NAPAUBO si Lennon sa ginawa niya dahil sa tawa, nagkukumahog niyang kinuha ang punong tubig ni Lazzini saka ininom iyon.
“That man is evil! Run for your life, L!” babala ni Lazzini kay Lennon na nakuha naman ang punto niya, tumayo ito para lumayo sakaniya.
Agad naman pinindot ni Austin ang button ng pause dito. “Pause.” Tumigil na nga itong tumakbo.
“Are. You. Fucking. Kidding. Me?!” bawat sambit nito ay madiin at puno ng galit.
Tumatawang lumapit dito si Efron at Anthony, pinaghahawak ang mukha at katawan nito. “Get off me. Fuck you! Fucking fuck you!” gigil na nito.
“Gay shit panic.” Naiiling habang tumatawang lumapit na dito si Austin. “Bro, this is the best day of my life. And look at his fist, he is ready to punch me.” Turo niya sa kamao nitong namumula na sa sobrang gigil.
Umatras silang tatlo dito nang sumigaw na naman ito ng pagkarindi rindi.
Bukas na ang zipper ng pantalon nito ng dahil kay Anthony, iyon ang dahilan kung bakit ito nagsisigaw. “You mother!” sigaw nito na gigil na gigil. Hindi talaga ito gumagalaw. “You mother!!!”
“You know what? Looks like my customize hoodie will suit you.” Kinuha ni Austin ang hoodie niyang nasa counter lamang, kakarating lang nito.
Pagbalik niya isinuot niya ito kay Lennon na hanggang leeg lamang kaya natatakpan ang bibig niya. “ That will shut you up.” Saka tinapik ang pisngi nito.
Tumalim ang tingin nito sakaniya.
“Let me fix it for you.” Ibinaba ni Efron ang hoodie sa katawan pero ang mga kamay nito ay hindi nakasuot.
Lumagapak sa sahig si Lennon dahil sa pagkiliti ni Efron sakaniya. Nakahiga na ito ngayon at hindi parin gumagalaw.
Natatawang inupuan naman ni Anthony sa mukha ito na ikinapikit lang ni Lennon dahil wala na siyang magagawa. “Mmm! Mmm!” Ramdam ni Austin ang nagpipigil niyang hininga.
Pinakawalan na ni Anthony ito at tumatawang tumakbo na papunta sa taas.
Napahinga ng malalim si Lennon saka sumigaw ng pagkalakas-lakas na naman. “Ya’ll are a piece of shit! Ah!” napasigaw muli ito ng hilahin siya ni Anthony at kinaladkad papunta kay Lazzini na hindi parin gumagalaw.
Nagkauntugan ang dalawa ng dahil doon, natumba si Lazzini na siyang dahilan kung bakit bumagsak siya kay Lennon. “Motherfucker! Mother fucking fuck!”
Dahil sa awa na rin pinindot na ni Austin and unpause.
Tumakbo na palayo si Austin, Efron at Anthony. Hanggang sa napadaan sila sa banyo kung saan dumumi kanina si Anthony. May ideyang pumasok na naman sa isip niya, inaya niya si Anthony sa loob.
Napangiwi siya agad nang makita ang kabuuan ng loob.
There are feces on the toilet for Pete’s sake! “What are we doing here, dingleberry?” he asked, doesn’t even care of his feces on the toilet.
“You didn’t even flush your shit!” he awfully yelled at him.
“Oh.” That’s the only thing he said as if there’s nothing horrible and disturbing happened. “So, what are we doing here?” he asked again but this time he looked bored.
“I want you to lick that.” Turo niya sa gilid ng toilet.
“What? You’re asking me to lick that?” he nodded at him flatly. “Nah bro, I’m out.” Hinarang niya ang kamay dito nang akmang lalabas ito.
“You can’t say no, dingleberry.” Ihinarap niya ito sa toilet para ipagtulakan ang kaibigan doon.
He glared at him but later on, he did lick the toilet, he hurtled to the sink to wash his tongue.
“What happened?” tanong ni Lawrence na umiinom ng gatas derekta sa karton nito.
