DUNCAN: Naalimpungatan siya ng tumama sa kanyang mukha ang sinag ng araw na pumapasok sa kanyang kwarto. Marahan niyang kinusot ang ang kanyang mata bago ito idinilat. It was a sweet morning indeed, Tila ito ang pinaka magandang pag-gising niya sa umaga. Marahan niyang kinapa ang kanyang tabi upang yakapin sana ang natutulog na asawa ngunit wala siyang makapa. Agad naman siyang napabalikwas ng bangon ng matanto na wala na sa tabi niya si Marion, Inilinga niya pa ng mga mata niya upang hanapin ang bulto nito sa buong sulok ng kanyang kwarto. Siya na lang pala ang nasa kwarto , kinamot niya ang batok upang matanggal ang antok. Tanging ang puting kumot lang ang nakatakip sa kanya kaya hinawi niya yun at kinuha sa sahig ang sariling boxers at isinuot iyon, Kumuha rin siya ng puting shirt upang isuot. Nang maayos na ang kanyang suot ay inayos niya ang mga unan kutson, at kumot ng hindi pa siya nkakatayo sa pagkakayuko ay narinig niyang tumutunog ang kanyang telepono, kinuha niya ito sa

DUNCAN:("I love you too..") sabi sa kabilang linya ng telepono ni Marrion kay Duncan bago niya ito ibinaba. Hindi niya mapigilang mapangit mag-isa dahil sa labis na nararamdaman. Kung ang lalaki ay kinikilig rin ay malamang ganon ang nararamdaman niya. Kailangan niya kasi munang marinig ang boses ng kanyang asawa bag magsimula ang araw niya. Kailangan niya ng magandang panimula bago niya harapin ang magiging bisita ngayong araw. Napatikhim siya at bununtong-hininga dahil hindi basta' basta ang ang dadating na bisita. "Sir Sylvanno," Isang mahinang katok mula sa kanyang pinto ang ginawa ng kanyang sekreterya upang makuha ang kanyang atensyon. "Sir Grey Allison has arrived." maiksi pa nitong dugtong. He silently sighed and touched his temple before turning his swivel chair to his secretary. "Let him in," Seryosong utos niya rito upang papasukin angkanina pa niya hinihintay na bisita. Ang ama ni Hannah Allison. Sabado pa lang ng linggo ng makita niya sa email ang notes ni Lindsay na

MARION: Muli siyang siniil ng halik nito dahilan upang hindi na siya tumanggi pa. Marahan niyang tinugon ang mga halik nito na tila hindi na napapawi ang kanilang mga kasabikan sa isa't isa. "Marion," Sigaw ni Selma habang kumakatok ng malakas sa pintuan ng kwarto ni Daniel. Bigla niyang naitulak ang asawa sa kanyang ibabaw dahil nag-panic siya ng biglang kumatok si Selma. Mabilis siyang tumakbo pahakbang sa pinto upang masiguradong lock ito. "Selma?" Sagot niya naman niya sa kabilang side ng pinto habang sinigurado na kanyang isang kamay ang lock ng pinto. "B-bakit?" "Itatanong ko lang kung ilang patatas ang ilalagay?" Tanong naman ni Selma. "Uh-" Ngunit bago siya nakasagot ay biglang sumunod si Duncan at pinihit siya paharap dito at inilapat sa pinto ang kanyang likod. Muli siyang hinalikan nito ng maiksi bago bitawan ang kanyang mga labi. "I locked it, Don't open it," Bulong nito sa pagitan ng kanilang halikan. "Just Answer Selma," "Don't- uhh," Saway niya dito nang m

DUNCAN: "Are you sure about this Dunk?" Agad na tanong ni Martin sa kanya ng makapagsolo silang tatlong magkakaibigan sa loob ng conference room ng matapos ang kanilang meeting with Mr. Allison. Nakababa lang ang kanyang tingin habang hawak ang kanyang sentido habang inaalala ang mga kaganapang nangyari. "Mukha namang pinatatamaan ka na ni Tito Grey eh," Sabat naman ni Joe sa kanilang paguusap habang nanaitili ito sa kanilang kinauupuan. "What the f*ck loyalty means? paano mo mapapakita yun sa design?" Muling tanong ni Martin na nagpabalik -balik sa kanyang harapan na parang ito pa angmas apektado. Napatingin naman siya sa kaibigan dahil double meaning ang pagkakasabi nito. "Shoot! That's not what I mean dude, swear. Don't misunderstand what I said," Tanggi pa nito ng mapatingin sa kanya. "Martin, Calm down." Napatawa naman siya sa tinuring nito. "It's Alright, I still have to admit na naging gag* din naman ako. I made a selfish decision and it was very unfair for the both ladies

MARION: HER hands went down again across to his neckline and started to unbutton his sleeves. Nakakadalawang tanggal palang siya ng butones nito ng pigilan nito ang kanyang mga kamay upang ituloy. "I'm sorry Marion, I'm just tired, I don't think we can do this tonight," Sabi pa nito ng malambing habang hinihimas ang kanyang dalawang kamay. "Babawi na lang ako ha, I'm just so tired." Marahan naman siya tumango dito at ngumiti, "It's okay." Sagot naman niya kahit na may kaunting disappointment ay naiintindihan naman niya ito. Muli siyang hinalikan nito sa noo at niyakap ng saglit. "I'll just take a quick shower, Matulog ka na." Paalam pa nito bago umalis sa kanyang ibabaw at nagtungo sa kanilang walk-in-closet kung nasaan nasa loob ang kanilang bathroom. Siya naman ay naiwan doon sa higaan at tumagilid na lang upang muling matulog. Kahit na alam niya naman sa sarili niyang okay lang na walang natuloy na pagniniig sa kanilang dalawa ay ramdam niya sa kaibuturan niya na may kaunti