CHAPTER 2

Nagising ako sa hindi pamilyar na lugar. Naalala ko ang mga nangyare kanina. Napabalikwas ako at agad na hinawakan ang aking tiyan. 

"Don't worry, your baby is safe" Napalingon ako sa nag salita sa aking gilid. Doon ko nakita ang isang lalaking hindi pamilyar sa'kin.

"N-nasan ako?... Sino ka?" Tanong ko sakanya.

"Nasa bahay ko, don't think too much and tinawag ko ang family doctor namin para tingnan ka. Then sinabi nya sa aking buntis ka" Paliwanag nito sa'kin.

"I'm sorry kase muntikan na kitang mabangga kanina, I didn't mean to hurt you and your baby"

"Can I ask you?" Tumango ako.

"Bakit ka umiiyak kanina?" Natahimik naman ako at agad akong umiwas ng tingin. Napahikbi ako nang maalala kong pinaalis ako ni Davion at mas pinili nya si Fionah, kesa sa'kin. Hindi lang 'yon, wala na rin pala kami. Hiwalay na kami.

"Hey, why are you crying again? Dahil ba tinanong kita? I'm sorry, I won't do it again. Shhh calm down...hush" Lumapit ito sa'kin at pina kalma ako sa pamamagitan ng pag haplos nya sa aking likuran at buhok. Natataranta rin ito kaya hindi ko maiwasang mapatawa.

"Why are you laughing?" Napahikbi akong muli.

"B-bawal na bang tumawa?" Umatras ako sakanya, sinubukan nyang lumapit pero pinapalayo ko sya at pinapalo ang kamay nya.

"Don't touch me!" Umiiyak kong sigaw. Bakit nga ba ako umiiyak? Hindi naman ako ganito eh.

"Hey, I'm sorry hmm? Bibili nalang ako ng makakain mo, you're hungry, right?" Tanong nito.

"Sinasabi mo bang patay gutom ako?" Napasapo ito sakanyang ulo na tila hindi na alam ang gagawin.

"N-no—"

"What the?! Trei, bakit sya umiiyak?! what did you do?" Naputol ang dapat sasabihin nung lalaking tinawag nyang Trei nang biglang sumulpot ang isang babaeng nakasuot ng pang doctor.

"Ciara, I didn't do anything! You can ask her" Laban ni Trei.

"Totoo ba 'yon?" Kalmado nitong tanong sa'kin. Pinunasan ko naman ang aking mga luha at tumango sakanya.

"W-wala syang ginawa..." Bulong ko.

"Told you" Sambit ni Trei.

"Fine, anyway what's your name, pretty?" Nakangiti nyang tanong.

"Erin, I'm Aerina Briv— I mean Castillo" Wala na pala akong asawa.

"Okay nice to meet you, Mrs Castillo. I'm your doctor, Ciara Fontes and this guy is Treivor James Hezan" Pakilala nya. Gusto sanang sabihin na hindi na ako Mrs at wala ng asawa pero parang ayaw ng bibig kong sabihin 'yon.

"Okay, nice to meet you too, Ciara. P-pwede ko bang tawagin si Treivor na.... Train?" Nag taka naman ang dalawa.

"What?!" Tila galit na tanong ni Trei si Ciara naman ay nag pipigil ng tawa.

"Eh kase Trei....katunog nya 'yung Train, TreiTrain" Nakanguso kong paliwanag. Hindi nakapag pigil si Ciara at agad itong humagalpak ng tawa. Si TreiTrain naman ay nakabusangot

"Kasing gwapo ko ng pangalan ko 'yung mukha ko tapos tatawagin mo lang akong train?" Naiinis na sambit Train.

"Ha? Saan banda?" Pang aasar ko, mas lalong nalukot ang mukha niya. Well, talaga namang gwapo sya, mas gwapo nga lang si Dav— bakit ko ba sya naiisip?

"Gosh, woman" Naiirita nyang sambit.