“I asked him to lick the toilet.” Nailing na lang si Lawrence sakaniya, lumapit siya kay Anthony para daluhan.
“Clean your tongue with this dishwashing liquid, bro.” Hindi na pinalampas ni Anthony iyon, talagang nilagyan niya ito sa dila at kinuskos ng maigi.
Nagtawanan sila doon hanggang sa may malupet na namang ideya ang pumasok sa isip niya.
Matapos ang kasiyahan sa loon inaya niya si Lawrence na lumabas, dahil uto-uto ang kaibigan niya madali niya itong napapayag.
Luminga-linga si Austin, kumukuha ng magandang pwesto para isagawa ang gusto.
Napagpasiyahan niya sa gitna mismo ng kalsada isagawa ang minimithi.
Pinahinto niya na si Lawrence. “Run naked, Renzo.” Utos niya dito.
His forehead turned into a frown. “What do you mean? I thought---”
“Can’t say no, baby!” Hantaran niyang hinubaran ang kaibigan sa gitna ng kalsada.
Sinasalag ni Lawrence ang kamay niya pero nahubaran niya pa rin ito hanggang sa wala na itong damit.
“Run like a winner, dingleberry.” He winked at Lawrence before giving them a safe distance.
“If this goes viral I’m going to kill you.” Banta nito bago ito nagsimulang tumakbo sa gitna ng kalsada.
Natatawa siya tuwing may mga sasakyan na bumabagal ang patakbo para lamang tignan si Lawrence.
“You’re gifted brother, keep it up.” Sabi ng isa na naka thumbs up pa.
Lawrence’s middle finger raised at the stranger. “Fuck you!”
Matapos ang ilang minuto bumalik na ito sakaniya na masama ang tingin ang pinukol. “May araw ka din sa’kin tangina ka.”
Tumatawa lang siyang iniwan na ito at bumalik na sa bahay.
Iniisip niya pa kung ano ang magandang gawin kay Lysandros na nakita niyang pumasok sa kwarto nito.
Nang may maisip na, sinundan niya ito saka kumuha ng airhorn, nakita niyang may kausap ito sa telepono niya sa balkonahe.
Nilapitan ni Austin ito na ikinalingon din ni Lysandros, sinenyasan ni Austin ito na patayin na ang tawag na sinunod rin naman ng kaibigan. “That’s all, thank you.”
“Ako na ba ang bibiktimahin mo sa can’t say no na ‘yan?” tinaasan siya nito ng kilay pagkaharap.
“Flip your phone.” Simpleng sabi niya dito habang naglilibot ang paa sa kwarto, hindi na nagawang sagutin ang tanong ng kaibigan.
“What the fuck? This is my 10th phone! And what if I drop this on the ground, huh?”
Nagkibit balikat siya. “Can’t say no?” paalala pa nito na may ngisi sa labi.
“If I drop this you’re gonna pay for this.” Hinagis ni Lysandros ito ng paikot at bago pa man niya masambot ito pinatunog ni Austin ang airhorn dahilan para magulat ito at hindi nasambot ang phone.
“Fuck.” Napasabunot ito ng buhok habang pinagmamasdan ang pagkahulog nito mula sa ibaba.
His phone bounced in the pool.
The only thing they can do is to watch Lysandros’ phone dropped in the pool instead of on the ground.
“Ooh, you missed the spot.” Austin’s face twisted but simultaneously grinned from ears to ears at him.
“Fuck you, Aust.” Tinulak niya pa si Austin na tawang tawa bago tumakbo para sagipin ang telepono nito.
He shook his head while grinning. “What a great day for my beautiful friends.”
