Chapter 5
Kung pwede lang mamili ng trabaho ay gagawin ko. Sobrang takot na takot ako kay Sir Armiel na kung sakali mang uutusan ako ni Manang Juanita na may gawin para kay Sir Armiel ay gustong-gusto kong tanggihan. Sa nangyari kahapon ay nabuhay lalo ang kaba ko at takot ko. Nanginginig ako dahil baka dumating ang oras na hindi na lang masasakit na salita ang marinig ko.“Maayos na ba ang kamay mo?” tanong ni Helga nang makita akong nakatingin sa sugat kong maayos na nababalot ng band aid sa umaga. Marahan akong ngumiti sa kanya at tumango. Doon naman siya napatitig sa akin ng matagal na tila manghang-mangha. At nang bahagyang kumunot ang noo ko sa pagtataka ay tumawa siya ng mahina.“Yen, ang ganda-ganda mo talaga! Para kang inosente na walang alam sa hirap ng mundo. Ang ganda mo!” sabi niya kaya kaagad akong nakaramdam ng hiya.“Hindi naman po,” nahihiyang sabi ko saka tumayo na mula sa pagkakaupo ko sa kama ko para makatulong na sa labas kaya umayos na rin ng tayo si Helga. Masyado pang maaga pero lahat kami ay nakabihis na para magtrabaho. Si Manang Juanita ay may sariling kwarto na katabi lang rin nitong sa amin at alam kong kanina pa siya nasa mansyon para manguna sa pag-aayos ng kusina para sa pagluluto mamaya.Kanina pa dapat ako lalabas pero binalot ko muna ng maayos ang sugat ko na gawa ng nabasag kong mga baso kahapon. Mabuti na lang at hindi ako napagalitan ni Manang Juanita at hindi ako pinagbayad. Pero sobra-sobra na naman siguro ang galit na natanggap ko kay Sir Armiel. Parang na-trauma na akong makaharap pa siya.“Alam mo noon, minsan lang talaga bumisita si Sir Armiel dito sa mansyon. Kaya ngayong nandito siya ay todo ingat kaming lahat. Ang strikto kasi at perfectionist. Ang gwapo-gwapo nga ang sungit-sungit naman,” sabi ni Helga nang magsimula kaming maglakad palabas ng quarter namin.Mahina namn akong tumango dahil sang-ayon ako. Masungit talaga si Sir Armiel.“Ang malas mo lang talaga dahil laging natutuon ang trabaho mo sa kanya at bago ka pa lang dito kaya hindi ka pa sanay. Hayaan mo at masasanay ka rin. Ilabas mo na lang sa kabilang tainga ang maririnig mo. Kung gaano kabait si Don Frederick ay iyon namang sungit ng nag-iisi niyang apo. Mabait rin si Sir Dos, promise,” dagdag niya pa.Dumiretso kami sa rooftop para maglinis at kaagad akong namangha. Medyo madumi dito kumpara sa loob ng mansyon at sobrang mahangin rin kagabi kaya madaming kalat. Nagsimula kaming maglinis habang si Helga ay hindi mahinto sa mga sinasabi niya.“Perfect na sana si Sir Armiel kung mabait eh! Napansin mo ba kung paano siya tumingin sa mga katulong? Nakakaliit, hindi ba? Ganoon naman ang karamihan sa mga mayayaman! Hayst, ang gwapo-gwapo kaya kahit ganoon ang ugali walang problema!” malakas na sabi niya habang ako ay tahimik lang na nakikinig.Patuloy kami sa paglilinis at wala yatang katapusan ang mga kwento ni Helga. Nadadala rin naman ako sa mga pinagsasabi niya dahil marami akong nalalaman para dito sa trabaho ko.“Ikaw pa? Gusto mo ba dito? Hindi ka ba aalis? Ilang araw ka pa lang pero nakita na kitang umiyak,” sabi niya na ikinailing ko.“Hindi naman po,” sabi ko. Wala pa sa isipan ko ang umalis sa trabahong ‘to. Siguradong mapapagalitan ako ni Tita.Nang dumaan si Tita sa isip ko ay bigla akong natigilan. Naalala ko bigla ang mga gusto niyang gawin ko dito. “Okay lang, hindi ba? Kahit masungit ay gwapo naman ang amo natin. Sana magtagal pa siya dito. Kaunti lang ang gwapo dito sa Laveda kaya lubos-lubusin na natin,” dagdag niya pa.Nginitian ko naman ng kaunti sana tinanguan.“Ang tahimik mo no? Saka ang pino ng mga galaw mo? Sa purok kwatro kayo, hindi ba?” tanong niya kaya napatigil na ako sa mga ginagawa ko para tingnan siya.“Opo,” sagot ko pero lumagpas ang tingin ko kay Helga dahil sa biglang pumasok sa pintuan ng rooftop. