TAHIMIK sina Cedrick at Sylvie habang nasa sasakyan. Parang ayaw pa ni Sylvie na paalisin ang lalaki ngunit nakita niya ang mga bagahe nitong nilagay noon sa compartment ng kotse.
Makailang ulit siyang nagbuntong-hininga. Hindi makukumpleto ang birthday niya nang wala si Cedrick. Mula noong nag-break sila ng karelasyon niya, ang lalaki ang naging dahilan para makabangon siya ulit.
“Ced, aalis ka talaga?” pangungulit niya habang nasa kahabaan sila ng traffic.
“Bigyan mo ako ng dahilan kung bakit ‘di ako aalis.”
“Kasi birthday ko.”
“Nice try, Syl. But no. I know this day is important to you but we’ve already celebrated your birthday last night and early this morning.”
“Eh, kahit na.”
“So bakit nga ayaw mo akong umalis. Do you want us to go somewhere? We still have time.”
“Hindi. ‘Di naman sa gano’n. Gusto ko lang sanang kumpleto lahat ng importanteng tao sa birthday ko.”
“Syl, I am not an important person. Ano ka ba?” Natawa pa ito. “I just want to help that is why I am here for you but I am no special, okay? Kaya, celebrate your birthday with them. Mag-send ka na lang ng picture.”
“Mag-cha-chat ka ba kapag nasa Malaysia ka na?”
“Alam mo ang sagot diyan?”
Nanahimik na siya kasi ‘no’ ang sagot sa kanyang katanungan.
“Why are you so clingy these days?” out of nowhere na tanong nito sa kanya.
“Actually, hindi ko rin alam. Siguro dahil ngayon ka lang aalis ng ganyan katagal. Wala lang.”
“Sus. Para kang timang. Two weeks lang ‘yon—”
“Or more, ‘di ba? Sabi mo?”
“’Di ka sure,” saka ito humagalpak ng tawa.
Sumama ang tingin niya sa lalaki na tila ba enjoy na enjoy siyang asarin.
“Napakasama mo. Umalis ka na nga kung aalis ka.”
Dahan-dahan nitong p-in-ark ang sasakyan sa labas ng gate nila.
“Just tell me why you don’t want me to go then I will not go.”
Gusto niyang sabihin na huwag na itong tumuloy sa pag-alis pero sino ba siya? Hindi naman siya ang girlfriend nito. Hindi rin kaibigan. Friends lang naman sila—with benefits nga lang pero wala namang espesyal doon…sa kama nga, wala.
“Charing lang ‘no. Umalis ka na kung aalis ka bago pa uminit ulo ko sa ‘yo.”
Nakangiti ang lalaki na pinagbuksan siya ng pinto.
“Gentleman, ah,” puna pa niya bago bumaba.
“Ngayon lang ‘yan. Bukas o sa makalawa, ‘di na.”
“Kuya Cedrick!”
Napalingon silang dalawa nang makita si Pius na patakbong patungo sa gawi nila.
“Ang aga naman gumising ng batang ‘to,” saad pa ng lalaki at saka kumaway.
“’Di ka pa nasanay. Kapag maagang nagbunganga si Ate Minerva, paniguradong maagang magigising ‘yan.”
“Highblood pa rin ba ate mo sa asawa niya?”
“Don’t ask. Alam mo na kung ano ang sagot.”
“Kaya ayokong mag-asawa, eh.”
“Hoy. Alam kong makakahanap ka ng babaeng para sa ‘yo. Iba ka kay Ate. Si Ate, nahanap niya ang katapat niya,” tugon niya sabay tawa.
“How are you, kiddo?” tanong ni Cedrick sa bata nang yumakap ito.
“Ayos lang ako, Kuya. Saan kayo galing ni Ate? ‘Di ‘yan umuwi dito kagabi.”
Nagtinginan silang dalawa.
“Ewan ko ba rito sa ate mo. Kung saan-saan nagpupunta, may bahay naman.”
Siniko niya ang lalaki. “Umalis ka na nga,” bulong pa niya.
“Cedrick!” Napatingin sila sa pinto nang marinig ang bunganga ni Minerva. “Sa’n mo na naman dinala kapatid ko. Nai-treat mo na ba ‘yan sa ano?” natatawa pang tanong nito.
