Kapitulo 11

IN THE PAST 3 days, he can really see that she is exhausted. Fauzia slept for 2 days after he gave her the special medicine.

Hindi na siya magugulat pa kung matagal pang magigising si Fauzia. Bumabawi na ang katawan niya sa tulog.

Pinakatitigan lamang niya ang dalaga hanggang sa napagpasiyahan niyang suklayin ang buhok nito.

Hindi pa man umiinit ang kamay siya sa buhok nito ay napahinto siya nang gumalaw ito bahagya pero hindi naman nagising.

Halos isang oras lamang siya doon at ang ginawa niya ay suklayin ang buhok nito habang iniisip ang lahat ng nangyari sa dalaga. Iyon na ang hinding-hindi na maalis sa isipan niya na hindi niya matanggap.

Yesterday, he finally has the guts to know her history. And that was very traumatic for him, there’s no word to describe how much pain she must’ve felt and it’s making him so angry even if the happening itself didn’t came from Fauzia’s lips.

After a minute or so, he gently remove her arms that was wrapped around him.

He, then, go down to see his friends so he can do the ‘Can’t say no’ to them.

Si Larkspur ang unang nakita ng mata niya, sumasayaw pa ito habang naglalagay ng crashed ice sa blender.

Nilapitan niya ito saka inalis ang airpods sa tenga niya. “What are you doing?”

“Can’t say no baby.” Binagsak niya iyon sa loob ng blender.

“What the fuck, dingleberry?!”

Hindi niya ito pinakinggan bagkus ay binuksan na ang blender, sinabayan niya pa ito ng umiindak na sayaw.

Humagalpak siya nang makita niyang napasabunot sa buhok nito si Larkspur, namumula ang mata nito na parang naiiyak.

Pagkatapos ng masasayang oras niya saka niya pinatay ito at tinignan kung ano na ang itsura ng airpods.

Ibinuhos niya ang smoothie na gawa ng kaibigan sa lababo para tignan ang nangyari.

Nang naibuhos na niya lahat nakita na niya ang nabalatan na airpods ng kaibigan.

Malakas siyang napahagalpak ng tawa ng makita ang mukha ng kaibigan, hindi ito magkaintindihan kung sasabunutan ang sarili o sasabunutan si Austin sa sobrang galit.

“Sorry, dingleberry, but you can’t say no,” sabi nito bago iniwan na ito na nakamuwang, hindi nakabawi sa pangyayaring kagagawan ni Austin.

Naglakad lakad siya sa baba hanggang sa nahagip ng mata niya si Efron na natutulog sa bean bag bed.

May pumasok na nakakatawa sa kaniyang isip saka dali-daling pumunta sa kwarto nila Divine para kumuha ng makeup.

Pero sa pagpasok niya, si Lawrence lamang ang nakita niya dito na nakadapa. Ni hindi man lang siya nito nilingon dahil nakatutok ito sa phone niya na may nilalaro.

“Saan si Div, Renzo?” usisa niya dito.

“Ahm…” Napahinto ito para mag-isip. “She’s probably working on her new high-tech device.” Nagkibit balikat ito at nagtihaya na para humarap dito. “Why?” tanong nito nang nakita siya nitong kinakalikot ang wardrobe ni Divine.

“Pahiram lang saglit ng makeup kit ng asawa mo,” paalam niya.

“Whatever.”

Pagkababa niya masaya siyang napahinga dahil tulog parin si Efron. Mahinang patawa-tawa si Austin na lumapit dito bago nakaluhod na nilagyan ng lipstick ang labi nito.

Napamulat naman ng mata si Efron at bumangon. “Pwe! What the fuck, dingleberry?” inaantok pa nitong singhal.

“Can’t say no, baby!” Hinila niya pahiga muli si Efron para lagyan ng mga korete ang buong mukha nito, ramdam niyang dumating si Larkspur at Anthony na tumatawang nanonood sakaniyang ginagawa.

“Let’s put the finishing touches and… Ooh la la girl!” Pumalakpak siya pagkatapos pahiran ng face powder ito.

May iritasyon parin sa mukha ni Efron pero nang makita ang itsura sa telepono ay naging mahinahon na rin. “Not bad. Except for that eyeliner. Why the fuck did you put it like that, dingleberry?” inis na sabi sakaniya.

Hinawakan ni Austin ang baba ng kaibigan para tignan ang baliko nitong eyeliner sa mata.

“Is this still part of the game?” dungaw ni Efron kay Larkspur.

“I don’t know, dingleberry. He fucking put my airpods in the blender,” sumbong ni Lark saka ipinakita ang pira-pirasong airpods nito kay Efron.

