TZHS 18 - IN THE MIDST OF THE STORM

“Teka, Sir mukhang gubat na itong dinadaanan natin.” Reklamo ni Brenda habang hinihimay ang mga kahoy na sagabal sa kanilang dinadaanan.

“Pasensya ka na. Matagal na kasi akong hindi nagawi rito kaya, medyo naliligaw na ako.” Pag-amin nito.

“Po? Naku Sir. Huwag naman kayong magbiro ng ganyan. May anak pa akong naghihintay sa bahay. Hindi pwedeng hindi ako makauwi mamaya.” Parang iiyak niyang wika.

Binalingan siya ni Luke. “Tawagan mo na lang ang nagbabantay sa kanya na hindi ka makakauwi. Alanganin na sa oras. Dumidilim na.”

Saka pa lang napansin ni Brenda ang kalangitan. Tiningnan niya ang oras. “Alas tres pa lang naman ah. Bakit ang dilim na?”

“Mukhang uulan.” Kakasabi lang ni Luke ng biglang bumuhos ang ulan. “Fuck!” Hinubad nito ang suot na Black Coat at tinakpan ang ulo ni Brenda.

“Sir, Paano po kayo?” tanong ni Brenda habang hawak ang coat ng boss niya na ginawa niyang pamayong.

“Kukuha lang ako ng dahon ng saging.” Mabilis nitong kinuha ang ang pocket knife na kinuha nito