Share
Chapter 14
Related chapters
Déjà Vu Chapter 15
Tuwing umaga, sinusundo ko si Savannah sa bahay niya pero lagi siyang wala ro’n at nakaalis na. Sinusundo ko rin siya sa department nila para ihatid siya sa bahay niya, pero lagi niyang sinasabi na may pupuntahan at may gagawin pa siya.Mahigit dalawang linggo na niya akong iniiwasan. Hindi ko na kaya.Linggo nang umaga, pinuntahan ko siya sa bahay niya. Alam kong nandoon siya dahil nandoon pa ang sasakyan niya. Alam ko rin na hindi pa siya tapos diligan ang mga halaman niya dahil ang hose na pinandidilig niya ay nandoon pa sa garden niya at hindi nakatabi sa lagayan nito.“Savannah!” malakas na tawag ko sa kan’ya habang paulit-ulit na pinipindot ang doorbell. “Savannah!”Hindi ako tumigil sa pagpindot sa doorbell at pagtawag sa kan’ya, hanggang sa lumabas na siya, suot ang usual na pambahay niya. Walang mababakas na emos’yon sa mukha niya, kaya hindi ko masabi kung ano ba ang nararamdaman niya ngayong nakita niya ako. Naglakad siya papalapit sa akin pero hindi niya ako pin
Déjà Vu Chapter 16
Mahigpit ang yakap ko kay Savannah habang magkatabi kaming nakahiga sa couch, ngayong alam kong sa akin na siya ngayon. Ganoon din siya sa akin, nakayakap nang mahigpit habang nakapatong ang ulo niya sa dibdib ko.“Ang bilis ng tibok ng puso mo,” she said before chuckling.“Sa ‘yo lang gan’yan ‘yan.”“Kay Grace?”I chuckled. “We were young back then, Savannah. I admit that I loved her, but I never loved this way, Savvy. “I’ve never fallen in love while hallucinating.”Nag-angat siya ng tingin sa akin na para bang hindi naintindihan ang sinasabi ko. “What?”I shrugged. “I always saw your face everywhere. It feels like hallucination. I missed you so bad.”She smiled. “I just can’t risk myself on loving you back when I found out that you’re not yet over with your ex.”I scoffed. “Not yet over,” I mimicked her. “It’s been years, Sav. I’ve really moved on. Kahit na makaharap ko kayong dalawa, ikaw at ikaw pa rin ang pipiliin ko.”She smiled. “Really?” I nodded. “What if the
Déjà Vu Chapter 17
“S-Second base—” napatakip ako ng bibig.‘Tang ina, anong nangyayari sa akin? Para akong virgin kung mag-react dito, pota!Tumawa si Savannah sa sinabi ko. “I know you’re not a virgin,” she smirked. “Come on, make me want to have a home run with you.”I looked at her, couldn’t believe what I am hearing. “Babe, saan mo ba natutunan ‘yan . . .” pahina nang pahina ang boses ko.Savannah is one of the most open-minded people around me, but she, talking about the bases of love, feels so damn different. I’m turned on. Fuck!“Terrence said that there are four bases of love.”Napahilamos na lang ako sa binanggit niyang pangalan. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Ilang beses ko pa lang isinama sa lakad namin, kung anu-ano na kaagad ang natutunan. Hindi ko man lang napapansin!“And?”She smiled. “I want a home run—” napahigit ako ng buntonghininga sa sinabi niya. “But not now, I think?”What’s wrong with me? Parang kanina lang, pinaghahandaan ko ang mga p’wedeng mangyari sa amin ng
Déjà Vu Chapter 18
“You dreamed about her,” she said after blowing her first batch of smoke.I sighed, nodding. “I didn’t know that you smoke,” I said, trying to divert the topic.She smirked. “Hindi naman. Noong nakaraan lang,” she faced me while her cigarette was in between her middle and index finger. “Tell me what you dreamed about, and I’ll tell you my déjà rêvé.”Napakunot-noo ako sa sinabi niya. “Ano? Déjà rêvé?”She nodded. “Already dreamed, in English. I have repetitive dreams about you and a girl. Do you want to know?” she asked.I nodded, hesitating. Why does she look cool now? Hindi ba siya galit? Why does she look . . . argh. Bakit ba iniisip ko pa ‘to?“Tell me what you dreamed first, that made you went to the rooftop to get some fresh air.”I sighed, remembering what I dreamed about earlier. “It was Grace and I. A part from the past that will always haunt me,” I sighed again as I smoke from my cigarette. I blew the smoke after a few seconds. “It’s not the breakup that hurts,