"Where's your husband? Tatawagan ko nalang sya para masundo ka, delikado pa dahil buntis ka" Agad akong naalarma nang nilabas nito ang cellphone nya.

"H-huwag!" Pag papatigil ko sakanya. Nag tataka naman itong napatingin sa'kin, ganun din si Ciara.

"Huwag nyo syang tatawagan" Bulong ko.

Nag katinginan pa ang dalawa na tila nag uusap gamit ang mga mata nila.

"Fine" Ani Train.

"Do you want to watch a movie? Bubuksan ko 'yung Tv" Tanong ni Train. Tumango lang ako dahil nabobored na rin naman ako.

Pagka bukas nya ng Tv, ililipat nya na sana ang channel ay agad ko itong pinigilan nang makita ko ang pamilyar na tao sa Tv.

"Teka! huwag mo munang ilipat" Kahit nag tataka ito ay sinunod nya parin ang sinabi ko.

"So, Mr. Brivzon, totoo ba ang kumakalat na ikakasal kana sa isa sa mga anak ng pinakamayaman sa ating bansa?" Tanong ng reporter sakanya. Hindi na ako mag tataka kung bakit sya ini-interview dahil kilala ang pamilya nito at pangalan nya na isa sa pinakamayaman sa bansa, indi lang dito maging sa ibang bansa rin.

"Yes" Malamig na sambit nito. Agad akog nag punas ng luha ko. Ganun nalang ba kadal sakanya ang lahat? Kakahiwalay lang namin tapos mag papakasal na sya sa iba?. Mas lalo akong nanghina nang may babaeng yumakap sa bewang nya. Nakilala ko ito agad.

"Fionah..." Bulong ko. Si Fionah ang papakasalan nya? Napahawak ako sa aking tiyan.

"Hey, what's wrong?" Rinig konng tanong ni Train sa tabi ko. Hindi ako sumagot sakanya at nakatingin lang sa aking tiyan.

"I know him...You almost say his surename, earlier. Is he your husband?" Umiling ako. Mag sasalita pa sana ito ngunit sumabat na ako.

"Ex-Husband..." Bulong ko. Narinig ko itong nag mura.

"Siya ba ang dahilan kung bakit ka umiiyak?" Tumango ako. Naramdaman ko ang pag lapit nito sa akin at dahan daan nyang pag yakap. Wala na akong nagawa kundi ang yakapin nalang sya pabalik at humagulgol sa dibdib nya. Pilit naman nya akong pinapatahan. Naramdaman konng may kinuha sya, Pinatay nito ang tv.

"Stop crying" Sambit nito makaraan ang ilang minuto. Dahan dahan naman akong lumayo sakanya at pinunasan ang aking mga luha.

"T-train...Thankyou nga pala sa pag ligtas sa akin. Kailangan ko ng umalis." Bumangon ako, agad namann nya akong inalalayan.

"Saan ka pupunta?" Tanong nito sakin. Napaisip naman ako dahil ayaw ko talagang umuwi sa amin.

"Pwede ba akong humingi ng pabor sayo?" Nahihiya kong tanong sakanya. Umiwas ako ng tingin

"Sure, Anything" Nakangiti nitong sambit.

"Gusto ko sanang mag trabaho...may alam ka ba? Kailangan ko kase ng pera para sa anak ko." Nahihiya kong sambit sakanya.

"You can't work, Erin. Masama sayo, If you want I can give you some money. Don't worry, you don't need to pay me." Sambit nito. " Hindi ako hihingi ng kapalit dahil parang bayad ko na rin ito  sayo kase muntikan na kitang mabangga" Paliwanag nito nang makita nya akong kokontra. Kahit na nahihiya ako ay hindi na ako makatanggi dahil buhay namin ng anak ko ang nakasalalay dito.

"Maraming salamat, Train." Napangiwi ito nang marinig nya ang pinang tawag ko sakanya.