AFTER their dinner he asked his friends to play another game to pass the time, Fauzia is still asleep when he entered the room.
Good thing she’s resting, he’s aiming for her to get better momentarily. No more doubts, worries, and pain that’ll aggravate her.
He yearned for Fauzia’s gazes, that will gaze at him without fear.
“So, what are we gonna play?” Helios was clapping avidly.
“Let’s group into three first, I pick Efron and Lark in my team ‘Austin the great’.” Hinila niya ang dalawa.
“Then we are the Tres Mario’s.” singit naman ni Lysandros, tinuturo si Anthony at Lawrence.
Nagkatinginan naman ang tatlong natira.
Sila Lazzini, Lennon at Helios ay parang diring-diri sa mga pagmumukha ng isa’t isa. “Ant! Let’s switch up. I don’t like these two.” Lennon cringe.
“Don’t worry, L. We don’t like you too,” balintuna ni Helios, hindi siya pinansin ni Lennon.
“Sorry, bro, we don’t accept bad players in our team,” tudyo pa ni Lawrence.
Lennon dramatically sat on the couch. “Fine! Explain the game, Aust.” Iwinasiwas nito ang kamay sakaniya.
“This game just came up in my head. So here’s the instruction, may siyam na pagkain sa food divider, ang bawat isa ay meron.”
“Hindi pwedeng magtinginan kung anong kakainin niyo kaya may harang.” Turo niya sa dalawang gagamitin nila harang mamaya.
“Example, if I eat berry it shouldn’t be eaten by the other member again, they should carefully pick another food---na hindi kinain ng ka-miyembro. It must go on, matatapos lang ang laro kapag nakain na ang kinain ng isa o natapos nang kainin ang lahat ng pagkain sa food divider. And oh! Before I forgot, no talking and signaling.” Pinagningkitan niya ang mga kaibigan matapos ang kaniyang eksplenasyon.
Tumago-tango sila bago inumpisahan sa rock, paper, scissors ang laro.
Unang maglalaro ang team nila Anthony, binigay nila ang wooden food divider na naglalaman ng meatball, marshmallow, tuna, cheesecake, empanada, graham balls, meat patty, beans, at rice cake.
Ibinigay na ni Lazzini ang pare-parehas na nilalamang pagkain na food divider sa tatlong nag-indian sit na, may harang na nakapagitna sakanila.
Inihanda ni Austin ang pito na nasa leeg niya, hihipan niya ito kapag mali ang pagkaing makukuha ng isa.
“We are surrounded by foods again.” Pakinig niya kay Efron sa tabi.
“I love food,” anas niya lamang dito.
“And I love fun so let’s start.” Pukaw sakanila ni Lysandros, nauna na ito at piniling kainin nito ay ang empanada.
Sumunod si Lawrence na ang kinuhang kakainin ay ang meatball.
“Interesting game. What’s the prize?” tanong ni Lark na nasa tabi niya.
“Nothing.”
Napapantastikong napatanga sakaniya ang katabi. “You planned to play a game and yet there’s no prize? Come on, dingleberry. It’s a waste of food and time.”
Hindi niya na lang ito pinansin, tutok lamang siya kay Anthony na nag-iisip kung ano na ang isusunod.
Ang pinili nito ay ang cheesecake. Bumalik na uli kay Lysandros na ang kinain ay ang graham ball na sinundan naman ni Lawrence ng rice cake.
Si Anthony ay nag-aalangan ulit, kukunin sana nito ay ang meatball pero nagbago ang isip at kinuha ang marshmallows.
Mabilis namang nakapili si Lysandros at iyon ay ang beans, si Lawrence ang nagtapos ng laro nila. Pinili nito ay ang graham ball na naunang kinain ni Lysandros kanina.
Pinituhan niya ito para ipaalam na tapos na.
“Who ate the graham ball?” tanong ni Lawrence. Nagtaas ng kamay si Lysandros. “Okay.” Kibit balikat lang nito.