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Sir Armiel na pawis na pawis at walang damit pang-itaas.Puno siya ng pawis at kaagad nangunot ang noo niya nang mamataan kami. Ganoon nalang ang kaba ko nang magtama ang mga mata namin. Mabilis akong umatras at sinubukan kong kunin ang atensyon ni Helga na hindi pa napapansin si Sir.“Gusto mo ba itong trabaho mo? Kahit palagi kang sinusungitan ni Sir Armiel?” tanong ni Helga at mas dumaan ang inis sa mukha ni Sir Armiel dahil dito.“Helga,” mahina kong tawag sa kasama kaya kuryuso niya akong tiningnan. At nang makita ang ekspresyon ko ay kaagad siyang nakatunog dahilan para mabilis rin siyang tumingin kay Sir na sobra na ang inis sa mukha.“Magandang umaga po, Sir,” tarantang bati ni Helga at doon lang rin ako nakaalalang bumati.“What are you doing? Gossiping while working?” malamig na sambit niya pero ang atensyon ko ay nakuha ng pawis na tumutulo sa dibdib niya. He’s skin is sparking because of his sweat.“Nagli-linis po,” kabadong sagot ni Helga at nang bumaling sa akin si Sir Armiel ay mabilis akong yumuko sa takot na baka magalit siya sa mga titig ko.“Do your work properly. Gossiping isn’t part of your work,” malamig na sambit niya saka mabilis kaming tinalikuran kaya kapwa na lang kaming napatitig ni Helga sa likuran niya hanggang sa tuluyan siyang lumabas sa pinto ng rooftop.At nang mawala siya sa paningin namin ay kapwa kaming nakahinga ng maluwag.“Bilisan na natin baka mapagalitan tayo ulit,” sabi ni Helga kaya minadali nga namin ang paglilinis at matapos iyon ay bumaba na kami. At saktong tapos nang mag-breakfast sina Sir Armiel at Don Frederick kaya mabilisan na rin kaming kumain at muling bumalik sa trabaho.“Yen, may iuutos ako sa’yo,” biglang tawag ni Manang Juanita habang abala ako sa pagpupunas ng mga malalaking banga.“Po?” tanong ko.“Nagsabi si Sir Armiel kanina na linisin ang kwarto niyo. Ikaw na lang ang gumawa. Mag doble ingat ka,” sabi niya at hindi ko talaga naiwasang magulat. Gusto kong tumanggi pero dahil parte ito ng trabaho ko ay dahan-dahan akong tumango kahit pa kinakabahan ako at natatakot na mapagalitan.Mabilis akong pumunta sa itaas habang pilit na kinakalma ang sarili.“Kaya ‘to, Aryen,” bulong ko sa sarili ko bago dahan-dahan na kumatok sa pinto ng kwarto ni Sir.“What?” malamig na sagot nito sa unang katok ko. At mabilis akong umatras sa biglaang pagbukas ng pinto. “Napag-utusan po ako ni Manang Juanita na maglinis sa kwarto mo,” mahinang sambit ko at doon dumaan ang inis sa mukha niya.“Don’t do stupid things. I don’t want any noise while you’re cleaning,” sabi niya saka nilakihan ang bukas ng pinto at mabilis rin siyang naglakad pabalik sa isang lamesa kung nasaan ang isang laptop at tambak na mga papeles.Dahan-dahan naman akong pumasok sa kwarto niya at kaagad na pumasok sa ilong ko ang panlalaking amoy na tila nakakaadik. At sa pagpasok ko ay inilibot ko ang tingin sa malawak na kwarto at kahit isang dumi ay wala akong nakita. Maliban sa kama na medyo hindi nakaayos ay wala na. Wala sa sariling napatingin muli ako kay Sir Armiel. At nakita kong nakatutok na siya sa laptop habang may seryosong mukha. Ilang segundo akong napatitig sa kanya at hindi ko maiwasang humango lalo na sa mga papeles na sobrang kapal na mukhang pinagkakaabalahan niya ngayon.“What? You won’t start your work? Better call another maid. I have no time for someone stupid,” inis na sambit niya bigla na tila bang nakikita akong nakatitig sa kanya kahit nakatuon naman ang mga mata niya sa laptop.Napatikhim ako ng mahina saka maingat nang nagsimula sa pag-aayos ng higaan niya. At hindi ko mapigilan na magustuhan ang amoy. Amoy na hindi masakit sa ilong pero sobrang bango. Hindi ko maipaliwanag ang bango dahil kailanman ay wala pa akong naamoy na ganito.