“Later, guys, I’m just going to take a dump,” palaam ni Anthony at dumeretsyo na sa kanilang banyo.

Si Larkspur naman ay dumeretsyo na kila Lennon at Lazzini na naglalaro sa game console.

Sabay na nagtagpo ang tingin ni Austin at Efron, ginamit nila ang mata para mag-usap, nagtanguan muna sila bago lumapit si Efron dito na sinundan naman niya.

Tahimik lamang si Efron sa likod ni Lennon bago mabilisang hinalikan ito sa tenga.

Napatayo sa gulat si Lennon at ang mukha nito ay sobrang namumula na.

“What the fuck is that for, dingle---” Natigil ito sa pagsigaw ng makita ang itsura ng kaibigan pero nagbago rin ang ekspresyon nito at nagalit.

Nawala ang ngisihan nila sa mukha nitong sasabog na sa galit. Tumikhim si Austin saka hinawakan ito sa balikat. “Hey, buddy, how are you?” tanong nito kaya napatingin sakaniya si Lennon na may malaking kiss mark sa mukha.

“Well. I was doing my business here and you fucking interrupted me, buddy.” Halatang pigil na sumigaw at ginaya pa ang paraan ng pananalita niya.

“Okay, then, what can I do to make you happy then?” tanong niya pa.

Tumingin naman si Lennon sa malaking flat screen nila saka tinuro ang couch. “Why don’t you sit here and play?” Pasigaw nang sabi nito na nagpapikit sakaniya.

“Uhm, no.” Umatras ito, handa nang tumakbo palayo. “No thank you!” Lumingon siya saka nakita niya na paparating na sakaniya si Lennon. “Oh God, not this agai—fuuuck!” Dumiretsyo ito sa labas.

Rinig niya itong dumakdak ng mga masasamang salita sakaniya, nasa tapat na siya ng pool nila at nakita niya na nakadapa si Helios sa pool chair habang nakahubad.

Agad na may lumitaw na ideya sa isip niya lalo na at alam niyang malamig ang klima ng panahon ngayon. Nang makita niya mapadaan si Anthony sinenyasan niya ito na lumapit sakaniya.

“Let’s throw him in the water.” Ininguso niya si Helios na damang-dama ang paghiga. Natatawang sumang-ayon naman si Anthony saka tahimik na lumakad sa harapan ni Helios.

Hinawakan ni Austin sa magkabilang pulso ito habang si Anthony ay sa mga paa nito.

Nagising na si Helios na may pagtatanong sa mukha.

“Can’t say no, baby!” Pinagtulungan nila na tinapon si Helios sa pool.

Wala pang isang segundo itong umahon sa pool saka giniginaw na sumigaw. Napatakip naman sila ni Anthony sa tenga dahil sa tinis ng boses niya.

“Hand me a towel, dingleberry. It’s cold,” nanginginig na utos sakaniya nito.

“Stay right there and don’t move.” Tumatawang umalis sila doon at nilock ang sliding door.

Tawa lamang sila ng tawa ni Anthony nang pinagmumura lamang sila nito habang yakap ang sarili dahil sa ginaw.

Iniwan na nila ito saka dumeretsyo sa kusina kung saan naabutan muli nila si Lennon na masayang kumakain ng fish fillet.

Maraming mga pagkain ang nakaahin sa harapan nito, napadako ang tingin niya kay Lazzini na paparating para kumuha ng isang basong tubig.

Lihim na kinuha ni Austin ang remote control sa counter table saka itinago ito sa pocket ng hoodie niya, tinabihan niya si Lazzini na naglalagay na ng tubig sa baso niya. “Sup, dingleber---”

Inilabas niya ang remote saka pinindot ang pause button nito. “Pause.” Napatigil naman ang kaibigan niya dahil sa ginawa niya. “Can’t say no, baby!”

“Yow, bruh. I’m getting wet.” Napapikit siya nang sumigaw ito na parang nagwawalang dolphin.

“Shut your fucking mouth, dingleberry. I’m eating,” madiing suway ni Lennon kay Lazzini.

Tumawa naman sila ni Anthony bago nito sinabi ang ‘unpause’ dahil nababasa na nga siya nito.

“Clean it up,” utos niya kay Lazzini, ibinato niya dito ang basahan sa mukha.

“Seriously?” naiiling na sabi nito saka yumuko para punasan ang tubig na natapon.

Matapos itong magpunas tumayo na ito saka iniabot sakaniya nang sabihin niya ulit ang ‘pause’. “Fuck you, Aust. Fuck you.”

Natatawa siyang kinuha ang basahan saka isinampay ito sa ulo niya.