Chapter 10

Pillow's Pov

Ang hirap ng buhay sa kabihasnan na hindi sakop ng inosenteng kaisipan. Ang maparito sa lugar na ito ay hindi nino man pangangarapin. Halos hindi ko magawang imulat ang aking bata. Tila may nakadagan na mabigat na bagay na siyang nagdududlot ng pagsasara nito. 

Ang mga braso't aking balikat koay namamanhid, gayoon rin ang aking puso, nawalan ito ng pakiramdam dahil sa nawasak na tiwala. Ang pagtitiwala sa sino man  sa loob ng paaralang ito ay hindi magdudulot ng magandang resulta. Simula sa araw na ito walang sino man ang sa aki'y makapananakit pa.

Mag mula sa oras na ito ang bawat pagpatak ng aking dugo'y katumbas ng libong kamatayan. Kung hindi ako mahina't kulang ang kaalaman siguro'y walang makapananakit sa akin. Walang sino man ang manghahamak sa katulad ko. 

Ang lahat ng embolbado sa sinapit kong pagdurusa'y triple ang aking ibabalik. Bawat pagluha, bawat pawis, at bawat dugo'y buhay ang ipapalit ko. Tatanawin kong ma