“D*mn,” biglang mura niya kaya bigla akong napatigil sa ginagawa para lingunin siya. At doon nakita ko ang pagpikit niya ng mariin at ang paghilot sa sintido.Napatitig ako sa kanya lalo na sa pagtaas baba ng adams apple niya.“F*ck,” muling mura niya at nang lumingon siya sa akin ay taranta akong bumalik sa pag-aayos.Nanginginig ang kamay ko.“I want an iced coffee. Now,” seryoso at may inis na utos niya. “Dadalhin ko po dito, Sir?” mahinang tanong ko at mas lalo lang siyang nainis.“D*mn, of course you’ll bring it here!” sigaw niya kaya mabilis akong tumango at halos tumakbo na palabas.Dali-dali akong bumaba at sinabi kay Manang Juanita ang ipinag-utos ni Sir kaya mabilis rin iyong ginawa ng isang katulong.“Ingatan mo. Baka masugatan ka na naman,” sabi ni Manang Juanita kaya ngumiti ako bago tumango. Maingat akong bumalik sa itaas dala ang isang baso ng iced coffee. At isang katok ang ginawa ko sa bukas na pinto bago tuluyang pumasok. At naabutan ko si Sir sa ganoon pa ring ayos.“Faster,” sabi niya kaya nilapag ko kaagad sa tabi niya ang hiningi niya. At kaagad niya iyong ininom na tila iyon ang nagpapakalma sa kanya.“Babalik na po ako sa paglilinis,” sabi ko saka bumalik na sa pag-aayos at hindi nagtagal ay natapos na rin ako dahil sobrang linis naman talaga ng kwarto.At dahil natapos na ako ay hinayaan ko ang sarili kong tingnan ang bawat sulok. Ang gray na makakapal na kurtina ay nakabukas kaya mas lalong maaliwalas ang buong kwarto. Kitang-kita ang mga salamin na pinto na siyang konektado sa balcony. At ang buong kwarto ay sobrang simple. Gray na kama, at puting sahig. Tatlong beses ang laki nito sa bahay namin at may sarili pang malaking tv sa harap. May sofa set rin na kulay gray at ang kulay ng lahat ng gamit ay malamig sa mata.“You’re done, right? Anong pang ginagawa mo dito? Umalis ka na,” inis na sambit niya saka bahagyang sumulyap sa akin.Mahina naman akong yumuko saka naglakad na palabas ng kwarto. At hindi pa ako nakakalabas ng tuluyan ang may narinig akong pagbasag kaya gulat akong napatingin.At doon ko nakita ang basong may iced coffee kanina na nasa sahig at basag-basag na at si Sir Armiel at inis na nakahawak sa sintido niya na tila nagpipigil na ng inis pero hindi niya talaga magawang pigilan.“F*ck!” sigaw niya saka siya mabilis na lumabas ng kwarto.“Sir,” mahinang tawag ko pero mabilis na siyang bumaba kaya dahan-dahan rin akong bumaba para kumuha ng gamit sa paglilinis sa nabasag.Maingat kong nilinis iyon at natapos ko naman bago muling pumasok si Sir Armiel. At hindi ko inaasahan ang pagsunod ni Don Frederick na kaagad ngumiti sa akin kaya marahan akong yumuko at bumati.“Yen, you are here? Are you cleaning? Can you leave me and Third alone, first?” marahan na sambit nito.“Tapos na po ako, Don,” magalang na sagot ko.“Come on, Lo. Stop being so softhearted,” sarkastiko na sambit ni Sir Armiel.“Third, you tone. Ito lang ang hindi ko gusto sa mga prinsipyo mo,” striktong sabi ni Don Frederick kaya mabilis na akong umalis doon bago ko pa marinig lahat ng mga pag-uusapan nila.“A maid is a maid. Why would I respect them? We are paying them, right?” Iyon lang ang huling narinig ko. At nakaramdam ako ng lungkot doon. His principles are hard to understand. Well, maybe for me because I am a maid and I am offended. But I am just a maid, so I have no right to get offended.Chapter 6 Money rules everything. Iyon ang totoo. Hindi man ako nag-aaral ngayon ay mulat ako sa mga nangyayari sa paligid. Hindi ko masisisi si Sir Armiel kung ang tingin niya sa mga mahihirap ay mapagsamantala. Tumatak sa isipan ko iyon. Parang mali ang pagiging mahirap pero wala naman kaming magagawa.Sa gabing iyon ay hindi ko magawang makatulong. Tulog na ang mga kasamahan ko habang ako ay nakatulala lang sa