Share
Chapter 35-Madamoiselle With No Memory (Act 1)
Nakaupo ako sa isang opisina. Ang kwento sa akin nina Arius ay dito namin kikitain ang tutulong sa amin. Hindi ko alam kung anong klaseng tulong ang kailangan namin. Nagtataka nga ako dahil wala akong maalala tungkol kay Arius o kahit sa ibang kasama namin. Wala akong maalala sa mga panahon na kasama sila. Kahit na ang sarili kong pangalan hindi ko maalala.
“Ano bang nangyayari, Arius? Bakit kailangan nating hintayin si Seraphine?” ang tanong ng isang madre.
“Ada, ano bang nangyayari?” ang tanong ng isa pang madre ngunit mas bata pa ito sa naunang madre na nagsalita.
Napatingin ako sa kanila na tila hinihintay magsalita. Ada? Sino ba ang tinutukoy nila? Pangalan ko ba ang Ada? Naiiyak na ako dahil hindi ko alam ku
Kaugnay na kabanata
Adamantine's Eyes Chapter 36- Madamoiselle With No Memory (Act 2)
Naglalakad ako sa kadiliman ng isang kweba. Ramdam ko ang lamig na nagmumula dito at halos matalakid ako ng mga batong nakapalibot dito. Nang maabot ko na ang liwanag ng kweba ay nakita ko ang isang ataul. Sumilip ako at laking gulat ko nang makita ko ang sarili ko doon. Niyakap ko ang sarili ko dahil sa natatakot ako. Nakakadena ang mga kamay at paa nito. Napalingon naman ako nang makita ko ang isang salamin. Nakita ko ang repleksyon ko sa salamin ngunit may kakaiba dito. Lila ang buhok nito at pula naman ang kulay ng kanyang mga mata. May umakbay sa balikat ko at unti-unti akong lumingon. Nagulat ako nang makita ko ang babaeng nahihimlay sa ataul ay nakatayo na sa tabi ko. “Kahit na anong mangyari, huwag mong pakakawalan ang nilalang na nasa salamin. Kamatayan lamang ang maghihintay sa
Adamantine's Eyes Chapter 37-The Spirit With Night Sky Eyes (Act 1)
Muling nakatulog si Ada pagkatapos nang nangyari kanina. Nagiging lapitin talaga ng mga kaluluwa sa pagkakawala ng alaala niya. Napatingala naman ako sa langit at sinilip kung makikita ko ang senyales na nagbalik na si Reyna Athaliah. Ngunit wala akong makita marka sa buwan.“Nasaan ka na ba? Naghihintay na sa’yo ang anak mo,” ang sambit ko.Dinamdam ko ang hangin na siyang dumadampi sa aking balat. Muli kong kinuha ang octahedron crystal sa aking bulsa. Tinapik ko iyon ng dalawang beses at muli kong napakinggan ang musikang nilikha para sa akin ni Athaliah.Muling nanumbalik sa aking alaala ang naging pamumuhay sa mundo ng Vesmir. Nahahati sa dalawang kontinente ang Vesmir. Ang Edoris at ang Tobria. Sa Edoris, matatagpuan ang mga Celestial Mage at samantalang sa Tobria naman ang mga Astral Mage. Magkaiba ng prinsipyo ang dalawang lahi kaya ilang milenyo na ring naglalaban ang dalawang kontinente. Tanging si Athaliah lamang ang nakapagpatigil sa dalawang lahi.Isa siyang diyosa kahit n
