KABANATA 37

Alexena

Bumuntung hininga ako. "Tama na, Mikael. Tigilan mo na kung naglalaro ka man, I don't want to play your game," sa halip ay nakikiusap na sagot ko.

Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak nito at sinamantala ko ang pagkakataon para makaalis sa pagkakakulong sa bisig nito.

“Kung seryoso ka talaga sa sinabi mong babawi ka. Then, do me a favor. S-Stay away from me,” pilit na pinatatag ang tinig na turan ko bago nagmamadaling tinalikuran ito at iniwan.

I can't afford to lose again, to lose him. Not again. Not this time. Not at this moment, never and ever. Dahil pakiramdam ko ay hindi ko na kakayanin pa. Mas mabuti pang hindi ko na ito makasama kung maiwawala ko na naman ito sa bandang huli. Mas mabuti pang hindi ko na ito hawakan kung bibitawan ko lang din pala ito sa katapusan.

Pilit kong kinakalma ang sarili ko habang naglalakad.

Hindi na ako dumiretso sa mesa na kasalo ang mga ito sa halip ay lumipat na lang ako kung saan may bakante, ayoko munang makaharap ito pagkatapos ng nangy