Chapter 23

Nakahinto lang ang sasakyan sa gilid. Hindi pa rin kami umaalis. Iyak kasi ng iyak si Justine, nag aalala sa kanyang kaligtasan, at the same time, masama ang loob. Wala pa mang ebidensiya, pero may hinuha na kami na ang tita Bernadeth niya ang nagsasabi sa matandang Ernesto kung saan siya naroroon. Pati ang insidente sa Baguio ay dito rin namin iniuugnay.

Labis ang kanyang paghagulhol. Wala naman akong magawa kundi hagudin ang kanyang likod.

"Tahan na, Justine.. tahan na.." wika ko sa kanya. "Wala pa naman tayong katibayan na siya nga, pero hindi mo ba nahahalata? Nalalaman ng mga taong naghahanap sayo kung nasaan ka.."

"A-ang hi-hindi ko la--lang na-man matanggap.. ay.. itinuring ko siyang ina, tapos, ngayon, parang ibinebenta na niya ako.." sa pagitan ng paghikbi ay sagot niya sa akin, "ano bang ginawa kong mali sa kanya, at parang ito ang isinusukli niya sa akin, samantalang minahal ko siya ng higit pa sa ipinakita niyang pagmamahal sa akin.."

"Mabuti pa, magkunwari ka na lang na w