“Annie huwag kang matakot, ako to.” sabi ng pamilyar na tinig mula sa harap niya.Tama ba ang naririnig niya o pinglalaruan lang siya ng pandinig niya? Dahan-dahan ngang binuksan ni Annie ang kanyang mga mata at ang gwapong mukha nito ang kinamulatan niya. Halos ilang pulgada lamang ang layo nito sa kaniya, napakurap-kurap siya dahil hindi pa rin siya makapaniwala at baka pinaglalaruan lamang siya ng kanyang mga mata ngunit pagmulat niya ng ilang beses ay naroon pa rin ito nakatitig sa kaniya. Natigilan siya.“Bakit nandito ka?” iyon ang unang mga salitang lumabas sa kanyang bibig.Bahagya itong lumayo sa kaniya at nangunot noo. “Anong ibig mong sabihin? Wala na ba akong karapatang umuwi?” tanong nito sa kaniya.Nagulat siya sa naging sagot nito kaya napailing siya.“Akala ko ay hindi ka uuwi at doon ka sa ospital magpapalipas ng gabi.” linaw niya sa kanyang sinabi.Hindi niya inaasahang uuwi ito, isa pa ay hindi rin naging maganda ang pag-uusap nila kanina kaya nagulat talaga siya.
“Ang lalaking minamahal mo, alam niya ba lahat ng tungkol sa bagay na ito?” hindi sinasadyang tanong ni Lucas kay Annie.Sa madilim na silid ay hindi siya nakatanggap ng sagot mula rito. Nang ibaba niya ang kanyang ulo ay nakita niyang mariin na ang pagkakakapikit ng mga mata nito at mukhang mahimbing na ang tulog nito.Napatitig siya sa maputi nitong mukha na bahagyang naiilawan ng lampshade sa tabi ng kama, napakaamo. Ang mahahaba nitong pilikmata na perpekto ang pagkakakulot. Hanggang sa pagtulog ay napakaganda nito na tila ba isang diwataNatuon ang kanyang paningin sa mga labi nito at hindi na niya napigilan pa ang kanyang sarili na haplusin ito ngunit nang dumampi ang kanyang mga daliri rito ay mabilis niya itong binawi dahil tila ba siya nakuryente sa ginawa niyang paghaplos rito. Napabuntung-hininga siya at inis na napapikit. Lucas baka nakakalimutan mong malapit na kayong maghiwalay? Tanong ng isang bahagi ng isip niya.Hindi niya akalaing magtatanong siya rito tungkol sa lal
Mabilis na tumalikod si Annie at pagkatapos ay tumakbo palayo. Hindi niya kayang panuorin ang eksenang iyon dahil sa sobrang sakit ng dibdib niya.Labis niyang pinagsisisihan na binuksan niya ang pinto. Kung sana ay hindi na lang niya iyon basta itinulak at kumatok na lang, siguro ay hindi ganuon ang nabuksan niya. Marahil na matataranta ang mga ito kapag kumatok siya.Tumakbo siya ng tumakbo at pagkatapos ay nanghihinang napasandal sa pader ng hallway napapikit siya ng mariin at napahawak sa tapat ng kanyang dibdib at diniinan ito dahil sa sobrang sakit. Wala siyang pakialam sa mga taong dumadaan ng mga oras na iyon. Sobra siyang nasasaktan.Napakalupit mo talaga Lucas, napakagaling mo! Sabi niya sa kanyang isip.Sobrang sakit ng puso niya ng mga oras na iyon na tila ba may pumipiga. Pilit niyang diniinan ito at nagbabakasaling mamanhid na ito ng tuluyan at hindi na muling sumakit pa.Nasa ganuon siyang ayos nang bigla niyang maramdaman ang pag-asim ng sikmura niya at tila ba gusto n
Binasa niya ang kanyang labi at pagkatapos ay nagsalita. “Ang mga binata ay may magagandang pangangatawan, isa pa ang mga mas bata ay mga understanding kaya ang mga ito ang kalimitang nagugustuhan ng mga kakabihan.”Pero kahit na ligawan siya ng napakaraming binata ay nasisiguro niyang wala siyang magugustuhan kahit na isa man sa kanila. Pinili na lamang niyang sarilin ang bagay na iyon at hindi na sinabi pa kay Lucas.Lumambot ang ekspresyon ni Lucas pagkatapos niyang marinig ang isinagot niya. Marahil ay napansin nito na nagbibiro lamang siya at iniinis niya lamang ito.“Bakit ka nga pala nagpunta rito sa ospital?” pag-iiba ni Lucas ng usapan.Bigla niyang naalala ang dahilan ng kanyang pagpunta doon. “Tumawag sa akin si Lolo at guso niyang pumunta tayo sa mansiyon at manatili doon hanggang sa birthday niya. Nag-promise ako sa kaniya na sasabayan natin siya mag-lunch ngayon.” medyo nag-aalangang sabi niya rito. Baka kasi magalit ito sa kaniya dahil nangako na siya kaagad sa lolo nit
