MATAPOS nilang kumain ay paghuhugas naman ang inatupag ni Cielo. Habang ang batang babae naman ay pinagpahinga nya muna dahil hindi pa ito pwedeng pa-pwersa lalo na at kagagaling lang nito sa sakit.
Pinahiga nya ito sa sofa na nasa kanilang sala at hinayaan itong manood ng tv.
Medyo marami ang kanyang huhugasan dahil simula pa kagabi ang mga ito.
Nang matapos sya sa kanyang ginagawa ay pinuntahan nya si Kirsten. Naupo sya sa sofa'ng nasa katapat nito. Tumingin naman agad sa kanya ang bata.
"Mama? Mabuti po at pumayag ang boss mo na umuwi ka dito sa probinsya natin." Sabi ng bata. Napamaang naman sya at hindi agad nakapagsalita. Kung alam lang nito na hindi naman talaga sya nagpaalam at basta-basta na lang syang umalis ay baka isipin nitong tumakas lang sya.
"Uh, syempre naman. Kailangan kong umuwi dito dahil may sakit ka." Sagot nya habang iniiwasan
PAGKAUWI galing sa pamamalengke, ay agad na pinagpahinga ni Cielo ang kanyang anak. Baka kasi mabinat ito dahil hindi pa naman ito gaanong magaling.Inihatid nya ito sa sarili nitong kwarto at hinintay muna itong makatulog bago sya nagtungo sa kanyang kwarto upang magpalit ng damit pambahay.Bago sya lumabas ng kanyang kwarto ay nilingon nya muna ang kanyang wall clock at nakumpirmang alas-dos na pala ng hapon. Napaka-bilis lang ng oras.Habang pababa ay ipinusod nya ang kanyang nagulong buhok dahil sa kaninang byahe.Naisipan nyang magluto ng meryenda dahil nakaramdam sya ng gutom.Kumuha sya ng arina at asukal sa mga pinamili nya dahil balak nyang magluto ng hotcake. Naghanap rin sya ng iba pang mga ingredients sa kanilang kabinet dahil nagbabaka-sakali syang mayroon doon. Hindi naman kasi sya bumili kanina dahil biglaan lang ang kanyang pagluluto.
MAAGANG nagising si Cielo kinabukasan. Balak nyang maglaba dahil tambak na rin ang labahan nila.Bumangon sya at saka nag-inat habang humihikab pa. Sinuklay nya muna ang kanyang buhok at saka kinuha ang mga marurumi nyang damit bago lumabas ng kanyang kwarto.Nagtungo sya sa kwarto ni Kirsten at dahan-dahang kinuha ang mga damit dito dahil sa takot na magising nya ang bata. Sunod ay pumunta sya sa kwarto ng kanyang bayaw at kinuha rin ang mga damit nito.Lumabas na sya at diretsong nagtungo sa baba. Binuksan nya ang mga ilaw at saka sya nagtimpla ng kanyang kape. Napag-desisyonan nya ring magluto na ng sinaing upang hindi na nya ito gawin mamaya.Habang hinihintay na maluto ang sinaing ay pinaghiwalay na nya ang mga damit sa de-kolor at sa puti. Mabuti na lang at mayroon silang washing machine kaya hindi na sya mahihirapan sa paglalaba.Nang maluto ang sin
TUMIGIL ang mundo ni Cielo nang mga sandaling magsalubong ang mga mata nila ni Ross.Agad naman nyang binawi ang kanyang tingin dahil hindi nya kayang tagalan ang mga tingin nito. Parang kakainin sya ng buhay ng lalaki kung makatingin ito."Paano nyo ho nalaman ang bahay namin?" Gulat pa ring tanong nya. Hindi nya alam kung paano nito nalaman ang kinaroroonan nya. Hindi naman siguro sya ibinuking ni Manang Esing."I found a way, Cielo, I really want to see you. At isa pa, may mahalagang bagay akong sasabihin sa'yo." Nakangiting sabi nito."Pasok ho kayo." Paanyaya nya at nilakihan ang bukas ng pinto.Pasimple nyang tiningnan ang lalaki na ngayon ay iginagala ang paningin sa kabuuan ng kanilang bahay."Pasensya na ho kayo sa bahay namin. Alam kong malayong-malayo ito kumpara sa bahay nyo sa Maynila." Diretso lang sa daan ang
