Warning: Rated 18+ Read at your own risk.CHANDRIA LILY LOPEZNapatingin ako kay Reid na, takam na takam. Nagutom ata kakalangoy. Medyo dumidilim narin, kaya umakyat kami sa may deck pagkatapos kumain para manood ng sunset."Ganda ng sunset!" Sabi ko at lumapit sa may railings. "Careful, Lily." Natatawang sabi nito at lumapit saakin.We watched the sunset together, tahimik lang kaming dalawa. But the silent in between us is not awkward. Instead, I find it comforting.Nang gumabi na ay naisipan na naming bumalik ni Reid sa isla. Nakarating naman kami ng ligtas. At papasok na sana ako sa kwarto ko nang tawagin ako ni Reid. Nagtaka ako kasi napakamot pa ito sa batok."Can we sleep together, Lily? Nakakatulog kasi ako kapag katabi kita, but it's okay if ayaw mo." Sabi niya tsaka ngumiti. Hindi ako nakasagot kaya hinawakan na niya ang door knob ng pintuan niya."I'll take a shower first. Puntahan nalang kita," sabi ko, ngumiti naman ito at pumasok na ako sa kwarto ko.Wala namang masama, a

REID SIERRAAs I sank onto the edge of my bed, the weight of my conflicting emotions settled heavily upon me. I couldn't shake the sense of guilt that lingered after my conversation with Lily. Her reaction, or lack thereof, left me feeling uneasy. Did she truly believe my words, or was there doubt in her mind? The uncertainty gnawed at me, casting a shadow over my thoughts.A wry smile tugged at the corners of my lips as I reminisced about Luxury's similar disposition. She, too, valued her independence and autonomy fiercely, detesting any attempts to impose limitations on her freedom. Yet, despite our differences, I couldn't help but draw parallels between the two women who had captured my heart in different ways.But Lily is in danger. Hindi ko gugustuhing may mangyaring masama sa kanya, kaya kung pwede lang na ikulong ko siya ay gagawin ko just to make sure she's safe and sound."Sir, umalis po si Ma'am Lily." Sabi ni Patrick nang kumatok ito sa kwarto ko, kaya pinagbuksan ko siya n

CHANDRIA LILY LOPEZWARNING: RATED 18+. READ AT YOUR OWN RISK."Lily," sumeryoso ang mukha niya, pero huminga din ng malalim. "Fine," niyakap ko siya nang pumayag siya at hinalikan ko pa siya sa pisngi, napatawa naman siya."But I'm working with you." Napanganga ako nang sabihin niya iyon. "Ikaw? Sa arteng mong 'yan? Kaya mong magtrabaho sa dangwa?" Ngumiti ito at napakamot sa ulo.He did what he wanted to do. Sumama ito saakin sa dangwa at pinagpalit ang posisyong bilang presidente ng Sierra Bank Inc. bilang florist.Akala ko noong una ay nagbibiro ito, but he's not. Pinasa niya kay Ravi ang posisyon bilang presidente temporarily."Kakayanin mo dito?" Tanong ko habang nag-iinventory. Kasama ko si Dahlia at naglilinis ng shop namin dahil tatlong linggo kaming hindi nakapagbukas."We should do a makeover." Sabi niya habang nililibot ang tingin sa paligid at nag-iisip kung ano pwedeng ipangdesenyo sa store."No, I don't have much budget as of now, Reid." Seryoso kong sabi sa kanya haban

WARNING: R18+. READ AT YOUR OWN RISK.REID SIERRA"Stop crying, Lily. I'm just joking." Natatawa kong sabi.Pinunasan niya ang mata niya pero dumikit lang ang buhangin sa mukha niya dahil sa basa ito, kaya mas lalo akong natawa sa nakita ko. She's really cute. Na parang bata na nilalaro lang kanina pero biglang iiyak dahil inagawan ng candy."Let's head back, Lily," I said softly, gently caressing her cheek."I promise I won't leave you. I'll stay by your side, no matter what happens, my love." Leaning down, I pressed a tender kiss to her forehead, assuring her that I won't really leave her side.Kumapit naman ito saakin at hinayaan na magpabuhat saakin, pagkatapos ko siyang pagpagan ng buhangin. May natira pa ngang buhangin sa buhok nito kaya maliligo nalang kami kapag nasa room na.Pumasok kami sa loob ng hotel na kaagad akong binigyan ng tuwalya para ibalot kay Lily.Nasa iisang room lang naman kaming pito, sa presidential room na may tatlong kwarto sa loob. Alam narin naman ata ni

As I descended deeper into the abyss of my emotions, it felt like I was losing any chance of resurfacing. Despite my efforts to swim against the current, the weight of my feelings for Reid only dragged me further down. With each passing day, the gap between us widened, and the prospect of finding my way back to the surface grew more daunting. Though a part of me still yearned for clarity and closure, it seemed increasingly out of reach, lost in the depths of my heartache.Tatlong araw ng nakakaraan ng hindi ko parin kinakausap si Reid. Hindi narin namin siya kasama sa Dangwa at bumalik na sa kompanya niya bilang presidente.Since that day, we avoided each other like we're a total strangers. Wala na rin ang mga bodyguard na pinapabantay niya saakin, kaya malaya na akong nakakagalaw.Nagsisimula narin akong mag-empake para bumalik sa apartment ko. Dinala ko lang ang mga gamit na akin lang, at iniwan ko narin ang card ni Reid sa kwarto niya bago ko binaba ang mga gamit ko.Lalabas na san