“Diyos ko. Nakakahiya talaga si Ate. Ang kalat.”
Binuhat ni Cedrick si Pius at saka sila lumapit.
“Sa’n ka natulog? Kina France—”
“Do’n sa bahay ko,” mabilis na sagot ni Cedrick nang takpan ang tainga ng bata.
“Kapag nabuntis talaga ‘tong kapatid ko, pananagutan mo talaga, Ced,” natatawang iling pa ng babae habang kinukuha ang anak sa lalaki.
“For your information, dinadala ko sa clinic ‘yan every contraceptive shot niya. I also use protection. Grabe ka naman sa akin.”
“Nakakahiya kayong mag-usap dalawa. Papasok na ako sa loob. Ikaw, umalis ka na. Baka ma-late ka pa sa flight mo.”
“Hindi ka pupunta mamaya, hijo?” tanong ni Fred na nasa likod na pala nila.
Nagmano pa ang lalaki bago sumagot, “May flight po ako pa-Malaysia, Tito. I’ve already made some breakfast for Sylvie before we go here.”
“So, nakailang rounds kayo?”
“Ate!” saway niya. “Pwede bang manahimik ka na? May bata, oh.”
“I prefer not to answer that. Anyway, I gotta go. Happy birthday, Syl. Enjoy tonight.”
Tumango lang siya habang tinitingnan ang lalaki na papasok ng kotse.
“Ano’ng nangyari? May nangyari, ‘no?” tanong ni Minerva habang paalis ang kotse ni Cedrick.
“Wala. Ayoko rin naman na ‘di siya paalisin since business matter ‘yon. At saka, hello? Hindi ako ang girlfriend niyan. Okay na kami sa ganitong setup.”
“Pero, mahal mo?” panunudyo pa ng ama niya nang makapasok sa loob ng bahay.
“’Pa, alam n’yo naman na patikim-tikim lang kami niyan ni Ced. No more, no less. At saka, ipapakilala ko sa inyo si Roy mamaya.”
“Katulad ba siya ni Cedrick?” pang-uuusisa pa nito.
“Hay naku, ‘Pa. Magugustuhan n’yo ang personality niya.”
“Kahit sino namang lalaki na nagugustuhan mo ay welcome dito sa bahay…basta hindi ka sasaktan.”
“So, paano kayo niyan ni Ced?” Si Minerva naman ang nagtanong.
“Actually, ‘di ko rin alam. Ayoko naman na nakikipag-date na ako tapos ‘yon pa rin ang setup namin, ‘di ba? Para naman akong nakakaloko ng tao no’n. Ayokong maramdaman ng ibang tao ‘yong naramdaman ko dati.”
“’Di na po magpupunta dito si Kuya Cedrick?” tanong ni Pius na paiyak na.
Nagkatinginan silang tatlo. Tumikhim siya at ngumiti saka lumuhod upang hawiin ang buhok ng pamangkin.
“Syempre, pupunta ‘yon dito.”
Sana magpunta pa.
“Eh bakit umuwi na siya? Ayaw niya dito?” tanong pa ng bata.
“Hindi. May pupuntahan kasi siya. Halika, samahan mo na lang ako bumili ng gulay para sa kare-kare mamayang gabi. Punta tayo sa palengke.”
Nagkatinginan lang sina Minerva at Sylvie bago sila umalis.
Magmula noong magkaroon silang setup na ganito ni Cedrick, naging open siya sa kanyang pamilya. Open-minded rin naman ang mga tao sa bahay nila kahit na medyo walang preno ang mga bunganga nito.
She really likes Cedrick’s company. Kahit sa pamilya ng lalaki ay legal ang setup nilang dalawa. Pero kung sa ibang tao, paniguradong may mga masasabi sa kanya.
At iyon ang ayaw niyang malaman ni Roy. Ayaw niyang para siyang isang p****k sa mukha ng dini-date ngunit hindi rin naman niya pwedeng ipagkaila na naging magkaibigan sila dahil sa sex.
