Kabanata 8. Cecily's POV

Napasalampak ako ng upo sa lapag dahil hindi nakayanang suportahan ng tuhod ko ang katawan ko. Gusto kong sumigaw pero parang nalulon ko ang dila ko. Halos lumuwa na rin ang mata ko habang nakatingin sa salamin. Na sa halip na ang repleksyon ko ang makikita ko ay ang shadow na hindi pa rin naging anyong tao. Pero mabibistahan ko pa rin na isang nilalang iyon sa hugis at hitsura 'nun. Gumagalaw ang anino at ramdam ko na nakamasid din siya sa akin. Parang tinutupok ako ng malalim na titig nito.

Magkaganun pa man ay tumatayo ang mga balahibo ko sa katawan dahil tumatagos hanggang sa kaluluwa ko ang matiim niyang tingin. At pati yata dulo ng buhok ko ay nanginginig na rin dahil sa takot na aking nararamdaman. Parang pinag-aaralan ako ng anino na nasa loob ng salamin at 'di ko mawari kung ano ba ang totoong motibo niya. Isa pa ay wala akong maramdaman killing intent sa paraan ng kaniyang tingin. Hindi na siya muling kumikilos sa loob ng salamin. Sa katunayan ay kahit nasindak ako sa kamay