Chapter 90.1

Habang naglalakad palayo si Annie ay nakasunod lamang ng tingin sa kaniya si Greg. Ang payat nitong pigura ay natatakpan ng maliwanag na sinag ng buwan na dumadagdag lamang sa kagandahan nito. Hindi siya nagsalita o ni umimik man lang habang nakasandal pa rin siya sa kanyang sasakyan.

Ang kanyang payat na pigura ay nagmistulang isang puno ng jade na nakatayo sa gitna ng maliwanag na buwan. Maliban sa pagkamatay ng kanyang ama ay wala siyang pinanghinayangan ngunit sa mga sandaling iyon ay nakaramdam siya ng matinding panghihinayang.

Labis siya nanghihinayang na hindi niya ito nakilala ng mas maaga. Kung sana lang ay nagkakilala lang sila ng mas maaga e di sana ay hindi ito nasasaktan ng katulad ng nakikita niya sa mga mata nito. Hindi man nito sabihin na nasasaktan siya ay kitang-kita niya ang lungkot sa mga mata nito kahit na nakangiti ang mga labi nito.

Samantala, bandang alas-diyes ng gabi ay natapos na ang birthday party ni TRisha. Sadyang napaka-engrande ng kanyang birthday part