Chapter 90.2

“Tita…” mapait na sambit i Trisha at pagkatapos ay biglang bumaba sa knaiyang wheelchair at lumuhod sa harapan nito. “Tita, wala akong balak na ilihim sa harapan ninyo. Talagang mahal na mahal ko po ang anak niyo at ganun din siya. Nagmamahalan po kaming dalawa kaya please po, sana ay tanggapin niyo kami.” sabi niya habang umiiyak.

“Kahit ano po ang hilingin niyo ay gagawin ko, basta tanggapin niyo lang ako.”dagdag pa niyang sabi rito.

Umiyak si Trisha sa harapan ni Lian na animo’y binugbog siya ni Lian. huminga ng malalim si Lian dahil hindi niya akalain na ganito pala talaga kakapal ang mukha ng babaeng ito, hindi niya ito inaasahan.

“Isa lang ang hinihiling ko, ang layuan mo ang anak ko.” malamig na sambit niya.

Pagkatapos sabihin ni Lian ang mga salitang iyon ay nilingon niya ang mga bodyguards na kapapasok lang. “Gawin niyo na.” sabi niya sa mga ito.

Hindi nga nagtagal ay tuluyan nang naglakad ang mga ito palapit sa kaniya pagkatapos ay hinawakan na ang braso ni TRisha at pagkata