“You guys are good. Naka anim na puntos kayo.” Pagpuri ni Lennon na nagpwesto na sa pwesto nila kanina, sila na ang susunod na maglalaro.
Ang ibinigay ni Austin dito ay ang mga grapes, hotdog, gummy, cherry, cheese, chocolate truffle, chicken skin, bacon at jelly.
Unang kumuha ng pagkain si Lennon at iyon ay ang bacon, sinundan nila si Lazzini na ang pinili ay ang chocolate truffle bago lumipat sila kay Helios na ang kinain ay ang jelly.
“I’m going to fucking prove to you that I’m not a bad player.” Pagmamalaki ni Lennon kay Lawrence saka kinain ang chicken skin.
Sumunod naman si Lazzini na kinain ang cheese, si Helios ay pinili ang gummy.
Palipat-lipat lamang silang hindi naglalaro doon para masaksihan ng maigi ang laro.
Ang kinain naman ni Lennon ay ang cherry na muntik pang kainin ang gummy. Ang sunod na kinain ni Lazzini ay ang hotdog. Hanggang sa natapos ito kay Helios na ang kinuha ay ang chicken skin na naunang kinain ni Lennon.
Doon nagtapos ang pangalawang grupo.
“That was close! Isa nalang at panalo na dapat sila.” Namamangha si Lysandros.
“Take that, Renzo.”ipinakita ni Lennon dito ang gitnang daliri.
Sumunod naman silang tatlo nila Larkspur at Efron, nakahain sakanila ay ang brownies, ice-cream sandwich, apple, peanut, hotcake, churro, quail egg, embotido at boiled pork.
Unang kinain ni Lark ay ang pugo, si Austin naman ay embotido habang pancake naman ang kinuha ni Efron.
Nakita ni Austin na kinuha ni Anthony ang camera niyang kanina pa kumukuha ng video, itinabi niya iyon doon para kunan ang nilalaro nila ngayon.
Nilapit ni Anthony ito sakanila para malapitang makuhanan ang nagyayari.
Kumain na si Larkspur ng churro, sumunod naman si Austin na brownies ang kinain at huli si Efron na kinain ang boiled pork.
Napahawi sa pawis si Larkspur dahil sa kaba na baka mali ang makuhang pagkain, pinili nito ang peanut sa huli.
Kumuha ng ice-cream sandwich si Austin.
Si Efron ay nagtagal sa pagpili, pinagisipan nito ang kukunin. Isa na lang ay panalo na sila.
Napagpasiyahan din niya sa huli ang mansanan, nag-aalangan man ay kinain niya na ito.
“Hala ang galing.” Pakinig nila kay Lazzini.
Napatayo at nagyakapan silang tatlong, nanalo sila sa laro.
Umiikot sila sa saya na parang mga bata.
“What a bunch of 8-year-old kids.” Naiiling na sabi ni Anthony habang kinukunan parin sila ng video.
“We won! We won!” sigaw ni Efron ng paulit-ulit, hindi parin sila tumitigil sa pagyakap sa isa’t isa habang patuloy na umiikot.
Austin, then, saw Fauzia who’s peeking at them.
Nagtagpo ang kanilang mga mata na nagpatigil sa dalaga at tumakbo palayo.