kisame. Gusto ko ng bagong buhay. Iyong hindi mayaman pero iyong hindi ako mapipilitan na huminto sa pag-aaral.Nagawa kong makatulog pero umaga na pero kinabukasan ay maaga pa rin akong nagigising para magtrabaho. At doon lang umikot ang oras ko sa mga sumunod na araw. Tulog, kain, trabaho, at wala ng iba. Laking tuwa ko lang dahil sa mga araw na iyon ay kulong si Sir Armiel sa kwarto at hindi ako ang napag-uutusan para dalhan ito ng meryenda kaya hindi ako nakarinig ng kahit ano mang pagsusungit sa kanya.At sa sumunod na linggo ay sobrang tuwa ang naramdaman ko nang makuh
Chapter 7Tinulungan ako ni Manang Juanita at ni Helga na tumayo. Inalalayan rin nila ako pabalik sa maid’s quarter at kahit doon ay hindi pa rin matigil ang paghikbi at panginginig ko.“Pasensya ka na, Yen. Okay lang bang magtanong kung anong nangyari?” marahan na sambit ni Manang Juanita nang kumalma ako ng bahagya.Mahina akong umilong dahil ayaw kong pag-usapan ang mga nangyari. Natatakot ako. Sobrang natatakot ako kay Sir Armiel.“Baka po paalisin na ako ni Sir Armiel?” takot na tanong sa kanilang dalawa pero marahan akobg inilingan ni Manang Juanita.“Naniniwala ako na wala kang ginawang masama. At hindi hahayaan ni Don Frederick mawala ang isang katulong basta-basta hanggat wala itong ginagawang masama,” marahan na sabi niya pero hindi pa rin ako nakampante at dala ko pa rin ang takot at kaba hanggang sa makatulog ako.Kinaumagahan ay nagdadalawang-isip akong lumabas dahil kinakabahan ako. Pero pinalakas ni Manang Juanita at ni Helga ang loob ko kaya nakayuko akong tumungo sa k
Chapter 8Hindi matanggal sa isip ko na muntik na akong malunod. Hindi ko lubos maisip o maalala kung ano ang eksaktong nangyari. Ang alam ko may malambot na dumampi sa mga labi ko na parang may s********p at iyon ang dahilan kung bqkit buhay pa rin ako hanggang ngayon.Inabot ako ng hating gabi sa pag-iisip sa bagay na iyon. At saktong alas dose ng hating gabi ay bumangon ako. Nakaramdam ako ng gutom kaya lumabas ako sa quarters. At nang wala akong makitang kahit isang biscuit man lang ay nagpasya akong pumunta sa mansyon. Pero nang sinubukan kong buksan ang pinto na nasa dirty kitchen ay naka-lock na ito kaya napabuntong hininga na lang ako.Plano kong bumalik na lang sa quarters at matulog pero bigla kong nagustuhan ang pagdampi ng malamig na hangin sa akin kaya unti-unti akong naglakad hanggang sa makarating ako sa parte ng mansyon kung nasaan ang swimming pool.Naghahalo ang iba’t-ibang kulay ng mga ilaw na nagmumula sa swimming pool at mula rin sa mansyon mismo. Nagpatuloy ako s
Chapter 9Kinabukasan ay maaga pa rin akong umuwi sa bahay kahit pa nakuha na ni Tita ang sahod ko. Sobrang aga akong nakarating doon at naabutan ko silang kumakain ng agahan. Inis na tingin ang iginawad sa akin ni Tita pero natuon lang ang tingin ko sa lechon manok na ulam nila at may softdrinks pa.“Oh? Anong ginagawa mo dito? Bakit nandito ka? Bumalik ka doon sa pinagtatrabahuhan mo at gawin mo ang pinagagawa ko!” sigaw ni Tita at inis na binato sa akin ang buto ng manok na kinakain niya.Napaatras naman ako saka yumuko.“Ma, nagtitiwala ka ba diyan? Sigurado ako na nagtatanga-tangahan lang iyan doon,” nakaismid na sabi ni Jen habang patuloy na kumakain ng pagkain na siguradong binili nila galing sa sahod ko na kinuha ni Tita.“Umalis ka, Aryen! Huwag kang babalik dito hangga’t hindi umuusad ang pinapagawa ko sa’yo!”“Tita—”“Sabing alis eh! Bingi ka ba?!” malakas na sigaw niya kaya mabilis akong lumabas ng bahay para hindi na makatikim ng kahit anong pananakit. Gusto ko lang naman
