Share
CHAPTER FIFTY-FOUR
Kaugnay na kabanata
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER FIFTY-FIVE
After our dinner ay pinahatid ko muna kina Kai at Enrico ang anak ko. Sila na muna ang bahala kay Maxine dahil kailangan ko na sumaglit muna don kina Grandma. May dapat daw kaming pag-usapan tungkol sa pag-uwi ni Maximo. Sa totoo lang hindi ko rin alam kung bakit ako kinakabahan ngayon na papalapit na ako ng papalapit sa mansiyon nila. Siguro, I am just nervous of the thought that Maximo is coming home. Parang first time ulit after four years. Hindi ko alam kung paano akong magre-react kapag nandiyan na siya. Nahahabag na ang buntot ko. Pero hindi ba at siya dapat ang matakot? Bakit ako naman yata ang kinakabahan? “Grandma.” I uttered nang madatnan ko ang matanda na nakaupo sa sala nila at mukhang nagpapahinga while watching a movie. Ngumiti siya sa akin. Pero sa tingin ko ay hinanap ng mga mata niya si Maxine pero hindi ko na ito dinala dahil gabi na kasi at baka kung anong oras pa akong makauwi.. “Hindi mo ba dala ang aking apo?” tanong nito bagay na inasahan ko na na itatanong ni
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER FIFTY-SIX
I found myself slowly walking towards their direction. Hindi ko napigilan ang sarili ko. Kusa na lang tila naglakad ang paa ko papalapit sa kanilang dalawa.I saw my man again after four years that I waited for him. Mas lalo siyang gumwapo. Mas lalong naging maigting ang panga niya. Mas lalong kumisig ang katawan niya. I was teary eyed when I stopped right in front of them. He was surrounded with his big men.I saw how Abigail’s reaction changed. Nanginig ito bigla.Pero si Maximo ay nanatiling nakakunot ang noo at blangkong nakatingin sa akin.My tear fell down. Hindi mo man lang ba ako yayakapin, mahal ko? Hindi mo man lang ba ako tatanungin kung kumusta ako? Wala man lang bang halik dahil sinalubong kita sa pagbabalik mo? Akala ko makakaya kong magpakatigas kapag nakita ko siya pero hindi pala. Ang lambot ko pa rin. Marupok at mahina.“M-Maximo. . .”I uttered while I was almost catching my breath. Hindi ko rin alam kung bakit hinahabol ko ang paghinga ko. Ang alam ko lang, nadaig
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER FIFTY-SEVEN
I was holding my suit case when I kissed my daughter on her forehead. Ano ba, ayaw kong umiyak pero naiiyak na naman ako dahil wala na akong makakasamang batang makulit na tanong nang tanong ng tungkol sa mga bagay bagay. Mami-miss ko ang kakulitan ni Maxine saka ang pagiging caring ni Kai sa akin. Hindi bale, ngayon lang naman to, e. saka, they will still visit me there during weekends. “Anak, puwede ba na iwan mo muna kami ni Tita Kai? May pag-uusapan lang kaming mahalaga.” Masunurin naman ang anak ko. Natuwa ako dahil tumago-tango lang siya. Ramdam ko ang lungkot niya pero mabuti na lang talaga, naka-build na sila ni Kai ng closeness kaya medyo independent na ang anak ko sa akin. Kai and I sat down for a short moment. “Kai, one last favor na lang o?” I asked. Napakamot agad siya ng ulo. “Ano na naman iyan, bakla? Siguraduhin mo lang na kaya ko ‘yang gawin ha?” Huminga ako ng malalim. “Kapag kaharap namin si Maximo, can you pretend na anak mo si Maxine? A-Anak niyo ni Enrico!”
