CHAPTER 1 - The First Encounter

HABANG nakasakay si Jade ng taxi, madalas na tumitingin siya sa kaniyang relong-pambisig upang masiguro na may ilang minuto pa bago siya mahuli sa interview. Ito ang pagkakataon na hindi niya puwedeng palampasin dahil kailangan na niyang makahanap agad ng trabaho. Nalulungkot siya habang iniisip ang kanyang tatay na nagpapakahirap sa pagtatrabaho sa bukid upang matustusan ang kanyang pag-aaral noon. Kaya naman nagpursige ang kanyang tatay dahil sa ayaw nitong matulad siya sa naging kapalaran ng mga ito at kahit papaano ay makapagtapos siya ng kolehiyo. Biglang napaigtad si Jade at napatili nang may malakas na bumangga sa puwetan ng kanilang sasakyan. Napatakip siya ng ulo at kinapa ang kanyang katawan upang malaman kung buhay pa siya.

“Manong, ano'ng nangyari?” gulat na sambit niya habang nanginginig sa takot.

“May bumangga sa likuran natin, Ineng!” Pareho silang lumingon sa likuran na may isang sasakyan na nag-aapoy.

“Diyos ko po!” ang tanging nasabi niya.

Sa bandang gilid ng kanilang sasakyan, huminto ang isang motorsiklo at tiningnan sila ng isang lalaking nakasuot ng helmet. Tinanong niya kung ayos lang ba sila at alanganin napatango siya, ngunit halos malaglag ang bahagi ng kanyang puso sa sobrang takot.

Lingid sa kaalaman ng lahat ay may isang labanan ng mga supernatural na nilalang na nagaganap sa kanilang paligid. Nag-aaway ang dalawang kampo ng mga immortal beings: ang kampon ni Nikita at ang dalawang guardian stars na sina Uriel at Baraquel. Pare-pareho silang may pakpak at hawak na mga espadang nagliliyab.

Tanging si Mark lamang na bukas ang sixth sense ang nakakakita sa mga nangyayari sa paligid. Ang "sixth sense" ay kakayahang makadama ng mga bagay na higit sa limang pisikal na pandama ng paningin, pandinig, panlasa, paghipo, at pang-amoy, kabilang dito ang "psychic abilities" o kahit ang kakayahan nitong makapagkonekta sa spiritual realm. Nag-umpisa ito noong pitong taong gulang pa lamang siya. Tinamaan siya ng kung anong supernatural na bagay na hindi niya maipaliwanag. Mula noon ay nakakakita na siya ng mga pangyayari, bagay, o nilalang na hindi nakikita ng karaniwang tao.

Nakasakay si Mark sa kanyang motorsiklo habang nakasunod kanina sa isang taxi. Kanina pa niya napapansin na tila may mga nakasunod sa kanila na hindi nakikita ng karaniwang tao. Kabilang dito si Uriel na may bagong kasama rin.

Si Uriel ay madalas niyang nakikita at minsan ay nakakausap pa. Alam niyang mabait ito at hindi gagawa ng anumang kaguluhan maliban na lamang kung may mga masamang espiritu na nagbabanta. Ang lalaking nakasuot ng itim at may malalaking pakpak ay nakikita na rin niya dati subalit sa malayo lamang. Ngayon lang niya ito nakita sa malapitan. Nakakamangha ang kanilang mga pakpak, at ang hangin ay nagpapalibot sa kanya kapag kinakampay ng mga ito ang mga pakpak. Sa tingin niya ay kayang-kaya siyang liparin ng mga ito dahil sa lakas ng kanilang hangin. Bumaba siya mula sa kanyang motorsiklo upang katukin ang bintana ng taxi. Nagtataka siya kung bakit hindi makalabas ang babae sa pintuan, kahit na nakikita niyang binubuksan nito. Noon lamang niya napansin ang tila kadena na nakatali sa pintuan nito. Mabilis na hinugot niya ito. Hindi niya alam kung bakit may puwersang kanyang naramdaman na magalaw ang mga bagay na hindi nakikita ng karaniwang tao tuwing malapit siya kay Uriel.

Napatingin siya kay Uriel na noon ay halos dalawang dipa lamang ang layo sa kanya, at tumango ito. Agad niyang binuksan ang passenger seat ng sasakyan upang ilabas ang babae at driver ng nasabing taxi.

“Miss, are you okay?” tanong niya nang mabuksan niya ang pinto. Alanganin na tumango ang babae na sa tingin niya ay nabigla at takot na takot.

Nang mga sandaling iyon ay biglang nagbigay ng puwersa ng apoy si Nikita upang sunugin ang kotse na papalapit. Sumabog din ito at tumilapon sa gitna ng kalsada. Nataranta si Mark at kailangan niyang tulungan ang mga naaksidente. Nagpatuloy ang labanan ng dalawang kampo ng mga imortal, habang si Uriel naman ay pinipigilan ang mga kalaban sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan sa hangin. Sa kabilang banda, si Baraquel naman ay tinawag ang puwersa ng tubig at nagpaulan ito ng malakas upang patayin ang apoy na nililikha ng kaaway.

Nakita ni Mark ang bawat emosyon ng mga karakter sa labanan. Nakita niya ang takot sa mga mata ni Jade nang biglang sumabog ang kotse na nasa likuran nito. Nakita niya rin ang pagsisikap ni Uriel na protektahan ang mga tao sa paligid at ang determinasyon ng kasama nito na labanan ang kalaban sa abot ng makakaya nito.