FAUZIA pressed her lips together to stop herself for giggling when she saw Austin and the other two guys hugging and jumping in a circle with glee.It’s weird to see a bunch of grown men acting like a kid. She doesn’t know what on earth happened but it looks fun and they look happy.`Happy… They’re happy.`She unconsciously gripped her shirt when she remembered something from her past.She huffed some air to calm her nerves.Pagbaling niya sa loob ng kwartong iyon na nagpagulantang sakaniya, nakita niyang nakatingin na si Austin sa direksyon niya.Minabuti niyang hindi magsanhi ng ingay at mabilis na umalis doon, her heart is pounding.When she is in front of the room she’s occupying she jumped in shock when she heard him calling her name.Mabilis siyang pumasok sa kwarto, alam niyang ilang segundo lang pupuntahan na siya ng binata.After five seconds, he is now in front of the door knocking. “May I come in?”Napako siya sa kinatatayuan, he’s at it again! With sweet and gentleness wor
HINDI niya alam kung anong isasagot. Nagpatuloy pa rin ang binata. “Fuck, I may not know you completely but I’m willing to take care of you.”“You’ll take care of me even if….” She trailed off, thinking carefully to what she will going to say.“I don’t even know myself anymore…. I don’t even love myself. And yet you’re saying these things to me?” she scoffed.“Wala kang mapapala saakin, sinasayang mo lang oras mo saakin.” Sa katunayan ay nagulat siya sa sarili, naituwid niya ng ayos ang gusto niyang sabihin. Dahil na rin siguro sa emosyon na nag-uumapaw sa kaniyang dibdib.“This may be cringe but I will shower you with my love. Your soul may be scattered but please let me fix it until you can be able to love yourself, to know your worth. It’s okay if you’re struggling for trusting me, I’ll work harder to open your eyes that not everything around you is a threat,” mahabang sabi niya, hindi man lang pinansin ang salungat niyang pananaw. Hindi siya natinag, iisa pa rin ang nasa isip ni
“H-HOW, why is t-there—where did the sky c-came from?” she’s bewildered. “Divine made that. I don’t know how she did it, that woman is genius when it comes to technology.” Tumayo siya para magpaalam. “Wait, I’ll go get some food.” Her facial expression didn’t change a bit when Austin came back.“I know you have lots of questions, don’t worry It will be answered soon. Kapag maayos na ang lagay mo, I will tell you everything,” Sabi nito sakaniya pagkatapos ilapag ang isang platong cookies na may kasamang fish crackers at may karton ng gatas na dala.Kumain na sila habang nagkukwentuhan, marami silang mga pinaguusapan hanggang sa mayamaya na ang paghikab ni Austin.Kita niya na pagod na ito, kita niya din ang nangangalumatang mukha nito.Hindi na muli nagsalita pa si Fauzia para hindi na pilitin ni Austin mulat nitong matang inaantok, nanahimik na siya para bigyan ito ng pagkakataong matulog.Nang naramdaman niyang tulog na siya binigyan niya ang sarili ng pagkakataong titigan ito. Ala
HE CLEARED his throat to asked again. “Are you scared when I touch you?” nakita niyang sinilip siya ni Austin, hinawi ang buhok na tumatabing sa mukha niya.“Sometimes, but let me know if you’re going to touch me. Okay lang ba?” tanong nito. Iwas ang mata kay Austin.“Yea, I can do that.” Silence filled the room, wala na muling nagsalita sakanilang dalawa hanggang sa naramdaman ni Austin ang pantay na paghinga ng dalaga.Tulog na ito, maingat na inayos ni Austin ang nakabaluktot na higa nito, tumagili siya habang nakatungkod ang kamay sa ulo niyang para panuorin ang dalaga na mahimbing nang natutulog.Pumasok lang sa isip niya na hindi nakainom ng gamot ang dalaga, umusal ng panalangin si Austin na hindi siya dalawin ng bangungot.She got out of her room, since her room is locked her only option was the window.It’s already past midnight when she weakly run away, she’s thankful. There’s no one outside the house.Nasa harapan na siya ng gate, nag-iisip kung paano makakalusot doon, masya