Adamantine's Eyes Chapter 38-The Spirit With Night Sky Eyes (Act 2)
Simula nang makilala ko ang reyna ay sumumpa ako nang katapatan sa kanya. Susundin ko siya kahit na anong mangyari. Sa bawat araw na kasama ko ang reyna ay pansamantala kong nalilimutan ang tungkol sa pagkamatay ko. Gaya nga ng sinabi ng reyna ay isinantabi ko ang pagkakaiba namin ng ibang spirit. Ngayong araw ay bumisita ang hari ng kabilang buhay. Si Haring Euthymius. Itim ang kanyang buhok na umaabot hanggang bewang kahit na nakatali ito. Lila naman ang kulay ng kanyang mga mata at matipuno ang pangangatawan nito. Baritono ang kanyang boses kaya damang-dama mo ang lamig at awtoridad sa tuwing nagsasalita siya. Bagamat malaki ang pagkakaiba ng hari at reyna, iisang layunin naman ang kanilang pinaiiral. Ang kapayapaan sa pagitan ng buhay at ng mga sumakabilang buhay. Sino
Adamantine's Eyes Chapter 39-Saved
Napaluhod ako sa lupa at nawala ang barrier na nakapalibot sa amin. Mabilis kaming tumakas ni Ada patungo sa chapel. Naglaho din ang katawan ng Astral Mage na nakalaban ko kanina. Inihiga ko siya sa upuan ng chapel. Nagpatuloy sa pagdurugo ang kanyang braso kaya labis ang inis na naramdaman ko sa Astral Mage. Tumayo ako at lumayo ako ng kaunti. Itinapat ko ang palad ko sa ibabaw ng kopita at binanggit ang incantation. “Tubig na nagmumula sa kopita, Iyong ipagkaloob ang kagalingang dala Tubig na siyang dito nagmumula gamutin ang pinsala , Nakikiusap, nagsusumamo, pakinggan Ang lumalabang sugatan,” ang sambit ko. Kung ang kopita ay kaya kang ipaglaban, kaya rin nitong gamutin ang sugat na natamo sa laban. Lumutang naman ang bawat patak ng tubig na siyang nagmumula sa kopita at naglakbay iyon patungo sa sugat ni Ada. Nagliliw
Adamantine's Eyes Chapter 40- Spigel Von Nova
Nakatakas ang prinsesa sa mga kamay ko at kinailangan ko pang iwasan ang mga kadena ng Celestial Spirit na nasa katawan ng mortal na kaharap ko ngayon. Ang mas nakakatakot pa ay napalakas ng mortal ng sampung beses ang kanyang lakas. Halos mabalian na ako ng buto dahil sa pagbalibag na ginawa niya sa akin. Tumigil na rin sa pag-ilaw ang singsing. Nakalayo na ang prinsesa. Sinamaan ko ng tingin ang babaeng nasa harap ko ngayon dahil panira siya ng plano. “Huwag mong gagalawin ang prinsesa! Kung ayaw mong kalimutan kong minsan akong naging parte ng lahi ninyo!” ang sigaw nito. Rosas na mga mata. Ayon sa kasaysayan na inilathala ng mga Astral Mages, isang babae ang nagtaksil sa lahi ng mga Astral Mage dahil sa napagod ito sa ilang siglo ng digmaan. Kaya naman pinatay siya ng aming lolo. Humalakhak naman ako sa napagtanto ko. Ang babaeng kaharap ko ngayon. Hindi lang siya basta spirit o kaya naman ay Astral mage. Siya ang makasaysayang babae na unang tumaligsa sa sarili niyang lahi.