Ngunit sa kabila ng kanilang pagsisikap, nahihirapan ang mga ito sa pagpigil sa kalaban dahil mas marami itong kasama. Kinuha ng isang lalaking nakasuot ng itim ang kaluluwa ng dalawang taong nakasakay sa kotse na sumabog.

“Nikita! Lubayan mo sila!” sigaw ni Uriel. Noon ay nalaman niyang si Nikita pala ang pangalan ng imortal na iyon na nakasuot ng itim at may malalaking pakpak. Nakakatakot dahil mukhang napakalakas ng kapangyarihan nito kumpara sa dalawa.

Patuloy ang pagbuhos ng malakas na ulan. Agad na kinuha ni Mark ang payong mula sa loob ng kanyang backpack at pinayungan niya ang babae patungo sa gilid ng kalsada. Naisip niya na kung makakita lang siguro ang babae ng mga nakikita niya, tiyak na hihimatayin ito sa takot. Mabuti na lang at siya lang ang nakakakita dahil kaya niyang kontrolin ang kanyang takot.

“It's alright,” ang nasambit niya upang maibsan ang takot ng babae. Kasunod din nila ang driver na lumabas na rin ng sasakyan, na napapaubo dahil sa usok sa paligid.

“Salamat,” ang tanging nasambit ni Jade. Hindi niya napansin na basa na siya sa lakas ng biglang pagbuhos ng ulan kahit may payong sila. Sa kasalukuyan, napatingin si Jade sa katabing lalaki at sandali niyang tinitigan ang mukha nito.

“Miss, dito ka lang ha,” anang lalaki. Napaanga siya nang ibigay sa kanya ang payong.

“Saan ka pupunta?” tanong niya na takot na takot pa rin. Subalit hindi siya nito pinansin at patakbo itong pumunta sa isang sasakyan na bumaliktad at binuksan ang pintuan. Tinatawag niya ang lalaki, ngunit tila hindi siya nito naririnig.

Tatlo ang sakay ng sasakyan at ang isa ay agad na inilabas ng lalaki. Duguan ito at may malay pa subalit ang dalawang iba pa ay tila wala nang buhay. Hindi alintana ng lalaki ang malakas na ulan na nagpatigil sa pag-aapoy ng sasakyan. Nagtaka siya dahil alam niyang tila imposibleng mapatay ng tubig ulan ang nag-aapoy na sasakyan.

“Mag-iingat ka,” paalala niya sa lalaki habang kinikilabutan sa nakikitang mga duguang katawan. Hindi na niya halos kayang tingnan ang mga ito.

Samantala, patuloy na lumalaban ang dalawang panig ng mga imortal. Ramdam ni Uriel ang kalungkutan sa kanyang puso dahil sa mga pagkakataon na kailangan nilang lumaban, marami ang nadadamay at hindi nila kayang sagipin ang lahat ng buhay ng mga na ito. Iwinasiwas ni Uriel ang kanyang espada upang magbigay ng proteksiyon kay Mark. Pinalibutan niya ito ng malakas na liwanag upang hindi maalapitan ni Nikita.

“Hindi natin sila kaya, marami sila!” sigaw ni Baraquel na paroot-parito ang paglipad para suportahan si Uriel at protektahan si Jade.

“Kailangan nating pigilan sila!” buong lakas na pinipigilan ni Uriel ang lakas na dala ng presensiya ni Nikita habang ginagamit ang kanyang mga pakpak bilang pananggalang laban sa apoy. Humalakhak ng malakas si Nikita at nagpakawala muli ito ng apoy upang puntiryahin si Mark, ngunit agad na tiningnan ito ni Mark at hinarap. Nakamamanghang bumalik kay Nikita ang apoy nang ito'y tumama sa dibdib ni Mark na may nakatarak na gintong palaso. Agad na sinundan ni Uriel gamit ang lakas ng kanyang espada. Tila nagsanib ang kapirasong gintong palaso sa dibdib ni Mark sa kapangyarihan ng kanyang espada. Lumikha ito ng napakalakas na hangin na may nakasisilaw na liwanag, dahilan upang maglaho si Nikita at ang mga kasama nito.

Unti-unti nang nauunawaan ni Uriel ang kapangyarihan ng gintong palaso kahit hindi ito hawak ng kanilang bathalang si Ultharione at kahit nasa katawan pa ito ng isang mortal. Noon lang niya naunawaan na sa tuwing makikipaglaban siya kay Nikita ay nasa loob nito si Arhiman, at nagiging isa ang mga ito kaya mas malakas ang kanilang puwersa.

“Tama ka, kailangan nating protektahan ang mga ordinaryong tao kahit hindi nakaatang sa atin,” ang sabi ni Baraquel, unti-unting itiniklop ang kanyang mga pakpak at sumayad sa lupa upang patigilin ang malakas na ulan.

            “Ang tungkulin natin ay hindi magpakita ng karahasan sa kapwa imortal, ngunit kung kinakailangan para protektahan ang mga ordinaryong tao na tulad ng karamihan, gagawin pa rin natin ang dapat,” tugon ni Uriel habang itiniklop ang kanyang mga palad at unti-unting naglalaho ang nagliliyab na espada.