Kabanata Twenty-Two

Isang malakas na halakhak ang umalingawngaw sa buong kabahayan. “Hindi ka pa rin talaga nagbabago, Teresa, napakapilya mo pa rin talagang bata!” natatawang sabi ni Don Raul.

“Salamat sa papuri, Tiyo Raul.” Wika ni Teresa sabay hawak sa magkabilang saya niya at nag-bow.

Natawa kaming lahat sa itinuran ni Teresa maliban sa kan’yang ama na stress na stress sa kan’yang mga pinaggagagawa.

“Halina’t saluhan niyo kami sa aming agahan Carlos. Manang Miling! Magdala ka pa nga rito ng mga plato at kubyertos para sa aking kumpare at aking inaanak!” masayang utos ni Don Raul.

Mabilis na kumilos sina Rosa at Aling Miling at sinunod ang utos ni Don Raul.

“Maupo kayo Carlos at Teresa. Matagal-tagal na rin ng huli tayong nagkasama sa hapag.” Wika ni Don Raul.

“Oo nga, Raul, masyado rin akong naging abala sa aking bayan gayon din itong si Teresa na kararating lamang galing Estados Unidos.” Paliwanag ni Ginoong Carlos.

Napalingon kami na may labis na pagkabig