“Ikaw pala si Bullet na palaging ikinukuwento sa akin ni Lottie at Clover,” ani Caroline matapos makausap ang kambal. Pinagmamasdan niya ang estudyanteng tahimik na kumakain ng snacks nito.“Ikaw pala ang mom nina Lottie at Clover,” sambit nito nang hindi tumutingin sa kaniya.Matamis ang ngiting tumango si Caroline. Tumabi siya sa kinauupuan ng paslit at hinagod ang ulo nito. “I’m glad you are friends with my daughters.”Nag-angat ng tingin sa kaniya si Silver. “Hindi ka po galit?” bagama’t blangko ang ekspresiyon ng mukha nito, para namang maiiyak ang boses ng paslit.“Bakit naman ako magagalit?”“Dahil bad ako?”“You are not bad, Bullet. You just don’t trust me, and I understand you.”Yumuko ulit si Bullet at dumampot ng fries ‘saka iyon isinubo. “Sorry, Miss,” mahina nitong sambit na nagpangiti kay Caroline.“Apology accepted. So, are we friends now?” masiglang tanong ni Caroline. Nilingon siya ni Bullet, tipid itong ngumiti at tumango. “So, you want to go to the park after this?”
SAKTONG ibinaba ni Caroline ang telepono, siya namang paglapit ni Bullet sa kaniya. He’s smiling ear to ear, dahilan para mapangiti rin siya.“Uuwi na po tayo, Miss?” tanong nito.Sinilip niya ang oras sa suot na wristwatch, 4:36 palang naman. Puwede pa itong maglaro kung gusto pa nito. Bahagya siyang yumukod, itinukod ang mga kamay sa hita at nakangiting tinitigan ang paslit.“Tumawag ang papa mo. Ang sabi niya, hindi raw siya makakauwi ngayon kaya…”“Kaya? Miss, ako lang po mag-isa sa house kapag hindi umuwi si Papa,” lumamlam ang mga matang protesta nito.“Kaya sabi niya, kung puwedeng doon ka muna sa amin matulog. Okay ba sa iyo ‘yon?”Nanlaki ang mga mata ni Bullet at sunod-sunod na tumango, ‘saka siya nito hinila patungo sa gate ng playground.“Nida, let’s go home. I need to prepare my things. I’m going to sleep at Miss Caroline’s house,” walang gatol nitong utos sa yaya nito mabilis na sumunod sa kanila.Inusisa siya ni Nida habang naglalakad. Hindi pa ito naniniwala at naiinti
“Fine. Pero hindi sa café o kung saan pa. We can talk in the conference room,” pagde-decide ni Caroline.Wala nang ibang choice na tumango na lamang si Jordan. Inilahad nito ang kanang palad paturo sa elevator. Tahimik na naglakad si Caroline at pumasok sa bumukas na elevator, kasunod ang dating nobyo.Nakatingin lang siya sa harapan niya, kaya nakikita niya sa repleksiyon nila sa metal na pinto ang pagsipat sa kaniya ni Jordan. Hindi niya alam kung may kabuluhan pa ba ang magiging usapan nila, gayong matagal na naman sila nitong hiwalay. Pero kung para dito, may dapat silang pag-usapan, mabuti nang pagbigyan na niya ito kaysa araw-araw siya nitong guluhin ngayong nagkrus na ulit ang landas nila.Huminto sa fifth floor ang metal cabin at bumukas ang pinto. Naunang lumabas si Jordan at hinintay siyang makalabas. Hinawakan siya nito sa kanang siko at inalalayan tulad ng nakagawian nito noon.“Please prepare two coffee for us,” utos nito sa sekretaryang sumalubong sa kanila nang makita s
Tumango-tango ang lalaki sa sinabi niya. Nagkatinginan naman ang iba at nagsariling kuro-kuro sa bawat isa. Tiningnan niya si Jordan na nakatulala na naman na parang ang lalim ng iniisip. At nang mag-angat ito ng tingin, agad na nagtama ang mga mata nila. He looks down and disoriented.Hindi niya binawi ang tingin dito dahil ayaw niyang isipin nito na nagsisinungaling siya. Baka kung ano pa ang isipin nito.Bumuka ang bibig ni Jordan, akmang may sasabihin pero agad na binawi.“So, Mr. Salcedo, should we nominate another member for the position?”Mabilis na umiling si Jordan at tumayo. “We will conduct another meeting. For now meeting adjourned,” pag-dismiss nito sa meeting ‘saka walang lingon-likod na lumabas ng conference room, hindi alintana ang naging reklamo ng mga kasama.Malalim na napabuntonghininga si Caroline habang naiiling na binigyan ng simpatiya ang mga kasama. Mga nagrereklamo dahil may kaniya-kaniya pang pinagkakaabalahan ang mga ito na na-cancel para sa meeting na iyon