NAGSALUBONG ang mga kilay ni Cielo dahil sa sinabi ng matandang lalaki. Bumuka ang kanyang bibig pero wala ni-isang salita ang lumabas mula roon. Gulat at naguguluhan sya sa lahat ng nangyayari. Ito ba ang importanteng bagay na gusto nitong sabihin?Hindi nya alam kung ano ng kanyang mararamdaman. Kung matutuwa ba o hindi.Ngunit nang sandaling sulyapan nya si Ross, naisip nyang hindi sya dapat maging masaya. Dahil mababakas sa mukha ng lalaki na hindi nito gusto ang mga nangyayari."Me and Ross had planned it already." Dagdag pa nito ngunit masyado ng okupado ang kanyang isipan at hindi na nya alam kung saan pa isisiksik ang mga salitang sinasabi nito. "Aren't you happy, Cielo?" Malungkot na tanong nito.Ilang beses naman syang napa-iling habang hawak-hawak ang sintido, gulong-gulo na sa mga nangyayari."Bakit ho biglaan?" Halos bulong na tanong nya
"ARE YOU sure?" Paniniguro ng matandang lalaki. Hindi agad sya nagsalita, sa halip ay tahimik lang nyang pinagmasdan ang paligid. "Did I heard it right?" Muli ay tanong nito."Yeah. I feel so guilty about what I have done." Nilingon nya ang matanda na ngayon ay malamlam ang mga matang nakatingin sa kanya."So, you are telling me that your just doing this because your guilty?" Umayos ito ng tindig. Muli syang nag-iwas ng tingin bago sya dahan-dahang tumango. "Ross, marriage is not a joke." Bigla ay pangangaral nito. Sarkastiko naman syang napatawa."Really, Lo? That's coming from you? Marriage is a joke, pero ikaw mismo, ipinagpipilitan na makasal kami ni Cielo kahit na wala kaming nararamdaman para sa isa't-isa." Hindi na nya napigilang ilabas ang kanyang hinanakit."You have feelings for each other, Ross, your just in denial." Pa-singhal na sagot nito.
"HOY, naguguluhan ako. Ipaliwanag mo nga sa akin Cielo Alegre kung bakit biglaan naman ata itong pagpapakasal nyo. Gulong-gulo na ako." Reklamo ni Heart Leigh kay Cielo. Napabuntong-hininga naman si Cielo habang nakatingin sa kaibigan."Ano ba ang gusto mong malaman?" Tanong nya rito."Ano ang gusto kong malaman? Lahat. Naguguluhan ako. Ikaw na rin ang nagsabi, wala ka'ng pag-asa sa lalaking 'yon at hanggang tanaw ka lang sa kanya. Eh, paano nangyaring magpapakasal na kayo?" Kunot-noong tanong nito habang hawak-hawak ang sintido, gulong-gulo na."Gusto ng lolo nya na ipakasal kami." Humugot sya ng malalim na buntong-hininga."Ano? Mas lalo mo lang pinagulo. So, sa madaling sabi, arrange marriage lang kayo?" Mas lalong lumalim ang pagkakakunot ng noo nito. Napailing-iling naman sya. Miski sya ay hindi alam kung ano nga ba talaga ang estado nila. Ayaw man nyang isipin, pero mas
PAGDATING ni Cielo sa kanilang bahay ay agad na syang bumaba mula sa sasakyan at hindi na hinintay pa ang lalaki.Narinig nya pa ang pagtawag nito sa kanyang pangalan pero hindi na sya nag-abala pang lumingon. Naiinis sya dito dahil hindi nya maintindihan ang dahilan kung bakit naisipan nitong mag-inom. Mabuti na lang at ang bar na napuntahan nito ay pagmamay-ari ni Heart.Nadatnan nya ang matandang lalaki habang nakaupo sa sofa at nagka-kape."Magandang umaga po. Akyat na po muna ako." Bati nya rito."Where's Ross?" Tanong nito."Nandyan po. Mauna na po akong umakyat, para makapag-gayak na po ako." Mabilis na paalam nya nang matanaw na ang lalaki habang papasok ng gate.Halos mahulog pa sya sa hagdan dahil sa kanyang pagmamadali. Papasok na sana sya ng kanyang kwarto nang mahawakan ng lalaki ang kanyang braso.
KINABUKASAN ay ramdam ni Cielo ang sakit ng kanyang kaselanan. Nag-inat sya ng kanyang katawan bago nagpilit na tumayo. Nilingon nya ang kabuuan ng kwarto upang hanapin ang kanyang asawa."Love?" Tawag nya rito habang nagsusuot ng tsinelas. Napangiwi sya sa sakit nang tumayo sya.Nahihirapan man ay nagpilit syang naglakad patungo sa banyo upang maghilamos at mag-toothbrush. Nakaramdam rin sya ng pagka-ihi."Shit." Bulong nya nang maramdaman ang hapdi.Pagkatapos nyang maghilamos at mag-toothbrush ay agad na syang lumabas at nagsuklay ng kanyang buhok.Lumabas sya ng kanyang kwarto at hinanap ang asawa. Narinig nya ang boses nito sa sala kaya agad syang nagtungo doon."Yeah. Pauwi na rin kami bukas. Makakapasok na rin ako sa lunes." Rinig nyang sabi nito sa kausap.Abala ito sa pagsimsim ng kape pe