Déjà Vu Chapter 19
I wanted to follow her to the unit but I know that there’s no use. I need a break from all these haunted pasts I have. Baka hindi ko rin maayos ang tampo sa akin ni Savannah kung pipilitin ko.Nang maubos ko ang ikatlong stick ko simula nang umalis si Savannah, bumalik na ako sa unit. Nandoon pa rin ang mga damit na nagkalat sa living room, at hindi ako sigurado kung kaninong mga damit ‘yon at kung kaninong babae naman yung nandito ngayon, base sa mga damit na nagkalat. Hindi ko na lang din pinansin pa at dumiretso na sa k’warto.Nakita ko si Savannah doon na natutulog at nakatalikod sa gawi ko. Nakahinga ako nang maluwag nang dahil doon. Ibig sabihin, hindi siya masiyadong galit o nagtatampo sa akin dahil hindi siya umalis. Hindi niya ako iniwan.Lumapit ako sa higaan at nahiga sa tabi niya, tsaka siya niyakap. I felt her stiffened. I buried my face on her nape and hugged her tighter.“I love you, Sav. I’m sorry . . .”I felt her hand held mine. And so, we went back to sl
Déjà Vu Chapter 20
“I told you I don’t believe in that,” I said.She looked at me before chuckling. “I know. I’m sorry. I’m really that invested about past lives and the parallel universe.” I sighed as I saw her wiped her tears. “Sorry, naiyak ako.”I smiled before pulling her closer to me. Ipinatong niya ang ulo sa dibdib ko at yumakap sa akin pabalik.“Hindi ako naniniwala sa gano’n at kung totoo man ‘yon, kung totoo man na may parallel universe, ikaw ang mahal ko sa mundong ‘to. Another world or another universe will never matter to me, as long as you are mine right here, right now. And if there’s a reality about past lives, it all stops there. Kung hindi ikaw ang minahal ko nang ganito noong panahong ‘yon, ikaw at ikaw na lang ang mamahalin ko nang ganito sa panahong ito, at sa mga susunod pa.”Tumango siya bago nagbuntonghininga. “I’m sorry, Con. I love you.”Napangiti ako kasabay ng pagpikit ko, bago ko siya niyakap nang mas mahigpit at hinalikan sa ulo. Sobrang dalang ko marinig sa ka
Déjà Vu Chapter 21
“Whatever you say. I won’t come with you,” Savannah said on the screen of her laptop before shutting it. Naupo ako sa tabi niya at ibinaba ang juice niya sa gilid ng laptop. “Sorry about that.”I shrugged. “It’s okay. It’s your dad.”She smirked before drinking her juice. “I don’t fucking care.”Nahiga siya sa couch na ipinatong ang ulo sa kandungan ko, bago niya ibinaba sa center table ang baso. Ipinikit niya ang mga mata niya bago siya nagbuntonghininga.“That man really sucks. He loved mama but he made her a mistress. I don’t get his fucking point about that. Mama died blaming herself for that.”I nodded before planting a kiss on her lips that made her eyes open. “Don’t think about that too much.”“Why?”I shrugged. “You’re stressing yourself out.”She smirked. “I really wanted to stop thinking about that but he’s still my father, though. At hanggang hindi ko pa kayang tumayo sa sarili kong mga paa, I can never leave.”She sighed again before taking her phone in her
Déjà Vu Chapter 22
Tnce looked very offended after hearing the story that I told them tonight. “‘Tang ina naman, bakit ka gan’yan? Si Savannah na ‘yong girlfriend mo!” bulyaw niya sa akin.Terrence might be a real dork but he can be really scary when angry, tulad ngayon. Sinalinan ko ng alak ang baso ko bago ininom ‘yon nang diretso.“Wala naman akong ginawa,” sagot ko.Wala naman talaga akong ginawa. I just watched Grace walked away from us after introducing herself to Savannah. Tinapos namin ni Savannah ang pag-e-enroll niya hanggang sa nag-aya na siyang umuwi dahil pagod na siya.The exhaustion is evident in her face so I believed her. After all, we did so many things in the university and I, myself, felt so tired.“Wala ka ngang ginawa, pare,” Aldrin said, calmly. “‘Yon na nga. Normally, nasa bahay ka pa ni Savannah ngayon. ‘Tang ina, 8:30 pa lang nang gabi. Ang normal na uwi mo, alas onse. Minsan nga doon ka na natutulog, ‘di ba? May problema talaga. Hindi mo na p’wedeng ikaila ‘yon.”
Latest chapter
