A necklace with heart shaped pendat with her name!Pero hindi iyon ang pumukaw sa atensiyon niya. She's speechless upon receiving a gift from him. Pinukaw nang nilalaman ng pendant ang atensiyon niya. Kaya't naitakip niya ang isang palad sa labi habang binabasa ang nakasulat sa nilalaman ng pendant."Happy birthday, Isadora. Mayay all your dreams come true. I miss you." A necklace with heartshape pendat, a birthday wishes lang naman ang nilalaman ng kahetang dinala sa kanya ng pangalawang ama. Dahil dito ay napaiyak siya. Siya ang mismong may kaarawan ngunit nakalimutan niya ang pinakaimportanteng bagay sa buhay niya. Samantalang ang mga taong nakapaligid ay hindi dahil sila pa ang nagpaalala sa kaniya.Subalit hindi pa siya nakahuma dahil sa natanggap na regalo mula sa binatang De Luna ay isa pang surpresa ang bumungad sa kaniya. Ang mga kasamahan niya sa trabaho ay nag-aawitan nang pagbati sa kaarawan niyang nakalimutan na.Nang igala niya ang kaniyang paningin ay napagtanto niyan
"Ngayon magsalita ka, Aryana. Ano ang kasalanan ng anak mo? Bakit bigla mo siyang sinampal sa bibig?" malamig pa sa bangkay ng mga magulang na tanong ni Albert sa 'asawa'."Ayaw tumahimik eh. Ilang beses ko na ba siyang sinasaway pero ayaw makinig." Kibit-balikat ni Aryana saka dumiretso sa pagpasok na para bang walang nangyari."You're not going anywhere, Aryana! Kinakausap kita kaya't huwag kang bastos!" Sa galit ni Albert ay napataas ang boses niya saka hinablot ang pala nito.Ngunit ang taong walang pakialam na kahit mag-away sila araw-araw ay ipiniksi ang humablot saka ang anak ang binalingan. Dito niya ibinuntot ang galit na hindi naikubli sa huling hantungan ng mga biyanan."Ikaw na bata ka, ano'ng sinabi ko sa iyo? Diba't sabi ko ay manahimik ka? Ngunit ano ang ginagawa mo, ngumawa kang hay*p ka! Ikaw na nga itong napakakulit ngunit ako ang inaaway ng Papa mo! Hoy! Ikaw na bata ka, gusto mo na ba talagang sumunod sa Lola at Lolo mo?!" mabalasik at mala-demonyo niyang turan hab
Para sa taong may pera, mabilis lang ang pag-uwi ng isang Duncan Clyde De Luna mula Bicol hanggang Baguio kung saan naroon ang pamilya. Bicol to Manila and Manila to Laoag kung saan niya iniwan ang sasakyan ay eroplano ang sinakyan ng binata. Laoag to Baguio ay joy ride na with his car. "What a long trip at all. Pero okay lang, successful naman ang lahat," wala sa loob na sambit ni Duncan nang nasa garahe na siya.Nang tuluyan na siyang nakalabas mula sa loob ng sasakyan ay sinigurado niyang maayos ang lahat. Buong akala niya ay tulog na ang mga tao. Kaya nga hindi na siya nambubulabog pa. Tuloy ay nagulat siya nang may nagsalita."Welcome home, Duncan Clyde De Luna." Masayang bati ni Isadora sa taong kumopkop sa kanya mahigit limang taon na ang nakakaraan.Ang kuwartong inuukupa ni Isadora ay nakaharap sa main gate kaya't kitang-kita niya nang dumating ito. In her mind, kaya pala hindi siya dalawin ng antok ay darating pala ang binata na ilang araw ding hindi niya nakita. Aminin man
We always says, 'Kung ano ang 'yung itinanim, ay siya ring iyung aanihin'.Dahil sa pagkakabaon ni Jun-Jun sa utang, natanggal siya sa trabaho. Hindi pa roon nagtapos ang parusa ng langit sa kaniya. Natanggal ito sa trabaho, pinalayas ng may-ari ng boarding house nila. Nakalipat man ito sa ibang paupahan kaso isa ng bed space unlike sa naunang tinirhan. Hanggang sa dumating ang panahong walang-wala na siya. Kahit isang kusing ay wala na. Kaya't muli siyang pinaalis ng may-ari ng bed space.Until one day..."Bro, lapitan natin baka siya na ang sagot problema natin," wika ng isang lalaki."Baka naman siya ang magpapabulusok sa atin. Alam mo naman ang ugali mayroon si bossing eh." Mariing pagtutol ng isa."Wala naman sigurong masama kung subukan natin. Hindi mo ba napapansin na ilang araw na natin siyang nakikita na para bang laging nakatingin sa mga panindang pagkain. O, talaga namang naging slow na ang isipan mo?" sabi ng isa.Akmang sasagot pa ang isa pero hindi na ito nakasagot dahi
