Chapter 30

GUSTO niyang magbigay ng pasasalamat pero tila tuyong-tuyo ang lalamunan niya. Ni hindi niya napuna nang lingunin ni Asunta ang lalaking nakabunggo sa kanya. Mula sa mesa nito ay agad itong tumayo at lumapit sa kanila.

Ang tatlong service crew at ang kahera ay abala sa kani-kanilang normal na gawain. Sa mga mata ng iilang customer sa maliit na coffee shop na iyon ay wala namang kakaibang nangyayari. lyon ay kung may nakapuna man lang sa kanilang tatlo. Nakatayo pa rin nang tuwid si Helaena at marahang humahakbang patungo sa exit habang nakaalalay si Asunta.

Kung sakali mang nakahawak nang mahigpit sa kanya si Asunta ay hindi naman ito kapuna-puna. Tila magkaibigang magkaabrisete ang dalawa. Nakikipagusap sa kanya ang babae. Sa wari ay may itinatanong subalit hindi niya ito naiintindihan.

Sa nanlalabo niyang paningin ay alam niyang nagsasalita ito at nakangiti pa. Pero tila kay layo ng pinanggagalingan ng tinig nito.

Hindi rin makuhang tumanggi ni Helaena nang kunin ng babae ang bag ni