Chapter 33

PRESENT

"KINUKULAYAN na ba ng araw ang dagat, Kris?"

Kris's smile was poignant. Pinisil niya ang kamay ni Philip na nakahawak sa kamay niya. Nitong nakalipas na tatlong buwan ay walangdapit-hapong hindi sila naroroon sa baybayin kahit napakalayo ng dagat mula sa bahay nila. Kahit sampung minutong biyahe iyon mula sa kanila.

Nais ni Philip na naririnig ang mga along humahalik sa baybayin. Nais nitong sabihin niya ang kulay ng dagat tuwing dapit-hapon.

" Kahel, pula, ginto..." sagot niya sa nagsisikip na dibdib. Hindi niya mapigil ang pagkawala ng mga luha.

"Umiiyak ka..." anito na narinig ang paghikbi niya. Itinaas ang kabilang kamay at pinahid ang mga luhang naglandas sa mga pisngi niya. "Dapat ko bang isiping mahal mo na rin ako sa dulong bahagi ng aking buhay?"

"Mahal kita, Philip," aniya. "Alam kong alam mo iyan. At sana'y hindi mo laging binabanggit sa akin ang tungkol sa—"

"Sa buhay kong malapit nang magwakas?" dugtong nito. Wala sa tinig nito ang pait. O takot sa kamatayan. Ang