“Sinabi ko sa kaniya.” pag-amin ni Lucas.Mapait na ngumiti si Annie, sa totoo lang ay alam na niya kaagad na ito ang nagsabi rito ng tungkol sa bagay na iyon dahil nahulaan na niya ngunit gusto niya pa ring marinig mula sa bibig nito ang mga salitang iyon.“Lucas, hindi ka ba talaga makapaghintay? Nangako na nga ako sayo na sasabihin ko kaagad kay lolo ang tungkol sa plano nating paghihiwalay pagkatapos ng birthday niya hindi ba? Isa pa alam kong kapag sinabi ko sa kaniya ang tungkol doon ay natural na kukunin ko ang marriage certificate natin. Hindi mo na dapat pang ipaalala sa akin.” mahabang sabi niya.Hindi ito sumagot. “Hinding-hindi ko iyon makakalimutan, huwag kang mag-alala.” sabi niya pa.Pagkatapos niyang sabihin iyon ay nagtubig ang kanyang mga mata ngunit tumingala na lamang siya para hindi mahulog ang mga iyon sa kanyang mga mata. Nalulungkot siya ng sobra, durog na durog pati ang pagkatao niya.Gusto niyang malaman lahat ng plano ng mga ito mula sa bibig nito, bakit ka
Sa dalawang taon nilang pagsasama bukod sa nagniniig nga sila pero kailanman ay hindi pa sila naghahalikang dalawa. Bukod dito ay malapit na silang maghiwalay kaya mas tama lang din na hindi na sila dapat maghalikan pa.Nang makita ni Lucas na nag-alangan ito dahil sa sinabi niya ay bigla siyang nataranta at bahagyang nahiya dahil sa sinabi niya kaya mabilis niyang ibinaba si Annie sa lupa.“Wala lang, gusto lang kitang subukan. Talagang pinoprotektahan mo ang sarili mo para sa lalaking minamahal mo ah.” sabi niya rito.Biglang napatitig si Annie kay Lucas, naguguluhan. So sinabi lang nito ang bagay na iyon para asarin siya? Pero bakit sa tono ng boses nito ay parang nagseselos ito.Asa.Ang lalaking tinutukoy nito ay walang iba kundi siya rin mismo. Kainin mo ang sarili mong sselos, sabi niya sa kanyang isip. Sigurado siya na kahit hindi siya mahal ni Lucas ay hindi pa rin siya papayag na mahawakan siya ng ibang lalaki.Sabay silang pumasok sa loob at pagdating sa sala ay nakahanda n
Pagbalik ni Annie sa hapag kainan ay nakita na niya kaagad na may dalang isang baso ng maligamgam na tubi ang asawa ng Tito Alex nila. Sinalubong siya nitong nakangiti at pagkatapos ay inabot nga sa kaniya nito ang baso na hawak nito.“Balita ko ay naospital ka nitong nakaraang araw hija, mukhang matamlay ka. Sa tantiya ko ay baka may laman na ang tiyan mo at malapit ng matupad ang pangarap ni Papa na mahawakan niya ang kanyang apo sa tuhod.” nakangiting sabi nito sa kaniya.Biglang natigilan si Annie dahil sa sinabi ng asawa ni Tito Alex nang akmang magsasalita na sana siya para sagutin ito nang marinig niya ang tinig ni Lucas.“Tita Malou, hindi siya buntis. Sumama lang siguro ang tiyan niya.” agap nito.“Pero Lucas, base sa experience ko ang pagsusuka kapag nakakaamoy ng pagkain ay isang sintomas na maaaring buntis ang isnag babae at nakita mo naman kung paano siya nagtatakbo—”“Imposible ang sinasabi mo Tita Malou.” putol nito sa sinasabi ng kanilang tiyahin. Nakita niya rin kung
Biglang napatitig si Lucas sa mukha ng kanyang lolo na bakas ang sobrang kaligayahan. Halos hindi niya alam kung ilang beses na nga ba niyang nakita na ganito kasaya ang kanyang lolo. Habang pinapanuod niya ito ay gusto niyang magpasalamat kay Annie.Sa totoo lang ay parang isang bata ang kanyang lolo habang tumatanda at pabago-bago ang ugali. Ganun pa man si Annie ay napakatyaga at laging gumagawa ng paraan para mapasaya lang ang kanyang lolo.Bigla tuloy siyang nakaramdam ng hiya sa kanyang sarili dahil siya ang sariling apo pero wala siyang magawa. Nang mahila siya mula sa kanyang pag-iisip ay wala na ang mga kasama niya sa silid at siya na lang ang naiwan doong mag-isa.Ni hindi man lang siya napansin ng kanyang lolo dahil nakatuon ang buong atensiyon nito kay Annie. Sa buong hapon na iyon ay hindi humiwalay sa tabi ng kanyang lolo si Annie. Sinamahan niya itong magkape, manuod ng tv at nakipagkwentuhan rin ito rito ng walang kasawa-sawa.Para siyang isang happy pill sa kanyang lo