MarcusNakauwi na ako ng Pilipinas pero hindi ko pa rin magawang makipagkita kay Ria. Alam ko na mahihirapan akong ipaliwanag sa kanya ang nangyari lalo pa at napanuod niya ang video na kinunan ng baliw na si Trixie.“Ikaw naman kasi Monteverde, napaka tsismoso mo! Hindi ka naman sigurado kung sino yung kausap ni Ria, nagsumbong ka agad!” sita ni Lucian kay Xavier“Hey! I just told him what I heard. Kasi nga, sabi niya I love you, I’ll see you later, honey. Oh! Ano ibig sabihin nun?” Xavier defended himself“May point naman si Monteverde, Segovia. Concerned lang naman siya kay Thompson, at ikaw naman Thompson, sana hindi ka nagpadalos dalos. Sana kinausap mo muna si Ria!” sermon ni Hendrix“I was hurt, bro! Nagalit ako nagselos, yes, pero ang mambabae, hindi ko gagawin yun!” Amin ko sa kanila“ So how come you ended up in bed with that crazy fubu of yours?” tanong ni Drake. He was peeling oranges saka isusubo kay Valeen. Kasama niya si Valeen ngayon dito dahil kakagaling lang nila

MarcusTatlong linggo na ako dito sa resthouse ko sa Bohol. Sinadya kong dito magpunta dahil walang nakakaalam sa lugar na ito. Even my friends doesn’t know about this place kaya naman pinili ko na dito maglungga.Nasaktan ako sa pakikipag hiwalay ni Ria without even letting me explain. Mahal ko siya pero hindi ko maiwasang sumama ang loob. Bakit ang dali dali lang para sa kanya na iwan at talikuran ako.Balak ko ng bumalik bukas sa Maynila kaya naman kinuha ko ang phone ko at saka binuhay ito. Sinadya kong patayin iyon dahil ayoko na makontak ako ng mga kaibigan ko dahil gusto kong matahimik muna.Naisip ko ang kumpanya. Baka mamaya may problema na at hindi ko pa alam since pinutol ko muna lahat ng contact ko pansamantala.Pumasok ang mga messages ni Xavier sa akin na pilit tinatanong kung nasaan ako.The message was week after I left at ang huling sinabi niya ang gumimbal sa akin‘bro nasan ka ba? Hinahanap ka ni Ria, pinuntahan ka niya sa Tagaytay. She got into an accident!” Halos

RiaHindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ng muli akong makatapak sa mansion ng mg Thompson. Hindi ko maiwasang kabahan pero dahil hawak ni Marcus ang kamay ko, kahit papano ay kumalma ako.“Don’t be nervous, baby. Sabi ko namam sayo wala kang dapat ikatakot!” sabi ni Marcus habang papasok kami sa loob“Magandang gabi po sir. Nasa komedor na po sila.” magalang na sabi ng kasambahay na sumalubong sa amin“Okay manang. Salamat!” sagot ni Marcus“Oh my God! Ria!” tili ni Shayne ng makita ako. Ang ganda ganda pa rin ni Shayne even though four years have passed. Ni hindi ata siya tumanda at lalong naging sexy ang katawan niya.Agad akong niyakap ng dalaga at niyakap ko naman din siya. Na miss ko din naman siya at hindi ko napigilang umiyak pagkakita ko dito. Well siguro dala na rin ng hormones ng pagbubuntis ko kaya ako sensitive.“Don’t cry!” bulong sa akin ni Shayne habang mahigpit pa rin akong yakap. “I missed you! Akala ko talagang wala ka na!” “I missed you too, Shayne!” mata

RiaMabilis namang lumipas ang mga araw at ngayon nga ang kaarawan ni Marcus. Hindi pa rin siya nagpapakita sa akin pero tumawag naman siya kanina at sinabing sa venue na kami magkita.Gusto ko siyang singhalan para pumunta dito dahil sobrang miss ko na siya pero hindi ko na ginawa dahil birthday naman niya ngayon. Ang pangit naman kung aawayin ko siya!“Handa ka na ba?” tanong sa akin ni Mama habang nag-aagahan kamiMaaring ang tinutukoy nito ay ang pagpapakilala ko kay Marcus sa kambal.“Opo Mama. Sana lang po hindi magalit sa akin si Marcus.” nandoon pa rin ang pangamba ko na baka hindi maging maganda ang reaksyon ni Marcus “Nandito lang kami sa likod mo, sis. Alam mo naman yun!” Sabi ni Trish“Alam ko yun!” saka ko sila nginitian“Sa tingin ko naman hindi. Siguro mabibigla siya pero once na makita na niya ang mga anak niya, tiyak mawawala na ang galit nun.” pagpapalakas ni Mama ng loob ko“Sana nga po Mama.” sabi ko naman. Tinapik lang ni Mama ang kamay ko as if telling me that

RiaHindi ako nakasagot sa sinabi ni Marcus na ngayon mismo, sa mga oras na ito ay magpapakasal kami.Nanatili lang akong nakatitig sa kanya dahil sa hindi ko inaasahan ang plano niya.“Ace, anong?” I finally found my voice sabay linga sa mga taong nasa paligid ko. Lahat sila ay nakaabang sa isasagot ko “Let’s get married now, baby. Ayaw ko ng patagalin pa ito. Our family and friends are here to be our witness so let’s do it now!” nakangiting sabi ni Marcus habang hindi binibitiwan ang mga kamay koHindi ko ito inaasahan kaya bigla akong naguluhan. Not that I don’t want to marry him, of course, I would love to, pero paano ang plano ko na ipakilala siya sa kambal? Kung ikakasal kami ngayon, gusto ko nandito sila. I want them to witness our wedding.“Ace sandali lang.” sabi ko at saka ako bumitiw sa kamay niya. Nakita ko ang pagdaan ng lungkot sa mga mata ni Marcus. Ang mga tao naman sa paligid ay may kanya kanyang reaksyon sa nangyayari.“Ayaw mo ba?” medyo malungkot ang boses ni M