“Jordan?”Tumayo ang bisita niya at hindi malaman kung lalapit ba sa kaniya o hindi. Ang anak na si Lottie na may dalang teddy bear naman ang sumugod sa kaniya at yumakap.“Mimi! Gift po sa akin ni Tito Yordan!”Hinila naman ni Clover ang kamay niyang hawak nito dahilan para lingunin niya ito.“Kanina pa siya nandito, Mima.”Inalis niya ang tingin sa anak at bumaling sa bisita na nanatili sa kinatatayuan nito.“Lottie, Clover, maglaro muna kayo sa room ninyo, ha? May pag-uusapan lang kami ng bisita.”Hindi tumalima si Clover na masama ang tingin sa bisita nila, pero hinila ito ni Lottie at kinaladkad papunta sa kuwarto. Hatid-tanaw naman ni Jordan ang kambal.“Anong ginagawa mo rito?” tanong niya rito. Iniisip niyang dahil nasabi na niya kahapon sa meeting ang tungkol sa pagiging ina niya ay mawawalan na ito ng interes at tatantanan na siya. Pero mukhang mali siya ng akala.“Ang gaganda nila,” puri nito sa kambal.Hindi niya iyon pinansin. Itinuro niya ang upuan sa likod nito para pau
PARANG itinulos si Caroline sa kinauupuan pagkarinig sa pamilyar na boses ng nagsalita. Kahit na sobrang tagal na buhat nang huli niyang narinig ang may kaartehan at mapagpanggap na tinig na iyon, hinding-hindi iyon mawawala sa isip dahil naging parte na iyon ng bangungot niya.Subalit, maaari namang kaboses lang ng nagsalita ang kilala niyang nagmamay-ari ng tinig, ‘di ba?“Mommy.”Hindi agad siya nakahuma kahit pa tumayo na si Bullet sa upuan nito at tawagin ang ina nito. Narinig niya sa likuran ang magagaang nitong yapak.“Hi, Miss Carol, right? I just want to say thank you at natagalan mo ang katigasan ng ulo ng anak ko. You know, Silver is too stubborn and hard-headed, kaya walang nakatatagal na tutor sa kaniya.”“That’s not true, Mom. I am pissed off my previous tutor because they were flirting with Papa.”“Oh, c’mon, Silver. Why don’t you just leave your uncle alone and stop calling him that way? Anyway, Miss?”Hindi na mawari ni Caroline kung gaano kalalim ang gitla sa noo ni
“Where are we going, Papa?” tanong ni Bullet nang ipasok ito ni Timothy sa binuksang passenger seat ng itim na kotse.Ikinakabit ng lalaki ang seatbelt sa katawan nito nang sagutin ang pamangkin. “We will visit your therapist. Huwag kang maglikot d’yan, all right?” Tumango si Bullet sa paalala ng tiyuhin.Isinara ni Timothy ang pinto ‘saka nito binuksan ang shotgun door at iminuwestra ang kaliwang kamay kay Caroline. Nagtataka man ang dalaga ay sumakay na rin siya sa shotgun seat. Nakatuon ang tingin niya sa lalaki nang isara nito ang pinto at umikot sa driver’s seat at maupo sa harap ng manibela. Timothy started the engine, at hindi pa rin makapagsalita si Caroline.“Papa, isasama po ba natin si Tita? Can she go with us?” tanong ulit ni Bullet.Nilingon ni Caroline si Bullet at nginitian ito ‘saka umayos ng upo. Nagkasalubong naman ang tingin nila ni Timothy sa rearview mirror. Dapat ay nasa bah
TININGALA ni Caroline ang kalangitan na nasasabugan ng mga bituin. Sa dami ng mga nangyari sa loob lamang ng isang araw, hindi na niya alam kung ano ang mga uunahing isipin. At ang panonood na lang sa mga bituin ang tanging paraan para kahit papaano, pumayapa naman ang isip niya.“Tea?” anang boses na nagpalingon sa kaniya sa likuran.She saw Timothy expertly holding a saucer with a cup of tea in his right hand and a mug of brewed coffee, based on its aroma, on the left as he approached her. Inilahad nito ang tsaa sa kaniya.“Thank you,” sambit niya nang tanggapin iyon. Pinanood niya ang pag-upo nito sa kabilang dulo ng steel bench na kinauupuan niya. Ang prim at ang sexy nito kung umupo. Palaging naka-otso ang mga binti, siguro dahil sa haba ng mga iyon.“Thank you for letting Silver stay here for tonight.”“Nag-e-enjoy ang mga bata. Kung ang pagtulog niya rito ang paraan para makalimutan niya ang nangyari kaninang umaga, bakit hindi. Hindi deserved ni Bullet ang magkaroon ng trauma.