“MAMA! MAMA!” Tumakbo siya pabalik sa ina na ngayon ay napapaligiran ng mga kalalakihan.“Run away, Austin! Umalis ka na delikado!” He didn’t listen to his mother, patuloy pa ring nakikipaglaban si Austin sa mga lalaki na humahabol sakanila mula nang matunugan sila nito.Naiwan ang kaniyang ama sa loob ng kabahayan, pinatakas silang mag-ina.Dalawa lamang sila ng ina niya sa laban na ito, sobrang dami nila at kahit pa dehado sila dito lalaban pa rin siya. Mga dalubhasa ang mga ito, alam niyang hindi rin siya makakatagal sa mga ito.“Austin! Listen to your mother! Umalis ka na dito, Austin!” Pagpupumilit pa rin ng ina niya sakaniya na gumagawa ng paraan para magkalapit sila.“No! Tutulong ako,” he winced when someone cut his thigh. “We’re on this, Mama, I’ll never gonna leave you behind.”“Austin, honey,” she huffed as his mother shot three men in a row. “You’re getting yourself killed, shit.”His eyes widened, her mother got shot on her shoulder.Nag-aalala siya sa ina niya na patuloy
NOONG napansin siya ni Austin, mabilis na pinunasan nito ang luha at ngumiti sa kaniya na parang walang nangyari.“Why did you run? You scared me.” He tried to laugh but failed. “May nagawa ba ako na hindi mo nagustuhan? Tell me babaguhin ko.”Bago pa man siya nakasagot dito bigla nalang nitong ipinatong ang noo sa balikat niya, iniyakap nito ang braso sa kaniyang bewang.Hindi siya gumalaw, tumigil ang kaniyang paghinga sa bilis ng pangyayari.They stayed like that for a minute until Austin spoke. “I saw you froze when you looked at my parents.” Nagulat siya sa sinabi nito. “You know them?” tanong pa ulit nito. “If you can’t answer me it’s okay. You have your reasons.”Halos mapahiyaw siya ng binuhat siya ni Austin hanggang sa ilapag siya nito sa kama. “I’ll let you rest. Gagawa lang ako ng hapunan natin.” Saka ito lumabas at naiwan siya doon na malalim ang iniisip.As Austin got out of the room he let out a deep breath, his back pinned on the wall while his hands are on his eyes rubb
“IS THAT FAUZIA?” lumingon yung lalaking bahagyang tirik ang buhok kay Austin.Hindi siya sinagot ni Austin, lumakad lamang siya palapit sa kaniya pagkatapos patayin ang stove.May ngiti agad itong sinalubong sakaniya at doon niya lang nakita na may dimples pala ang binata na lalong nagpagwapo sa mukha nito.Bahagya siyang napailing dahil sa naisip at muling iniangat ang tingin kay Austin na ngayon ay nasa harapan niya na.“Are you okay?” hinila siya nito paalis sa nabasag na vase. “Baka mabubog ka, teka lang linisin ko muna.” Ipinaupo siya nito sa couch bago ito bumalik sa nabasag niyang vase.Sumulpot ang hindi kilalang lalaki sa harapan niya na ikinagulat niya, may ngiti itong salubong, tulad ni Austin may biloy ito at kumpara kay Austin mas maputi ito sa kaniya.“Hey, tinatakot mo naman yung dalaga.” Pinitik ito ni Larkspur sa noo.“Aray, ganda-ganda ng ngiti ko nakakatakot?” Himas niya sa noo nito. “Tinakot ba kita?” may ngiting baling sakaniya ng lalaki.“Er, ahm…” hindi niya ala
AS SOON AS Fauzia rouse she smiled from ear to ear, she doesn’t know what time she had fallen asleep last night.She can’t help it, buong magdamag ata niyang iniisip si Austin at mas lalong hindi niya maintindihan ang sarili sa bigla na lang nitong pagngiti tuwing naalala ang sinabi.`He really has feelings for me?`She’s having a hard time absorbing it in her system.As she purred like a cat her face instantly becomes delightful.Napatingin siya sa taas kung saan ang walk-clock, tumanga siya nang makita na alas-diyes na ng umaga. Sobrang tagal rin ng tinulog niya. Bumangon na siya bago pa man niya malampasan ay napansin niya ang isang note na nanggaling kay Austin.“I have a mission, I’ll be back before midnight. Here’s the phone, you can call me anytime, take care. Heart emoticon,” basa niya sa sulat na nakapatong sa side table.Kinuha niya ang telepono na katabi ng note. Hinanap niya pa ang button at mabilis na binuksan niya ang phone, bumungad sa kaniya ang mukha ni Austin na naka