AFTER their dinner he asked his friends to play another game to pass the time, Fauzia is still asleep when he entered the room.Good thing she’s resting, he’s aiming for her to get better momentarily. No more doubts, worries, and pain that’ll aggravate her. He yearned for Fauzia’s gazes, that will gaze at him without fear. “So, what are we gonna play?” Helios was clapping avidly.“Let’s group into three first, I pick Efron and Lark in my team ‘Austin the great’.” Hinila niya ang dalawa.“Then we are the Tres Mario’s.” singit naman ni Lysandros, tinuturo si Anthony at Lawrence.Nagkatinginan naman ang tatlong natira.Sila Lazzini, Lennon at Helios ay parang diring-diri sa mga pagmumukha ng isa’t isa. “Ant! Let’s switch up. I don’t like these two.” Lennon cringe.“Don’t worry, L. We don’t like you too,” balintuna ni Helios, hindi siya pinansin ni Lennon.“Sorry, bro, we don’t accept bad players in our team,” tudyo pa ni Lawrence.Lennon dramatically sat on the couch. “Fine! Explain the
FAUZIA pressed her lips together to stop herself for giggling when she saw Austin and the other two guys hugging and jumping in a circle with glee.It’s weird to see a bunch of grown men acting like a kid. She doesn’t know what on earth happened but it looks fun and they look happy.`Happy… They’re happy.`She unconsciously gripped her shirt when she remembered something from her past.She huffed some air to calm her nerves.Pagbaling niya sa loob ng kwartong iyon na nagpagulantang sakaniya, nakita niyang nakatingin na si Austin sa direksyon niya.Minabuti niyang hindi magsanhi ng ingay at mabilis na umalis doon, her heart is pounding.When she is in front of the room she’s occupying she jumped in shock when she heard him calling her name.Mabilis siyang pumasok sa kwarto, alam niyang ilang segundo lang pupuntahan na siya ng binata.After five seconds, he is now in front of the door knocking. “May I come in?”Napako siya sa kinatatayuan, he’s at it again! With sweet and gentleness wor
HINDI niya alam kung anong isasagot. Nagpatuloy pa rin ang binata. “Fuck, I may not know you completely but I’m willing to take care of you.”“You’ll take care of me even if….” She trailed off, thinking carefully to what she will going to say.“I don’t even know myself anymore…. I don’t even love myself. And yet you’re saying these things to me?” she scoffed.“Wala kang mapapala saakin, sinasayang mo lang oras mo saakin.” Sa katunayan ay nagulat siya sa sarili, naituwid niya ng ayos ang gusto niyang sabihin. Dahil na rin siguro sa emosyon na nag-uumapaw sa kaniyang dibdib.“This may be cringe but I will shower you with my love. Your soul may be scattered but please let me fix it until you can be able to love yourself, to know your worth. It’s okay if you’re struggling for trusting me, I’ll work harder to open your eyes that not everything around you is a threat,” mahabang sabi niya, hindi man lang pinansin ang salungat niyang pananaw. Hindi siya natinag, iisa pa rin ang nasa isip ni
“H-HOW, why is t-there—where did the sky c-came from?” she’s bewildered. “Divine made that. I don’t know how she did it, that woman is genius when it comes to technology.” Tumayo siya para magpaalam. “Wait, I’ll go get some food.” Her facial expression didn’t change a bit when Austin came back.“I know you have lots of questions, don’t worry It will be answered soon. Kapag maayos na ang lagay mo, I will tell you everything,” Sabi nito sakaniya pagkatapos ilapag ang isang platong cookies na may kasamang fish crackers at may karton ng gatas na dala.Kumain na sila habang nagkukwentuhan, marami silang mga pinaguusapan hanggang sa mayamaya na ang paghikab ni Austin.Kita niya na pagod na ito, kita niya din ang nangangalumatang mukha nito.Hindi na muli nagsalita pa si Fauzia para hindi na pilitin ni Austin mulat nitong matang inaantok, nanahimik na siya para bigyan ito ng pagkakataong matulog.Nang naramdaman niyang tulog na siya binigyan niya ang sarili ng pagkakataong titigan ito. Ala
