KABANATA 33

Alexena

Napakurap-kurap ako bago umiling at dumampot ng bulak. “Alocohol or betadine?”

“Betadine na lang.”

Sinunod ko ang nais nito at nilagyan ang bulak ng betadine.

Tahimik naman na inilahad nito ang braso na may kaunting gasgas dahil sa pagkakasadsad yata nito sa pader o sa sahig kagabi.

Tsk. Napapala kasi ng mga makukulit. Para itong bata, ang sarap paluin.

Nang matapos na ako ay tumingin ako sa mukha nito para tingnan ang kailangang gamutin roon.

Hinawakan ko ang mukha nito bago ipinaling at sinipat-sipat iyon.

Huminga ako nang malalim at pasimpleng lumunok kalaunan.

It felt surreal being close to him like this when I knew from the very beginning that he didn't belong to me.

Noon at magpasahanggang ngayon.

Pinalis ko sa isipan ang mga bagay at pinagtuunan na lamang ng pansin ang dapat kong gawin para matapos na kami at upang makalayo na rin ako rito.

Inuna kong dampian sa mukha nito ang putok sa labi pero una pa lamang ay nagrereklamo na ito.

“Aw!”

Tss. Ang arte.

"Masakit, ba