“I THOUGHT you are going to Malaysia?” nagtatakang tanong ni Simon nang makita si Cedrick sa opisina nito.“Shut the fuck up, Simon. Just work. Don’t mind me.”“Gusto mo bang mag-inom? Maaga pa naman. Alas tres pa lang ng hapon.”“Nope. I want to get busy.”“Bakit ka na naman parang babae kung sumagot? Hindi ba naging maganda ang naging regalo mo kay Sylvie kaya ka ganyan?”“Do you want to know what happened?”“Yes, of course,” taas-noo at nakatindig na sagot nito.“We made it until three rounds. Binigay ko na sa kanya ‘yong polo dress na pinabili ko sa ‘yo last week, at pinagluto ko siya ng almusal bago ko siya hinatid sa kanila. Are you satisfied with my answer?” dire-diresto niyang tugon.“Mukha ka namang boyfriend material sa ginawa mo, Ced. ‘Di ba nandiri sa ‘yo si Syl?” Tumawa pa ito.
ISANG ORAS at kalahati nang naghihintay si Sylvie kay Roy sa K-Mart ngunit hindi pa rin niya nakikita ni anino ng lalaki. Nakailang beses na rin siyang tumawag ngunit dinidiretso lang siya nito sa voice mail.“Ano kayang nangyari? Tawagan ko kaya si Ced?”Mayamaya pa’y nakita niya ang kulay maroon na sasakyan nitong nagpa-park sa labas ng K-Mart kaya naman lumabas na siya ng convenience store.“I am really sorry, babe!”Sinalubong siya nito at nagbeso sa kanyang pisngi. Ikinagulat niya pa ang gesture na iyon ng lalaki dahil ngayon na lang ulit may humalik sa kanyang pisngi matapos mag-sorry.“Kanina ka pa ba rito?”“H-hindi. Medyo thirty minutes pa lang,” pagsisinungalning niya sabay ang pilit na ngiti.“Here. This is for you.”Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang malaking bouquet ng pulang rosas na halos hindi niya mahawakan ng isang kam
“NASAAN ka ba?!” Halos maitapon ni Cedrick ang cellphone na hawak nang marinig niya ang boses ni Minerva noong sagutin niya ito.“Why? What happened? Is she in trouble?” sunod-sunod niyang tanong habang aligagang inaayos ang kanyang gamit.“Wala! Sinagot niya na si Roy! Bakit kasi wala ka dito?!” Nakakarindi ang boses nito ngunit alam niya nag-aalala lang ito sa kapatid.“Ate, hayaan mo siya. We’re just friends—”“With benefits! Wala ka bang pagmamahal sa kapatid ko?”He sighed. “I love her as her partner in bed. Pero, Ate, hayaan na natin siya. ‘Yan ang gusto niya. Maging masaya na lang tayo. Saka na lang natin resbakan kapag pinaiyak niya na si Syl. Okay?”Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito.“Ano ba kasing nangyari? ‘Di ka naman tatawag ng ganyan kung wala lang.”“Hindi ko siya gusto para kay Sylvie,”
THREE WEEKS nang walang paramdam si Cedrick kay Sylvie. Kahit saang social media app nito ay wala man lang itong update. Nakatingin siya ngayon sa huling message na sinabi niya sa lalaki matapos niyang sagutin si Roy ngunit nag-heart react lang ito.Kapag tinatanong naman niya ang secretary nitong si Simon ay hindi rin alam kung nasaang lupalop ng Asya ang lalaki.Napabuntong-hininga siya dahil napakarami niyang gustong ikwento kay Cedrick. Liban kay France, si Cedrick lang ang lalaking walang ibang reaksyon kapag magkukwento siya. Talagang makikinig lang ito unless gusto niya itong magbigay ng opinyon.“’Di ka pa mag-lunch, Sylvie?” tanong sa kanya ng katrabahong nadaanan siya sa bay.“Mamaya na ako. Hinihintay ko pa si Roy, eh.”“Ha? Kanina pa sila naka-lunch. Kasama niya ‘yong mga investors pagkatapos ng meeting nila. ‘Di ba nagsabi sa ‘yo?”Unti-unting nawala ang pagkakangiti sa
