With all of the things that are happening in my life right now, I thought of my loving mother.
Ang mama ko na palaging nandiyan para sa akin. Na sinusubaybayan ako. Na palagi akong gina-guide sa lahat ng ginagawa ko. Nakakapanghinayang. Ni hindi man lang naabutan ni mama na magkaroon ako ng boyfriend.
Noong nalaman kong namatay si mama.. naisip ko na, masaya ba siya? Maayos ba ang ikinahantungan niya? Hindi.. hindi na ba siya malungkot kung nasaan man siya? Hindi na ba siya nasasaktan? Pa'no na kami ngayong wala na siya?
Nakakapanibago kapag hindi ko nakikita ang mukha ni mama sa umaga, kapag tinatawag niya kami nila kuya Rino para kumain, tuwing sinisermunan kami ni mama kapag naaabutan niya kaming nagpupuyat, iyong luto ni mama, ang amoy ni mama na palagi kong hanap-hanap, ang palaging pagpapaalala sa amin ni mama na huwag walain iyong mga payong namin, at ang lahat pa ng ibang bagay na kinalakihan
"Huh? Buntis na ulit si Nica? Lagot sila. Tatlong buwan pa raw bago ang kasal, 'di ba? Grabe talaga si Massimo," bulong ko sa huling pangungusap. Hindi ko nanguya ng maayos ang kinakain na fishcakes dahil sa nalaman.Kausap ko si Monique sa kabilang linya na nasa ospital ngayon dahil kay Nica na hinimatay raw kanina habang nasa isang gym sila.Mas nauna niya pa akong tinawagan kaysa kay Massimo. Ewan ko ba rito sa kanila. Suki kasi si Monique sa pag-ji-gym kaya noong malaman iyon ni Nica noong nakaraang buwan ay nagpa-member ito sa gym na member si Monique kasi gusto raw nito mag-loss ng kaunting weight kasi raw tumataba na raw siya, iyon naman pala buntis na ulit!Mabuti nalang at walang masamang nangyari sa baby sa tiyan niya. Tinatawagan na ngayon ni Nica si Massimo para ibalita rito ang nalaman. Nako, lagot talaga sila kay tita Masi. Sabi nang kasal muna bago bigyan ng kapatid si Winon
After all the hardships, this is where I'll end up. Walking down the aisle, I can't help but to feel emotional. I didn't expect this day to come much this soon. Neither did I imagined something like this... I looked at my father beside me. Naiiyak si papa pero pinipigilan niya ito. Inangkla ko ang kamay ko sa nakalahad niyang braso. We continued walking slowly. Hindi maka-focus ang mata ko sa lahat ng mga matang nakatingin sa akin. Kinakabahan ako. I guess ganito talaga. Wedding jitters. Three years had passed. Nagkaayos naman kami ni papa. Sinabi ko sa kaniya iyong problema ko tungkol sa bagong pamilya niya. Naging maayos naman kami ni tita Dina. Masakit mang aminin pero nakikita ko iyong sulyap at tingin ni papa kay tita Dina na katulad kung paano siya tumingin kay mama noon. My father is really in love with her. At alam kong wala na akong magagaw
Lonely "Are you sure? Baka naman iniiwasan niya lang sila ano ha?" ramdam ko ang panunuya ni ate Reyna sa sinabi niya. "Hindi po talaga ako sure, ate Reyna. Wala naman pong sinabi sa 'kin si ate. Sorry po," pagpapaumanhin ko. Galing akong trabaho nang bigla nalang sumulpot si ate Reyna at tinatanong na naman ako tungkol sa ate Dasha ko na mukhang gusto na 'atang mamuhay sa tabi ng dagat sa tagal na hindi na umuuwi rito sa siyudad. Pero ang sabi ni ate Reyna ay nandito na raw sa s’yudad si ate. "Basta ha, call your ate and tell her na pabalik-balik na ako rito sa unit niyo pero wala pa rin siya. 'Tsaka could you tell her na answer my calls? Kasi whenever I tried calling her biglang out of reach kahit kakareply niya lang sa message ko! I’m pretty sure iniiwasan niya talaga kami. Her alibis are so cliché na!" mahabang utas ni ate Reyna. "Opo, ate. Sasabihin ko po kay ate D
