Kabanata Fifteen

“Sino ka? Ba’t ka narito?” Sunod-sunod kong tanong sa binatang nasa aking harapan na halatang gulat din sa nangyari. Nakatingin lang ito sa akin at ilang segundo rin niya akong napagmasdan bago makolekta ang kan’yang huwisyo at mabilis na tumalikod sa akin.

“Patawad sa pagiging mapangahas ng aking mga mata, binibini,” paghingi nito ng despensa na siyang ikinakunot ng noo ko.

“Anong pinagsasabi mo? Sino ka? Anong ginagawa mo rito?” tanong kong muli sa kan’ya.

Napayuko ito at tila hindi mapalagay sa kan’yang kinakatayuan.

“Sino ka? Bakit hindi mo ako harapin? Kinakausap kita,” anas kong saad.

Ngunit nanatili itong uneasy at tila hindi mabuo ang mga salita na gusto niyang sabihin sa akin.

“Naririnig mo ba ako? Bakit hindi ka humarap?” ani ko na nagsisimula na akong mainis sa kan’ya.

Nakita ko ang pagtaas ng kan’yang mga balikat na tila humugot ng isang malalim ng hininga para sa kan’yang sasabihin.

“Binibini, patawad ngunit hindi ko magag