Chapter 12 Araw nag Martes, unang araw ko sa Jackson Company kung saan ako mag mo-model ng pabango. Habang nag hahanda ako ng aking maisusuot ay s'yang namang pumasok ang aking anak may nais sabihin sa akin. "Mom!" sabi nito. Kahit 5 years old pa lang ito ay parang matanda na kung magsalita hindi tulad sa ka edad nito na may pagka bulol kung magsalita. "Yes! anong nais sa aking pinakamamahal kung Baby?" tanong ko dito. "Pwede po bang sumama?" sabi n'ya sa akin na kinatigil ko sa aking ginawa. "Promise po na mag behave po ako doon and I want to watch you over there!" dagdag pa nitong sabi kaya nagpa buntong hininga lang ako sa kanyang sinabi. "Please Mom!" Sabi pa nito kaya wala akong nagawa kundi pumayag na lang. "Okay, okay! but promise is promise okay!" sabi ko dito. "Kailangan mo yun tuparin," dagdag kong sabi dito. "Yehey!" sabi nito saka ng mamadaling umalis doon upang pumunta sa sariling silid nito. Kaya agad ko rin pinapatuloy ang aking paghahanap ng mai

Chapter 14 Andrew's POV Kanina pa ako na ngingit-ngit ng galit. Dahil sa aking nasaksihan kung paano ito tingnan sa kapareha ni Rhian. Alam ko na wala akong karapatang magalit dahil wala kami. Pero di ko maiwasang magselos. 'Selos?' sabi ko sa aking isipan. "Ako nag-seselos sa lalake na yan, ni katiting ay walang panama sa aking kagwapuhan?" sabi ko sa aking sarili habang nakatingin sa aking laptop habang mahigpit ang pagkahawak ko sa ballpen mas lalo ko pa itong nahigpitan ng hawak hanggang nasira ito nag-sinabi sa director kung anong gagawin nilang dalawa. Kaya agad akong lumabas sa loob ng office upang ipag-utos ko sa aking secretary na ipatigil ang photoshoot pero paglabas ko ay ni anino sa aking secretary ay dito makita. Dahilan upang ako mismo ang pumunta sa studio kung saan ginanap ang pictorial. Lahat na mga impleyadong nakasalubong ko ay bumabati sila sa akin ngunit ni isa sa kanila ay di ko pinansin man lang. Diretsong-diretso lang ang aking paglalakad ni mga board

Chapter 16"S-sige, sige magpa- DNA test kayo ng anak mo, b-bukas, bukas pwede bukas!" utal-utal itong sabi sa akin kaya ngumisi ako dito. "No, kailangan ay ngayon na, dahil bukas ay may important matter akong kailangan asikasuhin."Sabay tayo ko sa aking kinauupuan. Insaktong lunch time na kaya agad akong naglakad patungo sa pintuan para lumabas, ngunit nanatiling nakatayo pa rin si Carmela parang walang balak na umalis. " Let's go!" sabi ko dito saka naman itong naglakad patungo sa aking direksyon. Akmang hahawak ito sa aking braso pero agad rin akong umiwas, kaya nakita ko sa gilid ng aking mga mata ang pag-iba ng mukha nito. Hindi nagtagal ay agad rin kami nakarating sa ground floor, maraming mga employees nakatingin sa aking na may pagtataka, pagkatapos ay tumingin iyo sa dalawang kasama ko. Habang naglalakad kami ay may biglang bumunggo kay Carmela, kaya agad itong ng react dahil nadumihan ang kanyang damit na syang humingi ng paumanhin sa bata. Hindi ko ito pinansin kaya ak

Chapter 18 Rhian POV Isang linggo ng lumipas agad pinaalala ni Mom na kailangan kung pumunta sa company upang umattend sa board meeting. May isang kumpanya kasi ang nasa-lanta ng bagyo at maraming mga tauhan ang maging naapektuhan kaya agad akong gumawa ng magandang paraan upang matugunan ang kanilang pangangailangan. Kahit kinakabahan ako ay kailangan ko pa rin maging matatag para sa mga taong umaasabsa tulong galing ng kumpanya. Habang nasa daan ako ay malayang akong makapag-isip na hindi mag-alala dahil kumuha ng driver si Dad at Mom upang hindi ako mapapagod sa pagmamaneho. Bigla na lang ako napa kapa sa aking bulsa dahil sa tumunog ang aking phone. Pagtingin ko ay si Mom ang tumawag kaya agad ko itong sinagot. Sinabihan nya akong wag akong kabahan dahil kayang kaya ko daw ito narinig ko pa ang boses ni Dad na susunod na buwan ay susunod na ito sa amin ni Angie at naghihintay na ang secretary ko sa loob at doon naghintay sa may lobby kaya wag raw akong mag-alala. Tulad nang s

Chapter 20 Pagdating namin table kung saan naghihintay ang ka meeting ko ay agad akong tumikhim dahilan upang mapataas ng tingin ang lalaking nakaupo sa lamesa kung saan ito naghintay. "I'm sorry, I'm late Mr. Jackson!" sabi ko dito na tumingin pa rin ito sa akin na parang namalik-mata ito. Ilang saglit ay natauhan ito pagkatapos tumikhim ang aking secretary. "Yes, I mean. No!" sagot naman nito na parang wala sa sarili. "So, anong i-offer mo upang maging parte ka sa aming kumpanya, Mr. Jackson?" agarang tanong ko dito. "Ehem, before I discuss my office. Can I ask you something, Rhian?" sabi nito sa akin. "But please sit-down first and let's eat," dagdag nitong sabi sa akin. Kaya agad akong umupo sa tapat nito at sininyasan ko rin ang aking secretary na umupo rin ito. Saka suminyas si Andrew sa isang waitress upang humingi ng MENU. Pagkatapos nitong sabihin ang kanyang order, ay sasabihin ko na sana ang aking nais orderin ng nagsalita muli ito habang nakatingin sa ak