanggap mo 'yon." Sagot niya.Hindi na niya hinintay pa ang sunod nitong sasabihin dahil habang tumatagal ay mas lalo lang lumalaki ang chance na magka-galit sila ni Florence.Habang naglalakad siya palayo ay dinig na dinig niya ang malakas nitong paghikbi pero hindi na siya nag-abala pa na aluin ito. Diretso lang siyang naglakad hanggang sa makarating siya sa kinatatayuan ng mga kasama niya."May gusto siya sa 'yo." Hindi iyon isang tanong it is more like a guess.Pero nakuha niya pa rin na tumango na para bang sigurado siya na may nararamdaman para sa kaniya si Anikka. Well tanga nalang ang mag-iisip na wala itong nararamdaman gayong halat

Third person point of viewScared? No! He is terrified, seeing someone he adore looking pale like that, scares the hell out of him. Para siyang binawasan ng isang buhay."Okay ka na ba?" Tanong ni Connor habang ibinababa si Florence sa kama."Connor, don't. Mababasa ang kama," pigil nito sa kaniya.Hindi niya pinansin ang pagpigil nito. Nagpatuloy lang siya hanggang sa tuluyan na niya itong maibaba sa kama.Pinakatitigan niya muna ito ng ilang segundo bago siya nagdesisyon na umalis para ikuha ito ng damit dahil basa na ang pang-ibaba nitong suot."Diyan ka lang kukuha lang ako ng maisusuot mo," sambit niya dito habang naglalakad siya palayo sa kinaroroonan nito.Wala siyang narinig na sagot mula dito kaya naman nagpatuloy na siya, binilisan nalang niya ang paglalakad para makapagbihis na ito.Habang lumalayo siya dito ay isa-isang pumapatak ang butil ng luha sa mga mata niya.How many times does he have to cry worrying about her? Tanong niya sa sarili niya. Mula nung naging sila ni

Third person point of view"CONNOR!" Gulat na sigaw ni Florence at mabilis siyang hinila palayo at paalis sa nanlalaki ang mga matang katiwala."Susunod po kami Nana Lucing!" Sigaw ni Florence habang hinihila siya palayo.Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ni Florence pero kung saan man ay wala na siyang pakialam dahil alam niya na masosolo na niya itong muli kaya naman nagpatangay nalang siya sa paghila nito.Dinala siya nito sa banyo at doon ay parang bata siya na pinagalitan."Sabi ko ay huwag kang lalabas, ano nalang ngayon ang iisipin ni Manang na nakita ka na ganiyan ang ayos mo?" Pagalit nito. Pero hindi siya makapag-focus sa sinasabi nito dahil nakikita niya ang utong nito sa manipis nitong suot. "And why didn't you tell me that your Mom is here. Ano nalang ang sasabihin ng mga ito na hindi ko manlang sila sinubukan na kilalanin?" Muli ay paghi-hysterical nito."I didn't know na nandito sila," pag-amin niya pero ang tingin ay nasa dibdib pa rin nito at sa mga utong nit

Third person point of view"Don't make me lose my child!" Napatigil ang doctor sa tangkang paglapit n ultrasound sa tiyan ni Florence dahil sa malakas na sigaw ni Connor.Napabuntong hininga ang doctor at tumango dito."Okay, but you need to follow my instructions!" Sambit ng doctor na kaagad naman tinanguan ni Connor.Naaawa na napatingin si Florence sa fiance niya dahil alam niya at kita niya ang pagkabalisa nito.Inabot niya ang kamay nito at nginitian ito para sabihin dito na okay lang ang lahat.Ngumiti ito sa kaniya at hinawakan ang kamay niya pero kahit nakangiti ito ay nakikita niya pa rin na nahihirapan ito.Inalis niya ang tingin niya dito para balingan ang doctor na kaibigan nila. Ngumiti siya dito kahit na alam niya na papagalitan siya nito."How's our baby doc?" Tanong niya dito habang nakangiti.Mula sa pagtingin sa monitor na nasa tapat niya ay nakasimangot na tumingin ito sa kaniya at inambahan siya ng suntok. "Ang tigas ng ulo mo, alam mo naman na hindi pwede sinabih