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER FIFTY-EIGHT
Mukhang simula pa lang ito ng umaatikabong pangungulit ko kay Maximo. Kailangan ko nang ihanda ang sarili ko sa mas harsh na version niya. Malay ko ba kung nabagok ang ulo niya at mas ten times masungit siya ngayon kumpara noon?Nang iwan na ako ni grandma doon ay nilibot ko ang sarili ko sa buong bahay. Na-miss ko ang bahay na ‘to sa apat na taon. Kahit apat na taon na ang lumipas ay tila sariwa pa rin sa alaala ko ang lahat nang nangyari. Our memories still remained at the four corners of this house.“Na-miss ko ang bahay.” Bulalas ko without knowing na nasa likoran ko lang pala si Maximo.“What are you saying? Are you crazy? This isn’t even your house.”Napakamot ako ng ulo. “Kayo naman, Sir. Kunwari lang naman, e. You know?”Wala akong maisip na gawin kaya kukulitin ko na lang siya nang kukulitin.“Anyway, ano pong gusto niyong kainin?”Sinamaan ako nito ng tingin. Hmp! Kung alam mo lang at kung naaalala mo lang kung gaano ka ka-sweet sa ‘kin noon, Maximo!“I don’t eat foods bei
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER FIFTY-NINE
Iyak ako nang iyak nang gumising ako. Parang bata na iniwan ng magulang at hindi na binalikan. Akala ko ba matapang na ako? Kinaya ko nga ng apat na taon na wala siya, ni hindi ko siya nakikita, ngayon pa kaya na nakikita ko na siya at halos abot kamay ko na rin? Ngayon pa ba ako susuko kung saan hindi na ako mag-iisip kung kumusta siya, o kung buhay pa ba siya dahil magkasama na ulit kami sa iisang bahay? Pero hindi kasi ganon kasimple. Ang sakit lang sa pakiramdam na, oo, magkasama kami, pero iba na ang hinahanap at pinupuntahan niya. Hindi na ako. Hindi na tulad ng dati. “Umiiyak ka ba?” Agad kong pinunasan ang luha ko nang makita ko si Maximo, standing right in front of me. Hindi ko ba nasaraduhan ang pinto? Malas naman. Tinalikuran ko siya habang pinupunasan ko ang luha ko. “Si Sir talaga. H-Hindi ano.” Pagsisinungaling ko pa kahit na rinig na rinig naman ang bawat pagsinok ko. “Tsk. Stop denying it. I am not that fool.” I sniffed. “E, ano naman ngayon sa ‘yo, Sir? Patatahani
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER SIXTY
“Phew! Thank you, Enrico. You saved me there.” Humahangos na sabi ko. “Mukha kasing iiyak ka na don, e. Naawa naman ako sa ‘yo.” Pang-aasar pa nito. Marahan ko syang hinampas sa balikat. “You’re so mean, you know? Pero thank you. Totoo, mukhang iiyak na talaga ako sa totoo lang.” Dumiretso na muna kami sa cafeteria para kumain saglit. Ke aga aga ay walang laman ang tiyan ko. Kundi sama ng loob. Enrico ordered a drink for the two of us saka breakfast meal na rin. “Thank you.” I thanked him. Nagsimula na kamig kumain nang magtanong si Enrico. “I guess the rumor is true.” Panimula niya. “Rumor?” “Yup. The rumor na nagsasabing nawala ang alaala ni Mr. Walton.” Mapait akong napangiti. “Oo. Totoo ‘yon.” “How are you? Okay ka lang ba?” I faked laugh. “Ano ba namang tanong ‘yan, Enrico? Obvious naman na hindi, e. maniniwala ka ba kapag sinabi kong oo?” He tapped my shoulders. “Everything will be alright. Hindi naman permanent ang amnesia. Babalik rin ang lahat sa dati, Eloisa.” “I
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER SIXTY-ONE
Medyo matagal ang byahe. Hindi man lang ako pinagbihis ng disente ni Maximo. I look like an office girl samantalang siya, guwapong guwapo sa suot niyang suit. Halata talaga na sekretarya lang ako ngayon. Nakakainis.“Matagal pa ba?” tanong ko habang palinga-linga ako sa paligid. Napansin ko kasi na medyo pamilyar sa akin ang lugar. Para bang nakadaan na ako rito dati. Hindi ko lang maalala ng klaro sa isipan ko but malakas ang kutob ko.“Can’t you wait?”Napahawak ako sa tiyan kong kumukulo. “E, gutom na kasi ako ano? Saka, kakain lang naman kayo. Bakit kailangan sa pagkalayo-layo pa?” Reklamo ko pa.“Bakit ba napakareklamador mo?”Napapigil ako ng tawa. Aww, he’s saying the same thing as he said to me before. Gusto kong tumawa pero baka magbago na naman ang ekspresyon ng mukha niya. Mamaya imbes na makakain ako itapon ako nito palabas ng kotse e.“Bakit ba kasi dinala-dala mo pa ako dito, e.”“Gusto mong bumaba?” Pagbabanta niya.Nanlaki naman ang mga mata ko at agad akong kinabahan.
MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER SIXTY-TWO
“Ang ganda dito, ano?” sabi ko pa sa kanya when we sat down at the garden seat.“Yes. I guess grandma wanted me to see the beauty of this place.”“Ganon talaga si grandma. She always want the best for you,” sagot ko habang nakatanaw sa malayo.Malayo ang tingin ko dahil ayaw ko na ibaling sa kanya ang mga mata ko. Nalulungkot ako because whenever I look into his eyes, I can’t see the old Maximo anymore. His eyes doesn’t burn for me anymore. ‘yung tipong malamig na ito kapag tinitignan. Wala na ang init na pumapaso sa akin sagad hanggang puso.“You know my grandma that much?” he asked.Tumango ako. “Oo naman. Lahat naman siguro nang nasa kumpanya, kilala si Grandma.” Pagrarason ko pa.“No. You seem to have a deeper connections with her.”I laughed. “Sir, ganon naman talaga dapat. Hindi ba’t siya ang mas boss sa inyo? Dapat lang na pakitunguhan ko siya ten times better than I do to you.”Hindi na siya sumagot pa. He just stared at my face the whole time at kahit na hindi ako nakatingin
Pinakabagong kabanata
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER 92-- EPILOGUE
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER NINETY-ONE
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER NINETY
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER EIGHTY-NINE
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER EIGHTY-EIGHT
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER EIGHTY-SEVEN
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER EIGHTY-SIX
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER EIGHTY-FIVE
- MARRY ME, MR. BILLIONAIRE CHAPTER EIGHTY-FOUR