ILANG araw pang naging hindi maganda ang pakikitungo ni Roy kay Sylvie. Madalas na ang mga naging pagtatalo nila. Dumarating na rin sa puntong naitutulak siya ng lalaki na ikinabibigla niya.“Roy, mag-break na lang tayo kung ganito lang din naman ang gagawin mo sa akin,” aniya habang pinipigilan ang luha sa mga mata.Nasa kotse sila ng lalaki at hinihintay na mag-go ang traffic light. Simple lang naman ang pinag-awayan nilang dalawa ngayong araw. Tinanong niya lang naman kung sino iyong babaeng kasama ni Roy na lumabas sa conference room.“Baby, don’t do this to me. You know how much I love you, right?”“Para kasing hindi na nag-wo-work ‘tong relasyon natin. Konting kibot lang, nagagalit ka kaagad. Masama na bang magtanong ako sa ‘yo? ‘Di ako nagseselos, Roy. Gusto ko lang naman malaman kung sino ‘yon?”Hindi na ito umimik.“She’s just one of the new investors we h
HINDI rin natiis ni Cedrick na umuwi agad ng Marikina nang malaman niya ang sitwasyon ni Sylvie. Sa makalawa pa dapat siya uuwi ngunit may kung anong nag-usig sa kanya at bumulong na umuwi siya as soon as possible.Malayo ang naging byahe niya mula isla pauwi ng Marikina upang tunguhin ang trabaho ng babae. Ikinataas niya ng kilay nang makita ito sa isang kotse na hindi maipinta ang mukha. Base sa buka ng bibig at mga mata nito, mukhang may hindi magandang nangyayari. Kaya naman nai-park niya ang sasakyan silang bloke ang layo sa parking space ng dalawa sa may coffee shop.Lumabas siya ng sasakyan. Tumayo sa may sidewalk at hinintay ang susunod na mangyayari base sa kilos ng dalawa. Agad siyang naglakad nang makita niyang tila ba mas matindi ang pagtatalo ng dalawa.This was the only time that he saw the fear in her eyes. Hindi naman siya papayag sa ganoon kaya mas binilisan niya ang paglalakad. Saktong akma nitong susuntukin si Sylvie ay hinampas niya ang harap
HINDI makapaniwala si Cedrick sa dami ng tao nang tunguhin niya ang Dominican Bar. Who would have expected his bar to go crazy like this especially this time? Alas tres y media na ng madaling araw ngunit para bang maaga pa para sa mga taong naroon.Masaya pa siya habang binabangga ang kanyang katawan ng mga taong nasa dance floor. Masikip. Maingay—ngunit iyon ang gustong-gusto niya.Pag-akyat niya sa second floor ay doon mas lalong nag-abot tainga ang kanyang ngiti. Overcrowded mula sa bar counter hanggang sa mga VIP areas. Habang pinapanood kung paano magkaroo ng good time ang mga taong naroon, sinimsim niya ang baso ng whiskey.“Sabado nights,” aniya pa at saka napangisi. Sinasabayan niya pa ng finger tapping ang saliw ng Beautiful Girls ni Shawn Kingston na pinatugtog ng kaibigan niyang DJ.“Ced!”Agad siyang napalingon nang marinig niya ang pagtawag sa kanya ng isang babae. Hindi siya umimik. Sa lagkit pa lang ng titig nito ay hindi niya na kailangan pang lumapit.Sylvie is one of
“REALLY? Sinabi mo kay Cedrick na nakikipag-date ka?” Nanlalaki ang mga mata ni France habang nasa isang coffee shop silang dalawa.“Oo naman! Bakit naman ‘di ko sasabihin sa kanya. Tama lang naman na malaman niya, ‘no?”“Ano’ng sabi niya?”Nagkibit-balikat siya. “Wala. Para namang may sasabihin ‘yon. Baka nga matuwa pa ‘yon dahil mababawasan ‘yong mga babaeng isipin niya,” sabi niya pa.“’Di ka nanghihinayang?”Tumaas ang kilay niya. “Aba, ‘di naman ako pokpok ni Cedrick para manghinayang, ‘no. Nandiyan siya kapag kailangan ko siya, gano’n din naman siya sa akin pero ‘di lang naman ‘yon ang kailangan ko, France. Kailangan ko ng lalaki na pahahalagahan ako bilang ako, hindi bilang Sylvie sa kama lang.”Tumango-tango ang babae. “May point ka naman. Pero wala ba talagang real score sa inyo ni Ced? I mean, ‘di talaga naging kayo?”Kuntodo ang iling niya. “Sa lalaking ‘yon, ‘di uso ang commitment. Siguro naiintindihan ko siya sa sitwasyon niya ngayon kasi nag-fail ‘yong relationship na ak