Chapter 30

Biglang pinaputok ni Bettina ang baril. Nagtaguan ang mga tauhan ni don Ernesto pati ang matanda. Biglang naubos ang bala niya.

"Ate, takbo!" utos ni Bettina sa akin.

"Hahaha wala ng bala! habulin niyo!" utos ni don Ernesto.

Nagmamadali silang humanap ng matataguan. Alam ni Bettina ang pasikot sikot sa lugar na iyon. Biglang may humila sa kanila sa kabilang sulok.

"Aaaah!! wag po!!" tinakpan ng mga ito ang kanilang bibig.

"Sssshh" saway nito sa kanila.

"Ma-Marcus?" nagulat pa ako ng makilala ito. Kasama nito si Luis na hawak naman si Bettina.

"Wag kayong maingay.. may mga kasamahan na kaming nakaabang sa mga yan.." bulong ni Luis.

"Mukhang nahihirapan silang umakyat. Mahihirapan tayong makaalis nito.." sabi ni Marcus sa amin.

"Kailangang madistract natin sila, dahi malaan sa hindi, patay tayong lahat, kapag umabot sila dito sa kwartong ito. Hindi naman namin kayo maiiwan, at baka magalit pa sa amin si lover boy."

"Sinong lover boy?" napakunot ang aking noo pagtata