Sarina“Sana naman ho nay ay nagsabi muna kayo bago kayo nag desisyon lumuwas.” Sabi ko ng sunduin ko sila sa Cubao. “Kakagaling ko lang doon eh na miss nyo na ho ako agad,” dagdag ko pa.“Hay naku anak, ikaw pa eh alam ko namang babawalan mo kaming gawin ito. Mabuti na rin yung surprise para wala ka ng maidahilan. Matagal ko ng gustong lumuwas para malaman ko naman kung anong klase ba ang pamumuhay mo dito sa Maynila. Aba mahirap na eh mag-isa ka lang dito,” sagot ng nanay mo.“Tsaka anak, gusto kong personal na rin na magpasalamat sa boss mo dahil sa pagpapahiram nya sa atin ng ipinambayad ko sa utang ko,” dahdah naman ng tatay ko bago kami sumakay sa grabcar na bi-nook ko.“Eh wala na hong katapusan ang pasasalamat natin niyan, nagpasalamat na nga po ako eh magpapasalamat pa kayo.”“Ikaw talagang bata ka, alam mo ng malaking tulong iyon sa atin,” sabi ni nanay.Nasa opisina si Maximus ngayon at kagabi ay hindi ako tumigil hanggat hindi ko siya napapayag na huwag sabihin sa mga magul

SarinaMabilis kaming umayos ni Maximus at pihadong sobrang pula ng aking pisngi. Hindi ko malaman ang gagawin ko habang tahimik lang ang asawa ko. “Magbihis ka Sarina at mag-usap tayo.” Mukhang galit ang nanay ko kaya naman sinikap kong magpaliwanag.“Magpapaliwanag ako ‘nay,”“Ang sabi ko ay magbihis ka!” galit niyang sigaw kaya naman tumango na lang, “Ikaw din Maximus, ayusin mo ang sarili mo,” baling niya sa lalaking tahimik lang sa tabi ko.“Sige po ‘nay.” Hinila na ako ni Maximus ng makita niyang ayos na ako at inihatid sa silid namin.“Ang kulit mo kasi eh!” ang sabi ko sa kanya ng tuluyan na kaming makapasok sa aming kwarto. “Hindi dapat tayo mahuhuli kung hinintay mong makauwi muna sila. Kamanyakan mo,”“Quiet Sarina and get dressed, naghihintay sila nanay.” Kumuha na rin siya ng damit niya pagkatapos niya akong abutan ng damit ko na isinuot ko na rin.“Hindi ko inaasahan na gumagawa ka na ng bagay na hindi dapat, Sarina.” Sabi ni Tatay, na ikinayuko ng aking ulo.“Gusto mo ba

Sarina“Ayaw ko nga kasing sumama bakit mo ba ako pinipilit?” ang tanong ko kay Maximus. Kinukulit kasi ako nitong aalis kami papuntang Las Vegas.“Bakit nga ayaw mo?” ang tanong niya.“Makulit, takot nga ako sa eroplano! Nasabi ko na yan sayo di ba?” “Kasama mo naman ako, anong ikinatatakot mo? Tsaka di ba nag eroplano ka nung umuwi ka ng Catanduanes?” Oo nga ano?“Eh iba yon, dahil saglit lang nasa ere, ibang usapan na kapag international flight.” Nakita ko ang pagbuga niya ng hangin, siguro ay iniisip niya na napaka unreasonable ko. Kaya lang ay nakakatakot talaga kapag matagal na nasa himpapawid. “Paano kung biglang mag plane crush? Syempre una mong ililigtas yung sarili mO tapos yung magandang babaeng makikita mo lalo na ang mga flight attendant na ang sesexy!”“Seriously Sarina? Naiisip mo ang mga bagay na yan?” ang parang nauubusan ng pasensya niyang tanong. Bakit, masama bang mag-isip ng ganun? Eh sa totoo naman ang sinasabi ko.“Malay ko ba, hindi mo masasabi. Alam ko kung ga

MaximusAko na siguro ang pinakamasayang lalaki sa mundo ng marinig kong tawagin niya akong asawa ko. Marahil para sa iba ay napaka babaw, pero para sa akin ay napakalaking bagay na iyon. Gusto kong masiguro na kahit papaano ay may nararamdaman na siya sa akin bago ako magtapat ng tuluyan. Ayaw ko rin namang magmukhang tanga sa harapan niya habang pinagtatawanan niya ako.Noon pa man ay pansin ko ng hindi niya talaga ako gusto, pero ramdam ko rin na iba na ang dating sa kanya ng mga halik ko kasama na rin ang mga pagpapaligaya ko sa kanya. Pwede na kaming magsimula doon, at least, may isang bagay na pinagkakasunduan kami. Ang nangyari sa aking opisina ay isa sa pinakamahalagang alaala sa buhay ko.Hindi ako katulad ng ibang lalaki na kahit na sa trabaho ay dinadala ang mga babae nila. Hindi ako ganun, kung may isang bagay man akong maipagmamalaki sa asawa ko ay iyon ay siya lang ang babaeng k******t ko sa loob at bawat sulok ng opisina ko. T***d lang naming dalawa ang nandoon at wala n

MAY MATURE CONTENTSarina“Hi, kanina ka pa?” Nakangiti kong tanong sa kanya habang papalapit ako.“Where have you been?”“Sa labas lang, nagutom kasi ako,” sagot ko na nagpakunot ng noo niya.“Where did you eat?”“May tindahan ng ramen sa di kalayuan, doon ako kumain.”“May pera ka?”“Huh? Wala,” sabi ko na hindi ko na na dugtungan ng bigla niya akong hilahin. Medyo malakas ang pagkakahila niya kaya naman masakit din ang naging bagsak ko sa kandungan niya. “Aray!” Nagsalubong ang mga kilay ko at talaga namang tinitigan ko siya ng masama pero ganun pa rin ang mukha niya, walang ka ngiti ngiti. Nakapa side ako ng upo sa mga hita niya at pagtingin ko ay salubong lalo ang kanyang mga kilay.“Sino ang kasama mo?”“Si Jason!” Mabilis kong sabi. Wala naman akong balak na ilihim sa kanya iyon dahil wala naman kaming ginawang masama.“And you’re proud about it?” Hindi naman ako proud, sinabi ko lang. Bakit ganun ang dating sa kanya? “Anong pinagsasabi mo, Maximus? Tinanong mo ako kung sino an