HE CLEARED his throat to asked again. “Are you scared when I touch you?” nakita niyang sinilip siya ni Austin, hinawi ang buhok na tumatabing sa mukha niya.“Sometimes, but let me know if you’re going to touch me. Okay lang ba?” tanong nito. Iwas ang mata kay Austin.“Yea, I can do that.” Silence filled the room, wala na muling nagsalita sakanilang dalawa hanggang sa naramdaman ni Austin ang pantay na paghinga ng dalaga.Tulog na ito, maingat na inayos ni Austin ang nakabaluktot na higa nito, tumagili siya habang nakatungkod ang kamay sa ulo niyang para panuorin ang dalaga na mahimbing nang natutulog.Pumasok lang sa isip niya na hindi nakainom ng gamot ang dalaga, umusal ng panalangin si Austin na hindi siya dalawin ng bangungot.She got out of her room, since her room is locked her only option was the window.It’s already past midnight when she weakly run away, she’s thankful. There’s no one outside the house.Nasa harapan na siya ng gate, nag-iisip kung paano makakalusot doon, masya
“MAMA! MAMA!” Tumakbo siya pabalik sa ina na ngayon ay napapaligiran ng mga kalalakihan.“Run away, Austin! Umalis ka na delikado!” He didn’t listen to his mother, patuloy pa ring nakikipaglaban si Austin sa mga lalaki na humahabol sakanila mula nang matunugan sila nito.Naiwan ang kaniyang ama sa loob ng kabahayan, pinatakas silang mag-ina.Dalawa lamang sila ng ina niya sa laban na ito, sobrang dami nila at kahit pa dehado sila dito lalaban pa rin siya. Mga dalubhasa ang mga ito, alam niyang hindi rin siya makakatagal sa mga ito.“Austin! Listen to your mother! Umalis ka na dito, Austin!” Pagpupumilit pa rin ng ina niya sakaniya na gumagawa ng paraan para magkalapit sila.“No! Tutulong ako,” he winced when someone cut his thigh. “We’re on this, Mama, I’ll never gonna leave you behind.”“Austin, honey,” she huffed as his mother shot three men in a row. “You’re getting yourself killed, shit.”His eyes widened, her mother got shot on her shoulder.Nag-aalala siya sa ina niya na patuloy
NOONG napansin siya ni Austin, mabilis na pinunasan nito ang luha at ngumiti sa kaniya na parang walang nangyari.“Why did you run? You scared me.” He tried to laugh but failed. “May nagawa ba ako na hindi mo nagustuhan? Tell me babaguhin ko.”Bago pa man siya nakasagot dito bigla nalang nitong ipinatong ang noo sa balikat niya, iniyakap nito ang braso sa kaniyang bewang.Hindi siya gumalaw, tumigil ang kaniyang paghinga sa bilis ng pangyayari.They stayed like that for a minute until Austin spoke. “I saw you froze when you looked at my parents.” Nagulat siya sa sinabi nito. “You know them?” tanong pa ulit nito. “If you can’t answer me it’s okay. You have your reasons.”Halos mapahiyaw siya ng binuhat siya ni Austin hanggang sa ilapag siya nito sa kama. “I’ll let you rest. Gagawa lang ako ng hapunan natin.” Saka ito lumabas at naiwan siya doon na malalim ang iniisip.As Austin got out of the room he let out a deep breath, his back pinned on the wall while his hands are on his eyes rubb
“IS THAT FAUZIA?” lumingon yung lalaking bahagyang tirik ang buhok kay Austin.Hindi siya sinagot ni Austin, lumakad lamang siya palapit sa kaniya pagkatapos patayin ang stove.May ngiti agad itong sinalubong sakaniya at doon niya lang nakita na may dimples pala ang binata na lalong nagpagwapo sa mukha nito.Bahagya siyang napailing dahil sa naisip at muling iniangat ang tingin kay Austin na ngayon ay nasa harapan niya na.“Are you okay?” hinila siya nito paalis sa nabasag na vase. “Baka mabubog ka, teka lang linisin ko muna.” Ipinaupo siya nito sa couch bago ito bumalik sa nabasag niyang vase.Sumulpot ang hindi kilalang lalaki sa harapan niya na ikinagulat niya, may ngiti itong salubong, tulad ni Austin may biloy ito at kumpara kay Austin mas maputi ito sa kaniya.“Hey, tinatakot mo naman yung dalaga.” Pinitik ito ni Larkspur sa noo.“Aray, ganda-ganda ng ngiti ko nakakatakot?” Himas niya sa noo nito. “Tinakot ba kita?” may ngiting baling sakaniya ng lalaki.“Er, ahm…” hindi niya ala