Piccola Walong taong gulang lang ako noon nang makilala ko si Theus. Sa labas ng simbahan ko siya no’n nakilala. I think pasko 'yon o magpapasko pa lang. Hindi ko na masiyadong tanda dahil ang tagal na rin pala. Hindi kami agarang naging magkaibigan no’n dahil unang una, it was just a brief meetup; nila ate Dasha at Kuya Py' pa 'yon. And that time, panay english siya kaya hindi ko nakapalagayan ng loob. No’ng time rin na 'yon ay hindi pa sila permamenteng nakatira sa Pinas. Si Theus kasi ay half Italian, one-fourth Pilipino and one-fourth Spanish. Ang pamilya niya ay nakatira sa Tuscany, Italy kung saan sa pinanganak at lumaki. Two years ang tanda niya sa 'kin. Noong nag-aaral pa si ate Dasha, madalas ko siyang nakikita pero kadalasan nga lang kung bakasyon lang 'gaya ng kapag summer at Christmas season. Pero hindi naman kami close ng mga panahon na 'yon eh. Masiyado kasing madaming ganap no’n. At minsan
Means Nabitin ang pagtulak ko sa doorknob para tuluyang mabuksan ang pintuan ng condo dahil sa ungol na naririnig ko mula sa loob. Bakit may mga ungol? Anong nangyayari? Minumulto ba ang unit ko?! O lutang lang talaga ako? Kakatapos ko lang sa trabaho at medyo pagod kahit maaga akong umuwi kaysa sa nakasanayan nitong nakaraang linggo. Si ate Dasha, simula nang umuwi siya last week, ay halos sa boyfriend niya naman natutulog kaya minsan ako lang talaga ang tao sa condo 'pag gabi. Hindi pa rin kasi nabisita si kuya sa unit hanggang ngayon. Kahit nahintatakutan na ay naglakas-loob akong silipin man lang ang loob ng unit. Kahit sa sala lang. Maingat kong itinulak ang pintuan gamit ang doorknob, iniiwasang gumawa ng kung ano mang ingay maliban sa mga ungol na palakas ng palakas. Nakita ko ang isang pamilyar na pigura ng isang lalakeng naka-topless
"Anong dadaanan natin?" tanong ko kay Theus na nag-da-drive. Bumaling siya sa akin at kumurap-kurap na para bang nag-iisip kung ano nga bang dadaanan namin. Kay kuya sana ako sasabay kaso may pinuntahan pa si kuya kaya isinabay ako ni Theus (na 'yon naman talaga ang plano niya raw) patungong cemtery. Kagabi, naitanong ko ulit kay kuya iyong about sa itinext ko sa kaniya at sa nasaksihan ko. Grabe ang pamumula ng mukha, leeg at tenga ni kuya. Umingos lang nga siya at ginulo lang ang buhok ko. Nang maitanong ko kung si Hani, cousin ni ate Resa, iyon ay nabilaukan si kuya sa sariling laway niya. Sigurado akong si Hani iyon, alangan namang iba, mag-jowa kaya sila ni kuya. Ano ba iyan. Feeling ko kapag nakita ko si Hani, iyong ginawa nila ni kuya sa condo namin ang naiisip ko! "I bought a bouquet of peonies for tita. I’m just gonna get it from the shop," aniya. Lumabi naman ako at napatango-tango nalang. Naalala niya pa rin pala iyong favorite flower ni mama. Napa
Family "Hmm," ungot ko at gumalaw ng 'unti mula sa pagkakahiga. Huh? Nakiramdam ako habang pikit pa ang mga mata. Feeling ko ang bigat ng ulo ko pati ang mga mata. Oo nga pala— "Are you feeling better now?" tanong ni Theus sa 'kin. Napakurap-kurap ako at natulala saglit. Just then, I realized that he was spooning me! Ramdam ko 'yong init ng katawan niya pati 'yong pagkapulupot ng braso niya sa 'kin! Natarantang umusog ako na halos ikahulog ko na sa kama. Kama? Anong ginagawa na— Mahalay ang utak mo, Jia! Umiyak ka lang naman. Kung ano-ano ng pinag-iisip mo! Kasalanan 'to ni Vanessa. Suminghot ako at natulala ulit. Trying to process everything. Ilang oras akong nakatulog?
SA PAGPASOK namin ay ingay kaagad sa living room ang bumungad. Nagulat ako sa malakas na kaguluhan na iyon. Naalala ko tuloy iyong ingay na naririnig ko noon sa mga sabungan, ganoʼn din iyon ngayon. Nabungaran namin ang magulong living room at ang mga cousin nila Theus na parang malayo sa isaʼt isa dahil sa mga sigawan nito. Nanonood 'ata sila ng isang soccer game base sa nasa screen ng tv. Puro mga lalaki na pinsan ni Theus ang nanonood at sobrang gulo nila. May kaniya-kaniyang team na pinapanigan. Nagsasalita yata sila sa Italian na medyo hinahaluan nila ng english. Mukhang minumura nila ang isaʼt isa base sa lutong at gaspang ng mga pinagsasabi ng kung sino. Pabiro pa ngang nagsusuntukan sa mga braso. Hindi nalang ako makapagsalita at napakurap-kurap nalang sa siste ng mga ito. "Iʼm sorry you have to see thes