Chapter 34

BINASAG ni Philip ang katahimikan sa pagitan nila.

"Sa loob ng mahigit na labing-apat na taon ay hindi ka umaalis sa bayang ito, Kris. Ikinulong mo ang sarili mo sa niyugan. Sa sulok na bahagi ng puso ko ay kinasasaya ko iyon dahil natatakot akong makaalala ka. Na baka makakita ka ng mga bagay na magpapaalala sa iyo. Na baka isang araw paggising ko ay wala ka na sa tabi ko."

"Subalit ang kabilang bahagi ng puso ko ay nag-uudyok na hanapin mo ang iyong nakaraan. Dahil alam kong hindi ka maligaya sa kalagayan mo. Lalo na nang maramdaman kong unti-unti na akong iginugupo ng aking sakit..."

Kris bit her lip to keep from crying.

"Kapag wala na ako ay nais kong bumiyahe ka. Baka sakaling may makakilala sa iyo... baka sakaling may mga bagay na magpapaalala sa iyo ng nakaraan mo..."

Hindi siya sumagot. Hindi niya gustong tanggaping mawawala sa kanila si Philip. Noong hindi pa ito iginugupo ng sakit ay hindi miminsang sinabi nito sa kanya na mamasyal naman sila. Magtungo sa kalapitbayan at siy