Kabanata Treinta y cuatro

NILAPAG ni Luna ang dalang bag sa kama at pagtapos ay nilingon si Marcus, na sinusuri ang banyo na transparent glass ang style.

Kumunot ang kanyang noo. Bakit lagi silang napupunta sa ganitong klaseng style ng banyo?

Nabaling tuloy ang tingin niya kay Marcus at napatitig hanggang sa muling mahuli nito.

Pambihira! Strike two na siya!

Kaya mabilis niyang tinuro ang bag nito na nasa sofa bilang pantatakip sa hiyang nararamdaman. “Ilagay m-mo na rito ang bag mo.”

“Hindi na kailangan, sa sofa ako matutulog.”

Napaturo naman si Luna sa kama. “Maluwag ‘tong kama, kasya tayong dalawa.”

Lumamlam ang tingin ni Marcus. “Sigurado ka?”

Tumango si Luna at saka lang na-realize ang nasabi. Nanlaki ang mata niya.

Yes! Nagkasama na sila sa iisang kwarto. Pero ibang usapan na ang magtabi sa kama!

Napaurong siya sa kaba. Hindi na niya mababawi pa ang nasabi na kahit gusto niyang bawiin. Bukod pa ro'n ay kinuha na ni Marcus ang bag at nilipat sa tabi ng kama.

Nakasunod ang tingin ni Luna dahil hindi na gum