Adamantine's Eyes Chapter 41- King Euthymius’ Rage
Bumalik sa kuta ng mga Astral Mages si Spigel dala ang isang masamang balita sa kanyang ama. Humarap kay Spigel si Haring Pleiades at nagbigay galang naman si Spigel sa pamamagitan ng pagluhod. “Siguraduhin mong magandang balita ang ihahatid mo, Spigel. Ayaw kong kahihiyan ang dadalhin mo sa akin sa oras na ito,” ang sambit ni Haring Pleiades. Hindi pa man naibubuka ni Spigel ang kanyang bibig ay mababakas sa mukha nito ang pagkadismaya. Ganito na lamang niya ikahiya si Spigel sa lahi ng mga Astral Mages. “Natagpuan ko na po ang prinsesa sa mundo ng mga mortal, ama,” ang sambit ni Spigel. Mapakla itong tumawa at tinitigan nang matalim si Spigel sa mga mata nito. Alam niyang hindi nagtagumpay si Spigel sa pagkuha sa prinsesa. Lalo na't alam niyang hindi hahayaan ni Reyna Athaliah at Haring Euthymius ang makuha ng mga Astral Mages si Ada. “At hindi mo siya nadala dito, tama ba? Wala ka talagang kwenta!” ang sigaw ni Haring Pleiades. Mas lalo namang napatungo si Spigel sa sigaw ng
Adamantine's Eyes Chapter 42-Traümerei
NAGISING ako sa isang hindi pamilyar na lugar. Napakapayapa ng lugar at tanging ulap at kalmadong tubig alat ang aking nakikita. Malinaw kong nakikita ang repleksyon ng aking sarili sa tubig. Nagtataka ako dahil ilang segundo lamang ay naging pula ang aking mata at lila ang aking buhok bago ito muling bumalik sa dati kong hitsura. Hinanap ko kung may iba pang tao sa paligid ngunit ni isa ay wala akong natatanaw. Niyakap ko ang aking sarili dahil nadadama ko ang malamig na simoy ng hangin sa aking balat. Naalala ko na kasama ko kanina si Calix. “Calix? Nasaan ka?” ang tanong ko. Naghintay ako na marinig ang sagot ni Calix ngunit wala akong narinig na sagot. Patuloy akong naglakad walang buhay na paraiso ngunit wala pa rin akong nakikita ni isang tao. “Nasaang lupalop na ba ako ng mundo? Baka naman patay na ako?” ang saad ko. Wala na akong pake kahit na mabasa ang puti kong damit kaya umupo na lamang ako sa tubig. Napabuntung-hininga na lang ako niyakap ko ang aking mga binti. Tumul
Adamantine's Eyes Chapter 43-Abyss of Mnemoria
Nakarating na ako sa kailaliman ng lawa. Naipikit ko ang aking mga mata dulot ng kakapusan ng hangin. Pakiramdam ko ay humila sa akin na galamay. Pinilit kong makawala ngunit wala akong lakas upang kumawala. Nang imulat ko ang aking mga mata ay natagpuan ko ang aking sarili sa pampang ng lawa. Basang-basa ang aking kasuotan dulot ng pagtalon ko sa lawa. Hinabol ko ang aking hininga at humiga ako pansamantala sa damuhan. “Bakit ako bumalik sa pampang? Nasaan si Traümerei? Nagsimula na ba ang pagsubok ko?” ang tanong ko. Nang nagkaroon na ako ng lakas ay naglakad-lakad ako sa paligid upang hanapin ang lugar kung saan magsisimula ng aking pagsubok. Ilang oras na ang lumipas, sa aking paglalakad ay nakaramdam ako ng pagod at pinili ko na lamang munang magpahinga. Sumilong ako sa ilalim ng isang puno at bagnas pawis akong naupo sa da “Ano’ng ginagawa mo rito?” ang tanong ng isang binata. Napatayo naman si Ada at laking gulat niya nang makita niyang kamukha ito ni Arius. Nilapitan niy
Pinakabagong kabanata
- Adamantine's Eyes Epilogue
- Adamantine's Eyes Chapter 79-New Members of Phantom Club
- Adamantine's Eyes Chapter 78-The Last Embrace Of A Mother
- Adamantine's Eyes Chapter 77-Miss Amaranthine’s Farewell Letter
- Adamantine's Eyes Chapter 76- Farewell, Vesmir
- Adamantine's Eyes Chapter 75-I’m Back
- Adamantine's Eyes Chapter 74-God of Restoration
- Adamantine's Eyes Chapter 73- Adamantine’s Eyes
- Adamantine's Eyes Chapter 72-Chalice Bearer