"Duncan apo ko, huwag kang tumulad sa Lolo mo na napakaraming panahon at pagkakataon ang sinayang niya noong kabataan namin although nagkatuluyan man kami." Kantiyaw ng may edad na ring si Grandma Dennise sa binatang si Duncan."Hon naman, nandito nga raw apo natin para magtanong kung paano ang manligaw eh pero kinakantiyawan mo naman." Nakatawang napakamot sa ulo si Ginoong Rey dahil na rin sa hayagang panunukso ng asawa.Ngunit sa kalooban niya ay mas natatawa siya dahil sa kaniyang apo. Mukhang nagmana nga sa kaniyang nahulog na sa mga numero ng kalendaryo pero wala pa yatang lakas ng kalooban upang magtapat sa ampon nito. Matalino at magandang babae si Isadora. Patunay lamang ang ipinamalas sa 4C Company ng bunso niyang anak. Ganoon pa man ay hinamig niyang muli ang sarili at nagpatuloy."Duncan apo ko, kung mahal mo siya ay magtapat ka na. Ikaw na rin ang nagsabing nagsasama bilang mag-asawa ang kapatid at asawa niya. Kaya't ibig sabihin at maari na rin siyang mag-asawa," aniyang
"Alam ko pong masakit na iwanan ninyo ng mga pamangkin ko ang lugar na ito, Mama. Dahil dito kayo bumuo ni Papa ng pamilya. Dito n'yo kami pinalaki ng mga kapatid ko. Pero ang pinakamasakit sa lahat ay ang mismong kapamilya mo pa ang humatak sa iyo pabulusok. Ganoon pa man ay hindi ko hahayaang magaya ka sa akin, Mama. Minsan nang naging palaboy dahil sa mismong kapatid ko. "Binaboy ang pagkatao ko dahil sa hindi mawaring dahilan pero sa huli ay dahil pala sa inggit, inggit na naghatid sa kaniya upang gawin ang lahat para lang maghiwalay kami ng mas masahol pa sa hayop na taong iyon. Pero mabait pa rin ang langit sa akin dahil hindi ako pinabayaan sa gitna ng kadiliman. I miss you, Mama at sorry kung kamuntikan kayong mapariwara dahil sa akin. Kayo ng mga bata, kayo pa rin ang may-ari ng bahay na ito," mahaba-habang pahayag ni Isadora.Dahil sa tinig na nagmula likuran nilang mag-aapo ay bigla rin silang napalingon sa pinagmulan ng tinig. Nagmistula silang nasa pilekula nang mapagsin
"Hindi! Ayaw ko! Sugarol, lasenggo ako pero hindi ako mamamatay tao at mas lalong hindi ako magnanakaw." Nakailing na kulang na lang maputol ang leeg sa kakaiiling na sambit ni Jun-Jun.Ngayon nauunawaan na niya ang lahat. Kung bakit siya pinag-interesang tulungan ng mga taong tumulong sa kanya kung matatawag nga bang tulong iyon. Sa pagkakatanggal niya sa trabaho ay marami na siyang naging karanasan. Ang mga bagay-bagay na hindi niya naranasan sa sarili niyang pamilya ay nangayari na rin. Pero sa isipan niya ay okay lang dahil inisip niyang karma niya iyon sa pagnakaw niya sa house and lot title ng bahay nila sa Leyte. Bahay ng mga magulang niya, kaya't tinanggap niya ang maging palaboy sa kalye kaysa ang magpakita sa kaniyang ina at masaksihan ang paghihirap nito. Buong akala niya ay masuwerte siya dahil may taong tukulong sa kanya at nakawala siya sa lansangan pero hindi niya akalaing grupo ng sindikato ang mga tumulong at kumupkop kuno sa kaniya."Okay lang, Jun-Jun, hindi naman k
May taenga ang lupa, may pakpak ang balita. Naging mabilis ang pagkalat ng balitang nagbalik na ang matagal na nawala. Samo't saring usapin ang kumalat. Kesyo ganito, kesyo ganyan. Kung may natuwa sa pagbabalik ni Isadora ay marami ding nainggit lalo na ng nalaman ang tungkol sa pagpapatayo ng building para sa mga homeless people. May mga nagsasabing kaya nag-asawa ng iba ang asawa nito dahil may lalaki ito na mas mayaman, kumalat din ang haka-haka na malandi, makati, haliparot ito kaya nakadagit ng maperang lalaki at marami pang iba."Kambal, kumusta ang pakiramdam ng may minamahal," mapanuksong tanong ni Claudette sa kambal.Pinasugod ito ni Duncan upang gawan ng complete and legal papers ang building na ipapatayo nila."Kung pumarito ka upang manukso mas mabuting bumalik ka na sa Baguio baka hindi pa alam ni Daddy na nandito ka," nakatawang sagot ng binata. Ngunit naka-akbay naman ang braso kay Isadora."Hoy kambal, ikaw nga ang may kagagawan kung bakit ako sumugod dito tapos pauuw