Chapter 12

Kinaladkad nila ako palabas ng kahoy na tarangkahan. Puno ng nagliliyab na sulo ang nadadaanan namin. Sa bawat sulok ay may madadaanan kaming kulungan. Sa loob n'on ay may nakakulong na naghihingalong preso. Ang iba'y wala ng buhay at iba nama'y sumusigaw para humingi ng pagkain. Kumikirot ang aking puso dahil sa sinapit nila. Ilang araw na kaya silang nakakulong doon? Anong paghihirap ang dinanas nila bago sila pumanaw? Ganoon din ba ang aking sa sapitin balang araw?

"Na rito na tayo, Pillow. Mag-iiangat ka," turan ng isang babaeng puno ng pag-aalala ang kaniyang tinig. Lumambot ang aking puso dahil sa kaniyang pag-aalala.

Nang pagsarhan nila ako ng pinto'y wala akong ibang maisip kung hindi ay kalaayan. Kalayaan at pagtakas. Ngunit saan ako magtutungo? Saan? Saan nga ba? Saan ako magtutungo upang makaligtas.

Ngayon ko lamang napansing hindi ko na gaanong iniinda ang ibang sugat sa aking katawan. Posible kayang ginamot niya ako? Posible kayang ginamot ako ni