Chapter 10“Massage my back, Yen. Don’t worry. I won’t think that you are pervert. I just need some pressure on my back,” mahina at medyo paos na sambit niya habang nakadapa pa rin.Nanuyo ang lalamunan ko at nanginginig man ang mga kamay ko ay maayos kong nailagay ang mainit na kape na dala ko sa bedside table.“Hindi po ako marunong,” mahinang sambit ko at halatang-halata sa boses ko ang kaba.“Diinan mo lang,” sagot niya at doon ako napalunok saka dahan-dahan na pinatong ang kamay ko sa likuran niya. Dahan-dahan ko iyong hinagod at hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko o mali.“D*mn,” daing niya kaya mabilis akong huminto sa ginagawa sa takot na magkamali.“Hindi po ako marunong,” tarantang sambit ko at doon ko narinig ang mahina niyang pagtawa.“Just put a little more pressure. But you are doing good,” he said. Bahagya niyang tinuro ang parte ng likod niyang gusto niyang masahehin ko.I then again slowly put my palms on his back. Ang init na dala ng balat niya ay nagiging dah
Chapter 11Pumasok siya sa isang kotse. Nagdadalawang-isip akong pumasok rin pero nang bumusina siya ng dalawang beses ay dali-dali kong binuksan ang pinto sa likod ng driver’s seat para doon umupo. Pero nang makapasok ako ay nilingon niya ako gamit ang inis niyang mga mata.“Am I your driver?” inis na tanong niya kaya hindi ako nakapagsalita sa sobrang pagtataka.Mas lalong nakitaan ng inis ang mukha niya kaya lalo akong hindi nakagalaw. At hindi ko rin alam ang gagawin ko.“Lumipat ka dito sa harap,” inis na sabi niya ulit kaya doon ako biglang natauhan at dali-dali na lumabas para lumipat sa harap.His jaw clenched so I slightly cleared my throat. Napatingin ako sa kamay niyang nasa manibela ng kotse at napahanga ako dahil nakita kong alam na alam niya iyon. Ito ang isa sa maganda kapag pinanganak na mayaman. Hindi magiging mangmang sa mga bagay-bagay.Nang mapaandar niya ang kotse ay napahawak ako sa inuupuan ko.“Your seatbelt,” biglang sabi niya at bahagyang lumingon sa akin per
Chapter 12Mabilis siyang pumasok sa mansyon nang hindi lumilingon pagkarating namin habang ako ay medyo wala sa sarili dahil sa chichirya na bigay niya. Ang hirap na ngang lunukin ang tubig na galing sa kanya tapos may chichirya pa.Wala sa sarili akong naglakad patungo sa quarters namin at naabutan ko doon si Helga na kaagad akong nginitian ng malaki.“Saan kayo galing? Wow! Pahingi!” Hindi ko na napigilan pa si Helga sa pagkuha niya ng malaking chichirya mula sa akin. At sumunod na lang ang mga mata ko sa walang ingat niyang pagbukas doon ay sunod-sunod na pag kain. Inalok niya ako at sa huli ay hindi ko naman napigilang matawa dahil halos tatlong piraso lang ang nakain ko kumpara sa kanya.Masarap ang chichirya.Nang maubos ang laman ay maingat kong tinupi ang plastic saka tinago kasama ng mga gamit ko. Wala sa sarili akong napangiti pero nang ako mismo ang nakapansin ay mabilis ko ring binura ang ngiti sa mukha ko ay tumikhim. Paiba-iba ang ihip ng hangin. Pero sana, sana payap
Chapter 13We accidentally kissed. Napapikit ako at muli kong naalala ang nangyari. Kahit pa nandito na ako sa quarters namin ay hindi pa rin maalis sa isip ko. Wala sa sariling napahawak ako sa mga labi ko.That was just one second. Isang segundo lang pero parang halos mabaliw na ako.Nakakahiya.Matapos ang nangyari kanina ay pumasok sa loob ng mansyon si Sir Armiel na parang walang nangyari at ako pinabalik ni Manang Juanita dito sa quarters. At mula kanina ay hindi pa ako nakakalabas dito. Nahihiya at natatakot rin ako. Nawala ako sa pagkakatulala nang makarinig ako ng malakas na tikhim. Kaagad ko iyong nilingon at nakita ko si Helga na malaki ang ngisi.“Ang swerte naman ng babaeng ito,” biro niya saka ako marahang niyugyog.Napalunok ako at kaagad na nag-iwas ng tingin. Muli pa sanang manunukso si Helga nang pumasok si Ate Ana.“Ang daming trabaho sa labas tapos nandito lang kayo nag-iinarte. Pare-pareho tayo ng sahod kaya umayos naman kayo,” sabi niya saka padabog na kumuha ng