Chapter 104

"I love you Lauren," he repeated.

"A-Anong sinabi mo?" pautal-utal kong wika. Napaatras pa ako pero maagap niyang nahawakan ang bewang ko.

"I said.." Dean leaned closer and whispered in my ears. "I love you," wika niya sa marahan at mabagal na boses.

If butterflies in the stomach is real, then that's what I'm feeling right now. Para ring idinuduyan sa alapaap ang pakiramdam ko sa mga oras na ito.

"R-Really?" ang tangi kong nasabi dahil nagshort circuit na ata ang isip ko.

Ilang beses ko nang narinig ang mga salitang iyon galing sa kanya pero ngayon lang ako tinamaan ng ganito. Ibang-iba kasi ang pagkakasabi niya kumpara ng mga nauna. Sobrang lambing at nakakatunaw ng puso.

He chuckled. "Uh-huh. Do you want me to show the proof?"

"H-Hindi na," mabilis kong sagot. Malay ko ba kung ano yung proof na sinasabi niya.

"Oh? Bakit parang natakot ka?" aniyang nangingiti.

"Asa ka," sagot ko at itinulak ang dibdib niya.

Naks.